O czym marzą faceci

Subiektywny spis aktorów teatralnych

Edycja dziewiąta

Hobbit w Hollywood

Rozmowa z Peterem Jacksonem, nowozelandzkim reżyserem, autorem ekranizacji „Władcy pierścieni” J.R.R. Tolkiena

Ruchy na firmamencie

Czołówka aktorów filmowych pozostaje w zasadzie bez zmian od czasu, kiedy ukształtowała się po dwóch, trzech pierwszych sezonach nowej kinematografii, uwolnionej od wszelkich zobowiązań poza przynoszeniem zysków. Nasz system gwiazdorski polega bowiem na tym, że aktor ma grać podobne role aż do zgrania.

Jak Shrek połknął Myszkę Miki

Komputerowa bajka o zielonym, gburowatym potworze o imieniu Shrek zrealizowana w Dreamworks SKG (Stevena Spielberga, Jeffreya Katzenberga i Davida Geffena) zachwiała potęgą Walt Disney Company. Tylko w Ameryce wpływy z dystrybucji „Shreka” przekroczyły już 200 mln dol. Tak szybko tak dobrego wyniku nie osiągnął dawno żaden disneyowski film. Poza tym „Shrek”, który bije również u nas rekordy popularności, jest parodią klasycznej bajki z Myszką Miki w roli głównej. Co się dzieje? Czyżby kino Disneya, będące sercem i duszą koncernu, nagle przestalo się dzieciom podobać?

Jak wam się podoba

Dwadzieścia lat temu Andrzej Wajda ze studentami szkoły teatralnej w Yale wystawił „Biesy” Fiodora Dostojewskiego. W przedstawieniu grała między innymi mało wówczas znana aktorka Meryl Streep. Dziś, po kilku latach teatralnego milczenia, laureat Oscara wystawia w krakowskiej szkole teatralnej komedię Szekspira „Jak wam się podoba”. Studenci czwartego roku grają obok swoich profesorów Jerzego Treli, Aleksandra Fabisiaka, Jacka Romanowskiego; wchodzą w dorosłe życie zawodowe. Jak nam się spodobają po latach?

Daj się zjeść

„Hannibal” Ridleya Scotta okazał się światowym sukcesem frekwencyjnym, natomiast został przyjęty z zastrzeżeniami przez krytykę. Waży się tu los gatunku, być może najbardziej ostatnio oryginalnego w kinie: czarny kryminał z ambicją artystyczną. Czy jest on stale odkrywczy, czy też grozi mu popadnięcie w manierę?

Człowiek z multipleksu

Trzy lata temu, gdy rozpoczynano w Polsce budowę pierwszych multipleksów (kilkanaście sal kinowych pod jednym dachem), na rynku filmowym panowała euforia. Pojawiły się polskie superprodukcje, a rodacy zaczęli na nie tłumnie chodzić. Wydawało się więc, że wielkie centra kinowe staną się na lata najpopularniejszymi przybytkami masowej rozrywki. Na razie tak nie jest.

Krew jak coca- cola

Największy wybuch w historii kina, a jednocześnie najdroższa gra komputerowa, za 135 mln dolarów. Przez trzy godziny na tle wypadków historycznych rozgrywa się łzawy romans: ona jedna, ich dwóch, wschody i zachody słońca, prawie jak w operze mydlanej. Jest jeszcze mnóstwo wielkich słów o patriotyzmie, odwadze, sile charakteru, z końcowym wnioskiem, że nie ma nic piękniejszego niż śmierć za ojczyznę. Naśladownictwo mile widziane.

Słowa bez kwitów

Film Telewizji Polskiej „Dramat w trzech aktach”, o pieniądzach FOZZ rzekomo przekazywanych Porozumieniu Centrum przez Janusza Iwanowskiego Pineiro, miał fatalne recenzje, zanim jeszcze powstał. Po emisji zaś wywołał prawdziwą burzę. Odezwali się – najczęściej z głęboką krytyką tego materiału – politycy indywidualnie i grupowo, dziennikarze, zawodowe stowarzyszenia oraz instytucje zajmujące się etyką mediów. Bracia Kaczyńscy natomiast, główni pomówieni w tym programie, zapowiedzieli wytoczenie procesu TVP i jej prezesowi osobiście.