Wielbłąd i śmierć

Na ekranach kin jest już „Duże zwierzę” Jerzego Stuhra, wkrótce zaś odbędzie się premiera najnowszego dzieła Krzysztofa Zanussiego pod wielce oryginalnym tytułem „Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową”. Filmy dostały niedawno nagrody na międzynarodowych festiwalach, nie najważniejszych wprawdzie, ale i to się liczy.

Jedynie słuszny wizerunek wiedźmina

Film o wiedźminie według opowiadań Andrzeja Sapkowskiego jest pierwszym od lat obrazem fantastycznym kręconym w Polsce. Nie jest to prestiżowa ekranizacja klasyki ani przeniesienie na ekran kolejnego narodowego dramatu – a jednak niespodziewanie wzbudził emocje nieproporcjonalne do znaczenia tej bądź co bądź czysto rozrywkowej produkcji.

Misja zbyt dobrze wykonana

Sensacja sezonu letniego: „Mission: Impossible-2”, mimo olśniewającej wyczynowości czy raczej właśnie z jej powodu, wyłania pytanie o przyszłość wielkiego spektaklu filmowego. Doszedł on do nieograniczonych możliwości technicznych, które jednak, o paradoksie! stanowią też jego impas. Autorzy „M:I-2” próbują z niego wybrnąć; czy im się to udaje?

Walec Hollywood

Czarownica z horroru „The Blair Witch Project”, który zrobił furorę w USA w ubiegłym roku, najwyraźniej rzuciła urok na znawców i fanów niezależnego kina. Z niezwykłego komercjalnego sukcesu tej produkcji wyciągnęli oni wniosek, że kino powstające poza Hollywood jest w świetnej kondycji, a filmy niezależne przy wsparciu internetowej promocji mają szansę wejść do repertuaru multikin na stałe. Niestety, diagnoza jest fałszywa; „The Blair Witch Project” był bardziej wyczynem promocyjnej kaskaderki niż osiągnięciem niezależnego kina i nie jest w żadnej mierze wskaźnikiem jego poziomu.

Ursus pod Grunwaldem

W związku ze sporami wokół ekranizacji „Krzyżaków” przedstawiamy projekt idealnego scenariusza, łączącego prawie wszystkie wątki i postacie występujące w książkach zaliczanych do kanonu polskich lektur obowiązkowych, które przenoszone są na ekran lub nieuchronnie zekranizowane zostaną w najbliższym czasie.

Patriota bez ojczyzny

W roku 1776 mieszkańcy trzynastu kolonii brytyjskich w Ameryce – które w przyszłości miały się stać Stanami Zjednoczonymi – niezadowoleni z eksploatacji ekonomicznej i zmuszeni do nabywania herbaty przywożonej przez Anglików – tak było! zbuntowali się i doszło do starcia zbrojnego. Pewien zamożny obywatel Benjamin Martin, wdowiec, ale ojciec siedmiorga dzieci, mimo że ma efektowną przeszłość militarną, nie chce się mieszać do konfliktu, który, tak uważa, nie obchodzi go. Tak zaczyna się film Rolanda Emmericha „Patriota”.

Macież wy odwagę Lenina?

Rozmowa z Filipem Bajonem, reżyserem filmu „Przedwiośnie”

Sam przeciwko imperium

„Gladiator”, filmowa rekonstrukcja starożytności rzymskiej, jest zaskoczeniem i to podwójnym: kino już od dawna nie uprawia tego gatunku i również tradycja antyku zniknęła z aktualnej kultury zarówno literackiej jak audiowizualnej. Jakie może być znaczenie tego powrotu niespodziewanego i, być może, ryzykownego?

Znowu Krzyżacy

40 lat temu, 15 lipca 1960 r., publiczność zgromadzona na polach Grunwaldu pierwszy raz zobaczyła ekranizację „Krzyżaków” w reżyserii Aleksandra Forda. Nakręcony z hollywoodzkim rozmachem film wziął Polskę szturmem. Dotychczas obejrzało go ponad 30 mln ludzi. Na jubileuszową projekcję i otwarcie dokumentalnej wystawy o powstawaniu filmu przyjechali na zamek w Malborku twórcy „Krzyżaków”.

Jak porwać Ligię?

Kiedyś taki film jak „Quo vadis” kręciłoby się pewnie ze dwa lata; teraz musi wystarczyć 110 dni, kapitalistyczne stosunki produkcji obowiązują bowiem również w branży kinematograficznej. Budżet wynosi około 12 mln dolarów – jest to najkosztowniejsza produkcja w dziejach polskiego kina – więc każda chwila na planie jest droga. Oto notatki z jednego ze stu dziesięciu dni pracy nad filmem.