Ministra zdrowia Katarzyna Sójka. Nie miejmy złudzeń, że coś się poprawi

Nie miejmy złudzeń, że wybór Katarzyny Sójki na ministrę zdrowia przyniesie pacjentom jakąś korzyść. Cel przed wyborami jest inny: załagodzić spór z lekarzami. Posłanka bez zaplecza politycznego skazuje ochronę zdrowia na wegetację.

Decyzja o zdymisjonowaniu Adama Niedzielskiego była wyczekiwana. Widać jednak, jak krótka jest w Prawie i Sprawiedliwości ławka kandydatów do objęcia po nim stanowiska, skoro zaproponowano go niczym niewyróżniającej się lekarce. Oczywiście wśród zwolenników tej partii i obecnego rządu znalazłoby się kilku, a może nawet kilkunastu z większym doświadczeniem w polityce i zarządzaniu placówkami ochrony zdrowia, ale najwyraźniej żadna z tych osób nie była gotowa poświęcić swojej kariery, by ratować PiS przed utratą wizerunku na dwa miesiące przed wyborami.

Wybór Katarzyny Sójki pewnie dla niej samej był zaskoczeniem. Przedstawiając lekarkę chorób wewnętrznych w nowej roli, premier stwierdził, że „zna ona specyfikę funkcjonowania Ministerstwa Zdrowia, ponieważ pracowała w sejmowej komisji zdrowia”. Od razu jednak zaznaczmy, że nie była do tej pory posłanką szczególnie się wybijającą ani zapamiętaną z wystąpień w parlamencie. Zdecydowana większość komentatorów i aktywnych polityków zdrowotnych usłyszała o niej po raz pierwszy.

Katarzyna Sójka ma udobruchać lekarzy

Nowa ministra jest również bliżej nieznana środowisku lekarskiemu. Ale po to oddelegowano ją z ul. Wiejskiej na Miodową do siedziby ministerstwa, aby jak najszybciej obie strony mogły się poznać, ponieważ z punktu widzenia PiS konflikt, jaki wytworzył się na linii

Adam Niedzielski

Katarzyna Sójka

lekarze

Ministerstwo Zdrowia

Paweł Walewski

Absolwent Wydziału Lekarskiego Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach (obecnie Śląskiego Uniwersytetu Medycznego) oraz Wydziału Dziennikarstwa UW. Od 1996 r. na stałe w tygodniku „Polityka”, gdzie zajmuje się tematyką zdrowotną i społeczną, ale jest również dziennikarzem naukowym, popularyzującym osiągnięcia polskiej i zagranicznej medycyny. Poza „Polityką” publikuje m.in. w miesięczniku „Wiedza i Życie”, portalu „Cancerworld”, magazynie Okręgowej Izby Lekarskiej „Puls”. Laureat wielu krajowych i międzynarodowych nagród prasowych, m.in. Grand Press, The Best European Cancer Reporter Award, Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz Niemieckich Dziennikarzy Medycznych. Za swoją działalność promującą edukację zdrowotną otrzymał tytuł Dziennikarza Medycznego Roku 2021, Rzecznika Chorych na Raka i nagrodę Czerwonej Kokardki przyznawaną przez środowiska osób żyjących z HIV/AIDS oraz „Złote Pióro Farmacji”.

Rozwiń