Ziemia niczyja

:-)

Majtki w dół

Wygląda na to, że już za chwilę przy naborze do szkół teatralnych przestanie się liczyć aparycja, dykcja, przyrodzone zdolności transformacyjne i ciekawe wnętrze, z którego ma kiełkować fascynująca sceniczna osobowość. (O wiedzy ogólnej nie wspomnę, nie liczyła się nigdy). Podstawowym kryterium zawodowej przydatności stanie się wyłącznie gotowość do przełamywania naturalnego wstydu – inaczej mówiąc: łatwość ściągania gaci na scenie.

Z głową w górach

Gwiazdą tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Kontakt w Toruniu miał być duński Odin Teatret, jedna z najjaśniejszych legend drugiej połowy minionego wieku. O sprowadzenie tego zespołu dyrektor festiwalu Jadwiga Oleradzka walczyła dobrych parę lat. Czy było warto? Wśród obserwatorów przeważały raczej myśli niechętne. Przy wszelkich jednak zastrzeżeniach sama rozpiętość zamysłu Eugenia Barby postawiła prace pozostałych uczestników festiwalu, młodszych o jedno lub parę pokoleń, w innym świetle.

Mistrz bez Małgorzaty

W ankiecie POLITYKI „Koniec wieku” czytelnicy wybrali powieść o Mistrzu i Małgorzacie jako książkę mijającego stulecia. Czy miłość ta przełoży się gracko na sceniczną wersję, tworzoną przez najwyżej dziś cenionego polskiego inscenizatora? Niekoniecznie. Próby w Starym Teatrze biegły wiele miesięcy i trudno oprzeć się wrażeniu, że rezultat jest wynikiem nie tyle fascynacji, co postępującego rozczarowania Krystiana Lupy Bułhakowowską diaboliadą.

Jak przeżyć czwarty akt?

Konstanty Puzyna obwieszczał z emfazą, iż w „Szewcach”, napisanych w 1934 r., wywróżony jest niemal dosłownie przebieg przemian historycznych II wojny i powojnia. Od tej konstatacji minęło już parę dekad, a profetyzm Witkacego pozostał niewyczerpany: pod ukazane w dramacie mechanizmy wciąż daje się podstawiać doświadczenia późniejszych dziejów.

Sennik peerelowski

Jak wygląda dzisiaj PRL ze starej książki Tadeusza Konwickiego, wyczarowany na scenie warszawskiego Teatru Współczesnego? Nie budzi przerażenia, ale też nie wywołuje sentymentów.

Kontrabasista i ja

Rozmowa z Jerzym Stuhrem

Wzory na kafelkach

Łaźnie, łazienki, brodziki i baseny są dziś ulubioną scenerią inscenizatorów i scenografów, poręczną i uniwersalną; wygląda na to, że w kafelkach da się zagrać właściwie wszystko. Umieszczenie widowiska w pejzażu wysoce higienicznym, niekoniecznie jednak wiąże się z czystością i klarownością formy – nie mówiąc o przesłaniu.

Ministrant, minister, sternik

Przedstawienie teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy „Obywatel M. – historyja” obrosło legendą, jeszcze zanim powstał tekst sztuki. Wystarczyło, że autor tekstu i reżyser ogłosili, że jej bohaterem będzie Leszek Miller. Premiera miała odbyć się 30 marca, ale inaugurowanie spektaklu o komunistycznym polityku w Wielką Sobotę mogłoby zostać uznane za profanację. Przedstawienie przełożono na 6 kwietnia.

Teatr na deskach

W białostockim teatrze od miesięcy trwa próba sił między p.o. dyrektora popieranym przez prawicowy zarząd województwa a znaczną częścią zespołu, który zarzuca swojemu szefowi brak kompetencji i wprowadzenie atmosfery terroru. Scena pogrąża się w chaosie, a miłośnicy teatru śledząc ten spektakl nie bardzo wiedzą czy to dramat, czy raczej komedia.