Osoby czytające wydania polityki

Wiarygodność w czasach niepewności

Wypróbuj za 11,90 zł!

Subskrybuj
Paszporty POLITYKI

Marcin Wicha

Literatura. Nominowany: Marcin Wicha

Marcin Wicha Marcin Wicha Leszek Zych / Polityka
Najnowsza książka „Rzeczy, których nie wyrzuciłem” to esej osobisty – opowiada o matce, o śmierci, o porządkowaniu rzeczy, książek i wspomnień.
Karakter/Polityka

Urodził się w 1972 r. w Warszawie, jest grafikiem, współwłaścicielem firmy projektowej Frycz i Wicha. Projektuje okładki książek i czasopism (np. „Literatury na Świecie”), plakaty, znaki graficzne. Przez kilka lat publikował cotygodniowe komentarze rysunkowe w „Tygodniku Powszechnym”. Pisuje artykuły i współpracuje z czasopismami, a dzieci i rodzice mogą go znać jako autora słynnej Klary z książek „Klara. Proszę tego nie czytać” i „Klara. Słowo na Szy”. W tej ostatniej książce pada fundamentalna kwestia: „Czwarta klasa. Żarty się skończyły”. Dla dzieci napisał jeszcze książkę „Łysol i strusia” i kontynuację przygód Bolka i Lolka.

Pierwszą jego książką eseistyczną była opowieść „Jak przestałem kochać design” (Wyd. Karakter 2015 r.), w której połączył opowieść autobiograficzną o dorastaniu w domu architekta, w którym toczy się wojna z peerelowską brzydotą, z opowieścią o estetycznych przemianach w Polsce ostatnich 40 lat.

Najnowszą książkę Rzeczy, których nie wyrzuciłem (Wydawnictwo Karakter), za którą otrzymał nominację, Piotr Bratkowski docenił za „przejmującą i zarazem błyskotliwą literacko refleksję nad kondycją polskiego »postinteligenta«”. To również esej osobisty – opowiada o matce, o śmierci, o porządkowaniu rzeczy, książek i wspomnień. A przede wszystkim o słowach i milczeniu. Juliusz Kurkiewicz nominował tę książkę „za literacko wybitne przeniesienie na polski grunt gatunku, który Amerykanie zwą »memoire« – wspomnienia zorganizowanego wokół jednej, często bolesnej, sprawy. W zalewie byle jakich, ekshibicjonistycznych wynurzeń jego książka to prawdziwa perła”.

Charakterystyczne, że na okładce tej książki literka „m” się nie mieści. Bo to jest też książka o niemieszczeniu się w słowach i w życiu, o niedopasowaniach rodzinnych. O tym wszystkim Wicha opowiada niesłychanie dopasowanym stylem – oszczędnym, zdystansowanym, z podszewką ironii i ostrego humoru. Wicha wychodzi od konkretów i przedmiotów, żeby mówić prosto w oczy o tym, co ważne.

***

Oni nominowali:

Piotr Bratkowski („Newsweek”), Paweł Dunin-Wąsowicz („Lampa”), Grzegorz Jankowicz („Tygodnik Powszechny”), Anna Kałuża (Uniwersytet Śląski), Piotr Kofta („Dziennik Gazeta Prawna”), Zofia Król (Dwutygodnik.com), Juliusz Kurkiewicz („Gazeta Wyborcza”, „Magazyn Książki”), Filip Łobodziński („Xięgarnia” w TVN24), Michał Nogaś („Gazeta Wyborcza”, Wyborcza.pl), Wojciech Szot i Olga Wróbel (blog „Kurzojady”).

***

Ponadto zgłoszeni zostali:

Kacper Bartczak, Joanna Bednarek, Grzegorz Bogdał, Andrzej Dybczak, Weronika Gogola, Wioletta Grzegorzewska, Rafał Księżyk, Aleksandra Lipczak, Renata Lis, Andrzej Muszyński, Michał Olszewski, Maciej Płaza, Krzysztof Piskorski, Adam Robiński, Rozdzielczość Chleba, Klementyna Suchanow, Jacek Świdziński, Urszula Zajączkowska, Jakub Żulczyk.

Polityka 49.2017 (3139) z dnia 05.12.2017; Paszporty Polityki 2017; s. 94
Oryginalny tytuł tekstu: "Marcin Wicha"
Reklama

Czytaj także

null
Społeczeństwo

Łomot, wrzaski i deskorolkowcy. Czasem pijani. Hałas może zrujnować życie

Hałas z plenerowych obiektów sportowych może zrujnować życie ludzi mieszkających obok. Sprawom sądowym, kończącym się likwidacją boiska czy skateparku, mogłaby zapobiec wcześniejsza analiza akustyczna planowanych inwestycji.

Agnieszka Kantaruk
23.04.2024
Reklama