Może Trump się sparzy na Putinie? Europa trzyma kciuki i gra z USA na dwóch polach

Sondowana wielkość ewentualnego europejskiego kontyngentu w Ukrainie to 25–40 tys. żołnierzy, którzy musieliby mieć wsparcie USA m.in. w obronie powietrznej i gwarancje pomocy w razie frontalnego ataku Rosji.

Europejczycy prowadzą z Trumpem grę na dwóch polach: by utrzymał jak największe zaangażowanie USA w bezpieczeństwo Europy (w tym Ukrainy) oraz by oszczędził Ameryce i UE wojny handlowej. I trzymają kciuki, żeby Waszyngton nie zaczął bardzo mocno mieszać obu wątków.

Ostatnie deklaracje Trumpa i jego doradców w sprawie Rosji i Ukrainy, niechęć odgrywania roli „pierwszorzędnego” gwaranta bezpieczeństwa Europy i wsparcie dla sił skrajnie prawicowych (głównie AfD w Niemczech) były wstrząsające dla sporej części opinii publicznej. Ale nie zmieniły zasadniczego kierunku działań władz kluczowych krajów NATO, UE i Wielkiej Brytanii.

Są to próby wpływania na kształt ugody „pokojowej” negocjowanej przez USA i Rosję i jednoczesnego budowania scenariuszy wojskowych dla Europy, w których Stany Zjednoczone – nawet przy mniejszym zaangażowaniu – pozostają jednym z fundamentów bezpieczeństwa.

Utrzymanie bezpiecznej Europy leży bowiem zarówno w geopolitycznym, jak i gospodarczym interesie Ameryki. Rządzący w Europie trzymają się nadziei, że nawet jeśli Trump zapomniałby o tym w swej politycznej nieprzewidywalności, to będzie mu o tym przypominać elita miliarderów, którymi otacza się w Białym Domu.

Kto wyśle wojska?

Zakulisowe działania USA w Europie na poziomie dyplomatyczno-operacyjnym na razie nie przekreślają nadziei na jakąś formę konstruktywnej współpracy. Tematem poniedziałkowego szczytu w Paryżu, w którym uczestniczył m.