Recenzja płyty: Król, „Nieumiarkowania”

Teksty, gęste od znaczeń i na równi z muzyką budujące klimat.

Artystyczna ewolucja Błażeja Króla jest wyraźna, choć nieoczywista. Z zespołem Kawałek Kulki zaczynał od fuzji alternatywnego rocka z nową elektroniką, potem (w UL/KR, także w pierwszych solowych dokonaniach) przyszedł czas na dark wave, a wreszcie stało się jasne, że gatunek czy styl jest podrzędny wobec całości pomysłu, który w dźwiękach realizuje się tak jak układy słów w poezji. Już na poprzedniej płycie („Przewijanie na podglądzie”) stało się jasne, jak ważne są dla Króla słowa. W „Nieumiarkowaniach” mamy krok dalej w tym samym kierunku. 

Król, Nieumiarkowania, Art2