Naiwny Franz (Artiom Owczarenko) pada ofiarą eksperymentów dr. Coppeliusa (Aleksiej Łoparewicz). Zakochuje się w tajemniczej dziewczynie przesiadującej całymi dniami w oknie i swoim nietypowym zachowaniem budzącej ciekawość miejscowej młodzieży. Zazdrosna Swanilda (Margarita Szrainer), która pragnie poślubić Franza, wkrada się z przyjaciółkami do domu alchemika i rozszyfrowuje zagadkę. Coppélia okazuje się mechaniczną lalką. Prapremiera baletu odbyła się 25 maja 1870 r. w Théâtre Impérial l’Opéra w Paryżu. Oryginalny tytuł brzmiał „Coppélia ou la fille aux yeux d’email” (Coppélia, czyli dziewczyna o szklanych oczach). A treść librecista Charles Nuitter i choreograf Arthur Saint-Léon zaczerpnęli z opowiadania E.T.A. Hoffmanna „Piaskun”. W 1882 r. balet trafił do Rosji; jedna z wersji została zapisana metodą Stiepanowa i m.in. na tej podstawie Siergiej Wichariew zrealizował w 2009 r. rekonstrukcję w Teatrze Bolszoj w Moskwie, zgodnie ze starą petersburską tradycją, którą w Polsce oglądać możemy w kinach.
Margarita Szrainer ma idealne warunki do wykonywania roli Swanildy – jest dziewczęca, naturalna, z wdziękiem pokonuje trudności techniczne, którymi naszpikowana jest choreografia i świetnie sobie radzi z zadaniami aktorskimi.
„Coppélia” to również tańce charakterystyczne (mazurek, czardasz) oraz doskonałe kostiumy i scenografia – odtworzone na podstawie zachowanych szkiców. Obowiązkowa pozycja dla dzieci i przykład, jak należy rekonstruować balet.
Coppélia, chor. Siergiej Wichariew, muz. Léo Delibes, dyr. Paweł Sorokin, Bolshoi Ballet Live, nazywowkinach.pl