Bardzo dużo jedności

Miło już było

Prezydent Aleksander Kwaśniewski i premier Leszek Miller – ci dwaj ludzie mają dziś największy wpływ na bieg wydarzeń w Polsce. Politycy, media, obserwatorzy, sfery gospodarcze śledzą każdy ich ruch, każda różnica zdań podlega natychmiastowym interpretacjom i nadinterpretacjom. Czy to już konflikt, czy tylko rozbieżności? Czy to tylko przeciąganie liny między prezydenckim pałacem a premierowską kancelarią o zakres wpływów. Kto tu walczy – politycy czy ich dwory? I o co?

Niezniszczalna republika kolesiów

Czerwone i czarne

Kościół katolicki, dość nieoczekiwanie, ma teraz najsilniejsze wpływy polityczne w całym okresie III RP. Wcześniej, nawet kiedy władała prawica, silna opozycja lewicowa często wpływała na losy interesujących Kościół prawnych regulacji. Dzisiaj, kiedy rządzą SLD i UP, antykościelne głosy schodzą do ideologicznego podziemia. Lewica najwyraźniej postanowiła przełamać prawicową koncesję na przychylność hierarchów. Nawet kosztem części elektoratu.

Zapraszamy na program

Stu dni potrzebował rząd Leszka Millera, żeby przygotować program powrotu na ścieżkę szybszego wzrostu, ograniczania bezrobocia i ożywienia przedsiębiorczości. Tuż po oficjalnej jego inauguracji od Rady Polityki Pieniężnej dostał prezent w postaci siódmej w ciągu roku obniżki podstawowych stóp procentowych. Prócz niższych stóp potrzebne mu jest jeszcze poparcie parlamentu (w najbliższych miesiącach trzeba zmienić kilkadziesiąt ustaw) i pieniądze na realizację programu, których na pewno nie znajdzie w budżecie. Na razie koalicja wykonała więc najłatwiejszą część zadania.

Studniówka Millera

Polska tym szybciej wyjdzie z kryzysu, im mniej obietnic wyborczych spełni SLD

Nie, bo nie

Leszek Miller o parlamentarnej opozycji stale mówi: histeryczna, lecz kwintesencją stylu premiera było niewątpliwie sejmowe wystąpienie w obronie ministra skarbu Wiesława Kaczmarka, kiedy to Rokitę nazwał „utalentowanym facecjonistą ze skłonnościami do histerycznych uniesień i przeróżnych krętactw”. Opozycja często sięga do podobnego słownika.

Pielęgnowanie złudzeń

Łańcuszek Janika

Nowi wojewodowie urzędują już trzeci miesiąc. Z komunikatów ich rzeczników i relacji w lokalnej prasie wynika, że w ostatnich tygodniach głównie zajmowali się dzieleniem opłatkiem, wydawaniem zarządzeń o zwalczaniu wścieklizny i nielegalnego wyrębu jodeł. Określali w lokalnych przepisach kiedy i komu w święta wolno odpalać race. Przyjmowali swoich ordynariuszy i trzykrotnie spotykali się z ministrem Janikiem, by m.in. szlifować nowy, wzorcowy statut urzędu wojewódzkiego, który pozwoli sprawniej dokonać czystek kadrowych.

Karykatura kreski

Rząd przestawił „Raport otwarcia”, dokument, który podsumowuje i ocenia działalność poprzedniego gabinetu. Można było się spodziewać, że ta fotografia stanu państwa (tak o „Raporcie” mówią jego autorzy) zidentyfikuje występujące dzisiaj zagrożenia w jakiejś hierarchii, oddzieli to, co wynikało z uwarunkowań od rządu Jerzego Buzka niezależnych czy z kłopotów o charakterze strukturalnym, od tego, co było oczywistym błędem lub wynikiem złego rządzenia. Takich oczekiwań „Raport otwarcia” niestety nie spełnia.