Trockiści islamu

Skąd się bierze nienawiść między szyitami i sunnitami, która dziś zagraża nie tylko przyszłości Iraku, lecz całego świata islamu?

Łże-prorok z Kazania

Faizrahmaniści - herezja zrodzona z niespełnionych ambicji czy z choroby psychicznej?

W Skandynawii rodzi się nowoczesny islam w wersji soft

Coraz więcej nordyków przechodzi na wiarę proroka i łączy ją z liberalną tradycją swoich społeczeństw.

Jak oswoić jastrzębia

Iran chce być liderem i busolą muzułmanów Bliskiego Wschodu. Jak na mocarstwowe ambicje Teheranu ma reagować Zachód?

Widmo zwątpienia

Chwała Jackowi Żakowskiemu za podjęcie arcyważnego tematu islamskiego fundamentalizmu i jak sobie z nim radzić. Nie zgadzam się jednak z jego ujęciem, które nazwałbym europejskim. Z mojej amerykańskiej perspektywy sprawa przedstawia się inaczej.

Papież czyta Koran

Na papieża spadły po Ratyzbonie krytyki ze stron tak różnych jak centrolewicowy „New York Times”, muzułmańscy konserwatyści, żydowscy ortodoksi, a także część dostojników Kościołów chrześcijańskich w krajach islamskich. Wszyscy oni krytykowali Benedykta, że swej mowy nie domyślał i nie przewidział jej fatalnych skutków.

Nikt nie rodzi się Europejczykiem

Z prof. Krzysztofem Pomianem o starej i nowej tożsamości kontynentu, o historycznych próbach jego integracji, o istocie i treści ładu unijnego, i o islamizmie i chrześcijanizmie rozmawia Jacek Żakowski

Ameryka: pięć lat później

11 września 2001 r. – po raz pierwszy od inwazji brytyjskiej w 1812 r. – zaatakowano Stany Zjednoczone bezpośrednio na ich terytorium. Ameryka straciła poczucie bezpieczeństwa. Prysło złudzenie, że po zakończeniu zimnej wojny świat wchodzi w erę pokoju nazywaną końcem historii. Prezydent Bush ogłosił wojnę z terroryzmem. Po pięciu latach widać, że Ameryka jej nie wygrywa, a Amerykanie nie czują się bardziej bezpieczni.

Ciemny brąz – czyli co zrobić z islamistami

11 września 2001 r. zmienił świat bardziej, niż nam się to wówczas zdawało możliwe, i chyba bardziej, niż dziś nam się wydaje. Ale nie tylko świat się zmienił. My także.

Pseudonim kobiecy pozwala mi spojrzeć na świat oczami kobiety

Korzystam z pseudonimu, by oddać cześć wszystkim kobietom, które podczas wojny algierskiej nauczyły nas, jak być mężczyznami – mówi Yasmina Khadra, pisarz arabski, długoletni oficer armii algierskiej.