Zadebiutował w „Gazecie Wyborczej”, a później związał się z tygodnikiem POLITYKA. Pracował też dla tygodników „Przekrój” i „Newsweeka”, a także dla magazynu reporterów „Uwaga!” TVN.
Igor T. Miecik był kilkakrotnie nominowany do dziennikarskiej nagrody Grand Press. W 2001 r. zdobył tytuł w kategorii „publicystyka” za tekst „Adwokaci diabłów” poświęcony nieprawidłowościom w adwokaturze, który ukazał się w POLITYCE. W 2007 r. został laureatem nagrody Grand Press w kategorii „reportaż telewizyjny” (wspólnie z Edytą Krześniak – za materiał wyemitowany w TVN „Przepraszam za głód i chłód”). Był też wyróżniany przez Amnesty International i Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, a także nominowany do Nagrody im. Andrzeja Woyciechowskiego.
Przeczytaj tekst Igora T. Miecika: Samobójczynie z Czeczenii
Miecik ukończył studia politologiczne i afrykanistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Jego matka była Rosjanką, ojciec Polakiem. Ciągnęło go na Wschód. Świetnie mówił po rosyjsku i potrafił dobrze pokazywać przemiany, które zachodzą w tym rejonie świata.
Swoje reportaże z podróży publikował w książkach: „Katiusza z bagnetem. 14 sekretów ZSRR”, „Sezon na słoneczniki”. Pierwsza z jego książek „14:57 do Czyty. Reportaże z Rosji” została nominowana do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za najlepszy opublikowany w Polsce reportaż literacki roku.
Przeczytaj tekst Igora T. Miecika: Z Meulaboh nie zostało nic
Bianka Mikołajewska, wiceszefowa OKO.press, napisała na Twitterze: „To niesamowicie smutny dzień”.
— Bianka Mikołajewska (@BMikolajewska) 31 lipca 2018