Amelia uszczęśliwia widzów

Przez trzy i pół miesiąca rozpowszechniania w Polsce „Amelię” obejrzało ponad pół miliona widzów. Od 25 kwietnia 2001 r. na film Jean-Pierre’a Jeuneta poszło 8,1 mln Francuzów. Na całym świecie liczba widzów sięgnęła już 20 mln. Amelia Poulain staje się postacią porównywaną z księżną Dianą i matką Teresą. Być może zostanie nową Marianną – symbolem Francji.

Miłość półfrancuska

Słodka Francja wciąż zaskakuje. Akurat w chwili, gdy świat zachwiał się w posadach po ataku islamistów na symbole zachodniej cywilizacji, literacka Francja trzęsła się nad seksem, pornografią i rasizmem najmodniejszego dziś swego pisarza. Niby minęły czasy, gdy po kawiarniach całej Europy wypadało biegać z najnowszymi powieściami francuskimi pod pachą, a jednak Francuzi mają znów eksportowego literata. Jest nim 43-letni Michel Houellebecq, którego najnowsza powieść „Plateforme” w ciągu kilku tygodni rozeszła się w 180 tys. egzemplarzy, wywołała skandal przy okazji nagrody Goncourtów i już ściągnęła na autora procesy o zniesławienie i rasizm.

Oglądalność, spocznij!?

Trójrocznica

Na Francuza przerobić

Francja może podzielić się doświadczeniem z Europą, która po 11 września odkryła, że ma na swym terenie wybuchową mieszankę etniczno-religijną. Kolorowi imigranci nie są marginesem rzeczywistości. Także w Niemczech, Anglii, Włoszech, Hiszpanii, w Europie Wschodniej stają się wyzwaniem, jak pogodzić demokrację z bezpieczeństwem.

Przerywany stosunek pracy

We Francji ludzie utrzymujący się ze sztuki – kiedy nie pracują, dostają zasiłek dla bezrobotnych. Warunkiem jest tylko wykazanie się aktywnością zawodową przez minimum 507 godzin w ciągu roku, czyli 65 dni.

Uff, jak szybko

26 maja 2001 r. francuski pociąg TGV pokonał trasę z Calais do Marsylii liczącą 1067 km w 3 godz. i 29 min ustanawiając rekord prędkości w jeździe non stop. Trasa ze Świnoujścia do Przemyśla (983 km) polskim kolejom zabiera 15 godz. i 52 min.

Unii nie zbuduje się w referendach

Pierre Moscovici, francuski minister do spraw europejskich

Opaleni do kolan

W maju po raz kolejny zlustrowano François Mitterranda, zmarłego przed pięcioma laty prezydenta Francji. W czasie wojny algierskiej (która aż do 1999 r. widniała w oficjalnych dokumentach rządowych jako zaprowadzanie porządku w zbuntowanym województwie) był on dwukrotnie ministrem – raz sprawiedliwości, a raz spraw wewnętrznych i jako tak wysoki urzędnik państwowy dawał wojsku coś z rodzaju carte blanche na brutalny i krwawy sposób zaprowadzania ładu w kolonii.

Partuza w dwóch światach

Bernard Pivot to we Francji mniej więcej ktoś taki jak Marcel Reich-Ranicki w Niemczech, w Polsce nie ma odpowiednika. Próbował go podrobić Mirosław Chojecki, który rozsadzał socjalizm w latach 70. książkowym, niezależnym obiegiem wydawniczym, obecnie producent telewizyjny. Podróbka w wykonaniu Chojeckiego zakończyła się fiaskiem. I wielka szkoda, bo zasługi Pivota dla upowszechniania mitu wielkiej literatury są we Francji przeogromne i ktoś taki przydałby się również w Polsce.