Kto i kiedy zorganizował pierwszą hiphopową imprezę? Kto najpierw wydał płytę z rapem? Kto zarobił na nim pierwsze pieniądze? Wiele mitów otacza pionierskie dla gatunku lata 70., ale do niedawna mało komu przyszłoby do głowy szukać odpowiedzi w komiksie. Tymczasem encyklopedią lat dziecięcych tego zjawiska stała się „Hip Hop Genealogia” – historia obrazkowa wydawana od pięciu lat przez Eda Piskora (rocznik 1982), który lat 70. nie może pamiętać, ale o stylizacji na stare opowieści o superbohaterach wie wszystko. Sam pomysł, by spojrzeć na pierwszych didżejów i raperów – Kool Herca, Grandmaster Flasha, Kurtisa Blowa czy Afrikę Bambaatę – jako na postacie komiksowe, jest genialny w swojej prostocie. Bo skoro gatunek rodził się wśród ulicznych legend, to dlaczego nie pójść dalej i nie zobaczyć w jego twórcach ludzi o ponadnaturalnych mocach? Tu jednak Piskor wciska hamulec: jego seria, której pierwszy tom dostajemy w polskim przekładzie, trzyma się faktów i chronologii nie gorzej niż książki opowiadające o tamtym okresie. Owszem, posługuje się skrótem, ale też gra detalem, oddaje język ulicy, cieniem karykatury znacząc tylko co bardziej charakterystyczne cechy bohaterów. W Ameryce przyniosło to świetne recenzje, nagrodę Eisnera, wstęp na listę bestsellerów „New York Timesa”, a także stanowiło bazę dla serialu Netflixa „The Get Down”. Ale i w Polsce są tacy, którym przyspieszy bicie serca.
Ed Piskor (scenariusz i rysunki), Hip Hop Genealogia 1: 1970–1981, przeł. Marceli Szpak i Piotr Czarnota, Timof i Cisi Wspólnicy, Warszawa 2018, s. 112