Zapiski kampanijne, część 4. Nawrockiego myśli niebanalne. Czy miłość do Trumpa wyjdzie PiS bokiem?

W polityce rzadko coś jest po prostu dane. Są warunki do działania, mniej lub bardziej sprzyjające, i skrzynka z narzędziami, mniej lub bardziej wybrakowana. W połowie lutego warunki gwałtownie się pogorszyły.

W zwyczajnym tygodniu fajnie byłoby napisać o tym, że Karol Nawrocki wreszcie wyraził zdecydowany pogląd w jakiejś sprawie i przemówił od serca i z głowy, a do tego z pasją, której w wielu jego wcześniejszych wypowiedziach trochę brakowało. Drugim obok Ukraińców – nie dość wdzięcznych Polakom za wszelką pomoc, a pchających się do NATO i Unii – tematem, który skłonił kandydata PiS na prezydenta do pogłębionej analizy, okazała się dość niespodziewanie odzież do biegania.

Wielcy politycy tak mają, że potrafią zaskoczyć niebanalną myślą.

Mentzen gra poniżej radaru

„Nie wiem, czy państwo zwróciliście uwagę na to, że szef Pentagonu biegał w szarym dresie, bo nie musi nikogo udawać i nie musi wnosić na ulice Warszawy i wkładać na swoje ciało termicznej odzieży do biegania, bo reprezentuje siebie, swoje wartości i ma czas, żeby pobiegać, a później spotkać się z głową państwa polskiego, a także z ministrem obrony narodowej. To ścieżka dla nas wszystkich, aby Polska mówiła swoim głosem. Aby kandydaci na prezydenta byli ludźmi z krwi i kości, nie przebierali się za tych, którymi nie są, i nie wciskali na siebie termicznej odzieży, jeżeli nie są biegaczami” – mówił Nawrocki.

Był to jednocześnie ważki komentarz do wizyty sekretarza obrony Pete’a Hegsetha w Polsce, celny cios w producentów odzieży termicznej (pamiętamy przecież, że polski potentat w tej branży był marką bluz uczestników Campusu Rafała Trzaskowskiego), cenne wsparcie dla wytwórców szarych dresów, a do tego ponadczasowa refleksja nad naturą ludzką.