Kto uczy się etyki, ten, owszem, może i powinien doskonalić się moralnie, niemniej w bardzo szczególny sposób.
Wiadomo, że Adam Michnik jest towarzyszem podróży chrześcijan.
Tak to roi sobie wschodnioeuropejski poeta o najszlachetniejszym zapomnieniu i niedocenieniu, połączonym z wiekuistą sławą.
27 marca zaczyna się Pesach, święto nadziei i moralnego samodoskonalenia człowieka. Wychodźmy z pandemii, wychodźmy z Egiptu!
Nie ma litości dla tych ludzi pośrodku żywota, którzy pożegnali się już trzy razy z młodością.
Cywilizacja liberalna doszła do ściany. Ideały liberalnej demokracji nie dadzą się już w kolejnych pokoleniach zreprodukować.
Do dziś jesteśmy zaczadzeni kazaniami Piotra Skargi i fantazmatami „Ksiąg narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego” Mickiewicza.
Nie wiemy, w jakim języku artykułować nasze moralne żądania i komu powierzyć pracę nad ich realizacją.
Różnica między nauką, magią i religią nie polega na stopniu racjonalności. Niemądrzy bywają i magowie, i naukowcy.
A może to my, filozofowie, z Grecji rodem, jesteśmy głupcami, wyrzekając się szczęścia i zamieniając nadzieję na sztuczny spokój i wystudiowaną rezygnację?