Jak miodek z pisarkiem

Słownictwo reklamowe jest trudne do spolszczenia: za dużo nowych realiów. A stosunek do nich nie zawsze jest pozytywny. Wskazuje na to sarkastyczne poczucie humoru czytelników, proponujących takie słowa jak np. rymopicer, bzduropis i hasłokleta (copywriter), tynkofałsz (billboard), oczumydlenie i kit w tłum (public relations). To opinia kolejnego jurora w naszym konkursie prof. Jerzego Bralczyka.

Odbyczona móżdżyna

Już po raz trzeci przedstawiamy opinię jurora o propozycjach spolszczeń; prof. Walery Pisarek, honorowy przewodniczący Rady Języka Polskiego, komentuje pomysły czytelników dotyczące słów z dziedziny komputer i Internet. Drukujemy też kolejny wybór z listów czytelników, które wciąż licznie napływają do redakcji.

Ibiszon w drzymałce

Zainteresowanie konkursem „Spolszcz to sam” przeszło nasze oczekiwania. Czytelnicy nie tylko komentują nasz konkurs, ale również zadają pytania dotyczące poprawności – będziemy się starali systematycznie na nie odpowiadać. Przypominamy dziś najciekawsze propozycje zgłoszone przez czytelników w pierwszym odcinku konkursu (komentarz jurora i listę nagrodzonych zamieściliśmy w POLITYCE 27). Przedstawiamy wyniki drugiego odcinka oraz komentarz eksperta dr. Mirosława Bańki, kierownika Redakcji Słowników Języka Polskiego PWN. Drukujemy też fragmenty listów od czytelników. W zabawie można także uczestniczyć na naszych stronach internetowych.

Zorro, brat Tupaka

Najbardziej ekscentryczne imiona nadają swoim dzieciom mieszkańcy okolic Warszawy i Trójmiasta. To na północy mieszkają Stenuela, Marża, Pacyfik, Jad, Stera i Oralia. Nie mówiąc już o Mao, Stalinie oraz słynnym Solidariuszu. Południowa i wschodnia Polska chrzci bardziej konserwatywnie.

Spolszcz to sam czyli znajdź polski odpowiednik

Temat z polskiego

Przypomnij sobie, Drogi Czytelniku, swój temat maturalny z języka polskiego, a powiem Ci w przybliżeniu, w jakim okresie dziejów najnowszych zdobywałeś wykształcenie średnie, a nawet zaryzykuję podejrzenie, czy zapowiadałeś się na człowieka myślącego samodzielnie, czy na oportunistę.

Wdzięk klępy

Właśnie ukazał się „Inny słownik języka polskiego”. Jest inny, bo unika naukowości, znaczenia wyrazów objaśnia poprzez konteksty, a ponadto używa życzliwej formy „my”.

Słownik telewidza

Przeciętny odbiorca telewizyjnych programów informacyjnych i audycji publicystycznych ma kłopoty z rozumieniem wielu słów, szczególnie z dziedziny polityki – wynika z badań OBOP.

Od A do posiwieć

Torunianie podejrzliwie spoglądają na niepozorną kamieniczkę przy ul. Piekary. W oknie na parterze tysiące szufladek. Te w zasięgu wzroku opatrzono hasłami: „Trwożyć się”, „Służba”, „Rozmowa”. A przy kolejnym oknie: „Zamknąć”, „Zakon”. – Jeśli nie tajne służby, to co? – szepcą przechodnie. A to redakcja powstającego od 50 lat „Słownika polszczyzny XVI wieku”.

Polski to trudny język