Proza śmierci, poezja życia

W tym roku w Berlinie przeważały filmy zdecydowanie pesymistyczne: o nieuleczalnych chorobach, zaniku ideałów, zagrożonych związkach międzyludzkich, o niesprawiedliwym prawie. Jednak nawet na tym czarnym tle wyróżniali się nieszczęśni uchodźcy, pariasi współczesnego świata, którzy wystąpili w trzech z dwudziestu dwóch konkursowych tytułów.

Komiczna tragedia erotyczna

Almodovar zajął się ostatnio nekrofilią („Porozmawiaj z nią”), Nabokov zajmował się pedofilią („Lolita”) – dla obydwu była to okazja do rewizji poglądów na erotykę.

Gwałt na kinie

Porno ma podniecać. Natomiast kino artystyczne, które coraz częściej zajmuje się patologiami, pornografią nie jest. Czasem jednak trudno stwierdzić, czy obrazy seksualnych wynaturzeń służą sztuce, czy komercji.

Wiara i wieże

Popkultura na progu nowego wieku ma dwóch niezwykłych bohaterów: małego czarodzieja Harry’ego Pottera oraz baśniowego hobbita Frodo Bagginsa. Ten drugi poświęca się dla dobra mitycznego Śródziemia w drugim już filmie „Władca pierścieni. Dwie wieże”, który wejdzie wkrótce na ekrany naszych kin.

Spiskowa teoria rozrywki

„Nakręceni, czyli szołbiznes po polsku” – najnowszy film Sylwestra Latkowskiego, miał pokazywać kulisy polskiego przemysłu fonograficznego. Niestety, dokument ten bardziej zaciemnia obraz rodzimej rozrywki, niż cokolwiek wyjaśnia.

Czerwona płachta z celuloidu

Mówi się, że Pedro Almodovar kocha kicz, perwersję, surrealistyczną błazenadę. Jednocześnie uważa się go za odnowiciela europejskiego kina uczuć. Wkrótce na nasze ekrany wejdzie jego najnowsze dzieło „Porozmawiaj z nią”, uznane przez członków Europejskiej Akademii za film roku.

Rodzeństwo Harry’ego Pottera

Na nasze ekrany wchodzi właśnie długo oczekiwana „Komnata tajemnic” – druga część przygód Harry’ego Pottera. Sukces młodocianego czarodzieja sprawił, że powstała wręcz moda na innych podobnych adeptów magii.

Nakręćmy to jeszcze raz

Światowe kino żywi się dzisiaj kinem i w zasadzie w ogóle nie musi już kontaktować się z rzeczywistością. Wciąż słyszymy o remakach (na nowo nakręconych filmach), sequelach (dalszych losach) i prequelach (poprzednich losach bohaterów popularnych filmów). Kino polskie ma na tym polu spore zaniedbania.

Ryk śmiechu w niemym kinie

Gwiazdka jest okazją do wspomnień. Czy życzliwi czytelnicy rubryki filmowej pozwolą, bym skorzystał z tej sposobności i powrócił do epoki kina, która wydaje się odległa niby archeologia: filmu niemego?

O Przemku co filmy kręci

Ma 28 lat, nie skończył szkoły filmowej ani żadnej innej. Napisał cztery scenariusze, według których powstały trzy filmy, w tym dwa jego własne. Ostatni, właśnie wyświetlany w kinach „Głośniej od bomb”, wzbudził zachwyt nielicznych widzów, którzy mieli szansę go zobaczyć, w tym Andrzeja Wajdy.