Czy to Polska właśnie?

Jeden z najważniejszych u nas twórców prozy zaangażowanej wraca do dawnych tematów i demaskatorskiej pasji. Już się wydawało, że Kazimierz Orłoś schował pazury, a tu taka niespodzianka! Bo też zmylił nas pisarz swoją poprzednią książką – zrodzonym z ducha łagodności „Niebieskim szklarzem” (1995).

Światło na Leśmiana

O Leśmianie tak jeszcze nie pisano. Książka Jarosława Marka Rymkiewicza – podobnie jak jego wcześniejsze o Fredrze, o Słowackim i o Mickiewiczu – charakteryzuje się perfekcyjnie opanowaną metodą przedstawiania pisarzy poprzez rozliczne epizody i fakty z ich życia. Owe fakty, choć subiektywnie drugorzędne, są obiektywnie doniosłe.

Pornografia bez porno

Może to przypadek, ale mniej więcej w tym samym czasie powstały dwa filmy, które niesłychanie śmiało pokazują sferę erotyki. Wręcz stosuje się tu rozwiązania znane z kina pornograficznego, ale wyjaśnijmy od razu, ani „Intymność”, ani „Pianistka” z pornografią nie mają wiele wspólnego.

Bóg tak nie chciał

Dwie książki, obecne właśnie na naszym rynku, „Wojownicy Boga” i „Oblicza terroryzmu” pozwalają zrozumieć kluczowe dziś zjawisko religijnego terroryzmu, który może zachwiać nie tylko – i tak chwiejnym – ładem politycznym i gospodarczym na świecie, ale również zasadami moralności publicznej, skoro zabijanie siebie oraz tysięcy przypadkowych ofiar staje się znowu przejawem religijnej żarliwości.

Skandal zamierzony

Judyta ze słonecznej strony ulicy

Pytania cudzoziemki

Opowieści na koniec świata

Książka nazywa się „Ostatni cieć” i składa się z opowieści tytułowego bohatera, chłopa spod Włoszczowej, rzuconego w głąb Ameryki, a także wynurzeń postaci, z którymi się zetknął na tym dziwnym, zagrożonym zagładą kontynencie. Rzecz dzieje się w przyszłości, niezbyt jednak odległej, powiedzmy, na początku XXI wieku, ale dalej niż dziś.

Hip-hop, jestem dobry chłop

Nieczęsto zdarza się, by film powstał z powodu artykułu prasowego. Tak jednak jest, jeśli wierzyć wyznaniom reżysera, z dokumentem „Blokersi”. Reżyser umyślił sobie stosowną sekwencją w filmie oraz publicznymi wypowiedziami zaatakować akurat mnie za opublikowany w „Polityce” pół roku temu tekst o młodzieżowych subkulturach. Poczułem się wywołany do tablicy, ale też zdaję sobie sprawę, że prywatne utarczki nie powinny przesłaniać wagi problemu, jakim jest sytuacja młodych ludzi w dzisiejszej Polsce.

Taniec cyfrowych szkieletów

W 1987 r. stojąca na krawędzi bankructwa japońska firma Square zatytułowała wydaną przez siebie grę komputerową „Final Fantasy”, bo wszystko wskazywało, że będzie to jej ostatnie dzieło. W 2001 r. dziesiąta część „Final Fantasy” bije rekordy sprzedaży, zaś na ekrany kin na świecie wszedł przełomowy film animowany pod tym samym tytułem.