Osoby czytające wydania polityki

Wiarygodność w czasach niepewności

Wypróbuj za 11,90 zł!

Subskrybuj
Paszporty POLITYKI

Duo Karolina Mikołajczyk & Iwo Jedynecki

Nominacja w kategorii Muzyka poważna: Duo Karolina Mikołajczyk & Iwo Jedynecki

Duo Karolina Mikołajczyk & Iwo Jedynecki Duo Karolina Mikołajczyk & Iwo Jedynecki Anna Wąsik
Karolina Mikołajczyk i Iwo Jedynecki mówią o sobie, że lubią przełamywać bariery – i chętnie grają w różnych miejscach, krajach i dla różnej publiczności.
.Polityka .
.Polityka .

Jedyny w swoim rodzaju skład: skrzypce i akordeon. Niewiele było dotąd utworów na taki duet przeznaczonych, ale dla nich to żaden problem. Aranżują dla siebie kompozycje przeznaczone dla innych instrumentów (najczęściej na skrzypce i fortepian, ale też na inne zestawy) oraz zamawiają nowe utwory u kompozytorów. Pierwszy w historii Koncert podwójny na skrzypce i akordeon napisał dla nich Marcin Błażewicz, kolejny – Piotr Moss. Krzysztof Penderecki udzielił im zgody na wykonywanie transkrypcji jego Sonaty na skrzypce i fortepian. Słynny skrzypek Maxim Vengerov powiedział o nich: „duet tak zgrany, że brzmi jak jeden instrument”. To bardzo trafna uwaga, ponieważ brzmienia tych instrumentów świetnie się stapiają. Niezwykle, wręcz mistycznie brzmi w ich wykonaniu Aria z „Wariacji Goldbergowskich” Bacha. Z drugiej strony świetnie się bawią, grając tanga Astora Piazzolli czy napisaną dla nich przez Wojtka Kostrzewę „Hollywood Fantasy”, opartą na znanych filmowych przebojach.

Poznali się na studiach na warszawskim Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina, które oboje ukończyli z wyróżnieniem. Karolina (ur. 1993 r.) ponadto studiowała w Kolonii, a Iwo (ur. 1991 r.) – w Saragossie i Detmold. Razem grają już od 10 lat. Zaczęli od razu od sukcesu: wybrali sobie kilka utworów i udali się na konkurs do Puli w Chorwacji, gdzie otrzymali Grand Prix. Później przyszły kolejne nagrody: w Paryżu, Salzburgu, na Sycylii i na konkursach polskich. Ich debiutancka płyta „Première” ukazała się w 2016 r.; trafiły na nią zarówno utwory Arvo Pärta, Rodiona Szczedrina czy Graziane Finzi, jak i dzieła kompozytorów związanych z warszawską uczelnią. W 2021 r. ukazał się album ze wspomnianym koncertem Błażewicza.

Mówią o sobie, że lubią przełamywać bariery – i rzeczywiście, chętnie grają w różnych miejscach, w różnych krajach i dla różnej publiczności. Występowali nie tylko w krajach europejskich, ale też w Chinach, Singapurze, Malezji, Wietnamie, Kambodży, Tajlandii, a także (jako pierwsi Polacy) w Brunei. Ostatnio dużo grają w Stanach Zjednoczonych, gdzie Iwo otrzymał stypendium Fulbrighta jako pierwszy akordeonista klasyczny (odnosi również duże sukcesy jako solista), oraz w Meksyku i na Kubie. W Polsce zdarzało im się grać na Warszawskiej Jesieni czy festiwalu WarszeMuzik, ale też w wielu miejscach na prowincji. Wszędzie nawiązują świetny kontakt z publicznością i przyjmowani są entuzjastycznie.

***

Pozostali nominowani w kategorii muzyka poważna: Yaroslav Shemet, Aleksandra Słyż

***

Ponadto zgłoszeni zostali: Krzysztof Bączyk (bas), Andrzej Filończyk (baryton), Nina Fukuoka (kompozytorka), Anna Hop (choreografka), Krzysztof Komendarek-Tymendorf (altowiolista), Paweł Kulczyński (artysta dźwiękowy), Roksana Kwaśnikowska (skrzypaczka), Karol Mossakowski (organista), Zuzanna Nalewajek (mezzosopranistka), Marcin Patrzałek (akordeonista), Piotr Pawlak (pianista), Karolina Sofulak (reżyserka operowa), Ignacy Jan Wiśniewski (pianista jazzowy), Martyna Zakrzewska (pianistka), Equilibrium String Quartet.

