Kaczyński i PiS atakują Sikorskiego za mediacje na Ukrainie

Zgoda z rządem w sprawie Ukrainy skończyła się szybko, bo Kaczyński słowa Tuska w Sejmie jeszcze znieść może, ale sukcesu Sikorskiego nawet „odmieniony” prezes znieść nie jest w stanie.

Tydzień w polityce według Paradowskiej

W blasku olimpijskiego złota polityka krajowa wyjątkowo nam zmarniała. Tym bardziej że zdobywcy złota to wyjątkowo fajni, dojrzali ludzie, bez kompleksów, mający własne przemyślenia, wyraźnie nakreślone cele.

Tydzień w polityce według Paradowskiej

Jeśli ktoś miał nadzieję, że rok wolnościowych rocznic – od Okrągłego Stołu do rządu Mazowieckiego czy nawet planu Balcerowicza – przebiegać będzie w jakim takim poszanowaniu tego, co zdarzyło się 25 lat temu, ten okazał się wielce naiwny.

Tydzień w polityce według Paradowskiej

Co było najważniejsze w minionym tygodniu?

Tydzień w polityce według Paradowskiej

Jesteś w resortowych dzieciach? – zapytał mnie pod koniec tygodnia red. Mikołaj Lizut, ale zanim zdążyłam odpowiedzieć, że oczywiście, sam się ocknął: „O co ja właściwie pytam? Przecież jesteś, nawet na okładce.

Tydzień w polityce według Paradowskiej

Politycy i ich porządki: w PO, PiS i SLD

W Polsce trzeba zrobić porządek – to hasło rzucił Zbigniew Ziobro, dziś polityk drugo-, a nawet trzecioligowy, ale trzeba przyznać, że przejęli się nim także pierwszoligowcy. I prawie wszyscy do tych porządków przystąpili.

Tydzień w polityce według Paradowskiej

Zapewne tylko z powodu huraganu Ksawery, który przetaczał się nad Polską, bez większego echa przeszła zapowiedź trzęsienia ziemi w naszej polityce w związku z powstaniem nowej partii.

Tydzień w polityce według Paradowskiej

Po zjazdowo-rekonstrukcyjnych emocjach w polskiej polityce nastało uspokojenie. Ministrowie powołani i zaprzysiężeni, kolejne etapy walki o władzę w PO, ale już na niższych szczeblach, odłożone przynajmniej o dni kilka, bo wcześniej przyjdzie się potykać w Sejmie o OFE.

Tydzień w polityce według Paradowskiej

Dobry minister to minister odwołany. Po operacji nazywanej rekonstrukcją rządu okazało się bowiem, że ci, którzy odeszli, w rzeczywistości byli dobrzy, nawet bardzo dobrzy.