Nierównym po równo

Unia Europejska nakłada na państwa członkowskie obowiązek walki z dyskryminacją z powodu płci, religii, rasy, orientacji seksualnej, wieku i niepełnosprawności. Ale Szwedom to nie wystarcza. Przygotowują ustawę, która ma chronić także brzydkich.

Ile kosztuje równość?

Równość, tak jak wolność, ma swoją cenę. Dlaczego PO nie chce jej płacić?

Ile kosztuje równość?

Równość, tak jak wolność, ma swoją cenę. Dlaczego PO nie chce jej płacić?

Przestańcie kucać, dziewczyny. Szwedzkie podejście do płci

Płcie coraz bardziej się do siebie upodabniają. Mężczyźni niewieścieją, a kobiety są bardziej męskie. W unifikacji płci szczególne zasługi ma Szwecja.

I Bóg stworzył kretynkę

Polskie podręczniki, a już zwłaszcza scenariusze polecane na szkolne uroczystości, są pełne anachronizmów i stereotypów na temat kobiet. Matka na przykład to skrzyżowanie Kopciuszka z robotem kuchennym, w chustce na głowie i z krosnem w ręku.

Kwiat z pazurami

Nyamko Sabuni stała się najbardziej kontrowersyjną postacią szwedzkiego rządu i to bynajmniej nie z powodu koloru skóry. Jej radykalne poglądy budzą sprzeciw społeczności muzułmańskich imigrantów i feministek.

Piastun i żywicielka

Co czwarta Polka zarabia więcej niż jej partner życiowy. Co dwudziesty mężczyzna wychowuje w domu dziecko. To już drugie pokolenie, w którym Polki są lepiej wykształcone od Polaków; więcej jest pań niż panów z tytułem magistra. Mężczyźni i kobiety może nie tyle radykalnie zamieniają się rolami życiowymi, ile życie im je solidnie modyfikuje. Jedni w porzucaniu stereotypów, przypisanych płciom przez stulecia, widzą oczywiste, pozytywne i już nieodwracalne zjawisko społeczne. Inni kontrargumentują: czyż praca nie jest dla kobiet przykrą koniecznością ekonomiczną? Przecież gdyby tylko mogły, natychmiast wróciłyby do domów i swojego prawdziwego powołania – macierzyństwa? To spór o fundamentalnym znaczeniu dla polityki społecznej państwa.

Matki, żony, kucharki

Rządzący dziś politycy, powołując się na nauki Kościoła, najchętniej zagnaliby kobiety do domów. A jest ich tam już sześć milionów, 55 proc. wszystkich dorosłych kobiet. Nie istnieją publicznie. Nie mają prawa do emerytur, choć całe życie pracują.

Tasz ma tasz

Ciągle krążą opowieści o ciężkim losie Arabek. Kobiety widać na ulicy, ale zakryte od stóp do głów i zawsze w towarzystwie męskiego opiekuna. Powszechna jest opinia, że nie mają nic do powiedzenia i całe życie pozostają w cieniu. Ale jak zwykle jest to tylko jedna strona medalu.

Górnicy z gospodarsk wizyt u Papuasów