Oni nominowali: Jakub Banasiak (Magazyn SZUM), Jan Błaszczak (Dwutygodnik.com), Dobromiła Błaszczyk (Contemporary Lynx), Rafał Bryndal („ZAiKS Wiadomości”), Jacek Cieślak („Rzeczpospolita”), Katarzyna Czajka-Kominiarczuk (Zwierz Popkulturalny), Anna S. Dębowska („Gazeta Wyborcza”), Łukasz Drewniak (Teatralny.pl), Gabi Drzewiecka (Chillizet, TVN, Glamour, „trójkąt” na YT), Mirosław Filiciak (Uniwersytet SWPS), Jacek Hawryluk (Polskie Radio Dwójka), Barbara Hollender („Rzeczpospolita”), Alek Hudzik (Mintmagazine.pl), Katarzyna Janowska (Onet.pl, „Newsweek”), Eliza Kącka (Uniwersytet Warszawski), Piotr Kofta (krytyk niezależny), Piotr Kosiewski („Tygodnik Powszechny”), Dariusz Kosiński („Tygodnik Powszechny”, Uniwersytet Jagielloński), Zofia Król (Dwutygodnik.com), Monika Kwaśniewska-Mikuła („Didaskalia”, Uniwersytet Jagielloński), Łukasz Maciejewski (Szkoła Filmowa w Łodzi, Interia.pl), Jakub Majmurek („Krytyka Polityczna”), Paulina Małochleb (Uniwersytet Jagielloński, blog „Książki na ostro”), Anna Marchewka (literaturoznawczyni i krytyczka), Jacek Marczyński („Rzeczpospolita”, „Ruch Muzyczny”), Katarzyna Niedurny (Dwutygodnik.com, „Gazeta Wyborcza”, Podcast o teatrze), Michał Nogaś („Gazeta Wyborcza”, Radio Książki), Marta Perchuć-Burzyńska (TOK FM), Anita Piotrowska („Tygodnik Powszechny”), Iza Pogiernicka (twitch.tv/9kier, „CD-Action”), Adriana Prodeus („Kino”), Anna Sańczuk/Maciej Ulewicz (Kultura do Kwadratu), Paweł Schreiber (UKW), Barnaba Siegel („CD-Action”), Karol Sienkiewicz („Gazeta Wyborcza”), Jędrzej Słodkowski („Gazeta Wyborcza”), Krzysztof Stefański („Ruch Muzyczny”), Rafał Syska (Narodowe Centrum Kultury Filmowej), Wojciech Szot (blog „Zdaniem Szota”, „Gazeta Wyborcza”), Jarek Szubrycht („Gazeta Wyborcza”), Agnieszka Szydłowska (newonce.radio), Bogna Świątkowska (Fundacja Bęc Zmiana), Jan Topolski („Glissando”), Grażyna Torbicka (niezależna dziennikarka, dyrektorka festiwalu Dwa Brzegi), Jacek Wakar (blog „Zdania Wakara”), Michał Walkiewicz (Filmweb.pl), Marcin „Flint” Węcławek (Interia.pl, CGM, blog „Raptus”), Marlena Wieczorek (meakultura.pl), Michał R. Wiśniewski (Dwutygodnik.com), Kinga A. Wojciechowska („Presto”), Elwira Wojtunik (Fundacja Photon, Patchlab Digital Art Festival) oraz dziennikarze działu kultury tygodnika POLITYKA.

Polityka 50.2023 (3443) z dnia 05.12.2023; Paszporty POLITYKI 2023; s. 86
Oryginalny tytuł tekstu: "Duo Karolina Mikołajczyk & Iwo Jedynecki"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Kultura

The Cure i ich słynna oda do żałości. Ten album to arcydzieło muzyki popularnej

Krytycy nie byli zachwyceni. Wytwórnia wróżyła komercyjne samobójstwo. Zespół się jednak uparł, by album wydać. I słusznie, bo obchodząca właśnie 35. urodziny płyta „Disintegration” The Cure to arcydzieło muzyki popularnej.

Łukasz Kamiński
23.04.2024
Reklama