Dokumenty bez momentów

Sensacją krakowskiego Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Krótkometrażowych było podwójne Grand Prix w konkursie ogólnopolskim i międzynarodowym dla znanej montażystki Katarzyny Maciejko-Kowalczyk za debiutancki film „Benek Blues”. Ostatni raz z dwiema statuetkami wyjechał z Krakowa 40 lat temu Marian Marzyński, nagrodzony za film „Powrót statku”.

Kamerą w twarz

Kamera zagląda w twarz bohaterom, pokazując z bliska oczy, usta, zmarszczki. To niby nic nowego, ale odniosłem wrażenie, iż w tym roku w Cannes zbliżenia stosowane były znacznie częściej niż zwykle. Jednocześnie reżyserzy wykorzystują obficie możliwości, jakie dają nowoczesne techniki montażu, „tnąc” pokazywaną rzeczywistość na coraz mniejsze kawałki. Ale z tych setek tysięcy krótkich ujęć obejrzanych w Cannes układa się jednak dość klarowny obraz współczesnego świata.

Wyśpiewana Złota Palma

Duński reżyser Lars von Trier zabłysnął w Cannes już cztery lata temu, kiedy pokazał nagrodzony Grand Prix film „Przełamując fale”; teraz dostał Złotą Palmę za niezwykły obraz „Tańcząc w ciemnościach”, który stanowi połączenie realistycznej tragedii z musicalem. Skandynawowie od wielu już lat liczą się w światowym kinie, podobnie jak Daleki Wschód, reprezentowany w tegorocznym konkursie przez dziewięć tytułów, z których każdy był interesujący.

Nakręćcie mi to ładnie

Niezależni producenci filmowi i telewizyjni pojawili się w Polsce wraz z wolnym rynkiem. Daleko im jednak nie tylko do Hollywood, ale nawet do Europy. Polscy producenci zmagają się jednocześnie z postsocjalistycznym prawem i żarłocznym kapitalizmem. W tej walce zdarzają się jednak momenty optymistyczne.

Przeklęci przez komputer

„eXistenZ” jest to zapewne pierwszy filmowy dramat komputerowy. Nie w tym sensie, że wykonany z pomocą komputera, bo to już od dawna nie stanowi nowości, ale ponieważ stara się odtworzyć stan ducha, jaki w naszym życiu spowodowało pojawienie się komputera.

Bez „Dogmy”

Amerykański styl świntuszenia

Jaki to film?

Specjalista Eichmann

Dwaj zbuntowani Izraelczycy zrobili film „Specjalista” o Adolfie Eichmannie. Ich dwugodzinny dokument to protest przeciwko posłuszeństwu. Film jest kontrowersyjny i wywołuje wiele dyskusji. Trwają rozmowy na temat premiery „Specjalisty” w Polsce.

Dziedzictwo po Neronie

Rozpoczęta właśnie ekranizacja „Quo vadis” stanowi kolejny etap w serii luksusowych aktów rozpaczy kina narodowego. Dlaczego rozpaczy? Bo stało się ono myślowo bezsilne i nie potrafi dostarczyć aktualnej, społecznie potrzebnej sztuki, więc bierze się do tłuczenia gwarantowanych klasyków szkolnych.