Robimy to, czego oczekują Polacy – to zdanie jak mantrę powtarzają politycy PiS, tłumacząc tym wszelkie decyzje i działania władzy. Postanowiliśmy zatem sprawdzić w sondażu, czego naprawdę chcą Polacy, jakiej Polski, jakiego państwa i ustroju. I jak to się ma do programu rządzących.
Katarzyna Lubnauer to pierwsza kobieta, która bez męskiego nadania zdobyła wysokie stanowisko w polskiej polityce. Czy osobiste zwycięstwo uda jej się przekuć w sukces całej opozycji?
PiS domyka przejmowanie instytucji demokratycznego państwa prawa. Powstaje fasadowy ustrój monopartyjny.
Tym razem w sejmowych dekoracjach obejrzeliśmy jakieś przedwczesne jasełka.
Po podpisaniu przez prezydenta Dudę ustawy o finansowaniu oświaty wystarczy siedzieć i czekać na odpływ kadr ze szkół.
Losowanie uznano za mało szczęśliwe
W tym roku padł rekord: 50 dziennikarzy jest sądzonych za łamanie prawa, czyli pracę dla Biełsatu.
W spór o Muzeum II Wojny Światowej „dobra zmiana” zaangażowała historyków, polityków, dziennikarzy, a ostatnio służby specjalne.
Czy pisowscy notable ze Stalowej Woli poniosą odpowiedzialność za tragiczny wypadek ucznia na szkolnej strzelnicy?
Dobro zwierząt ponad partyjnymi podziałami? Po zaangażowaniu w sprawę prezesa Kaczyńskiego są na to nadzieje.
Zgodnie z prawem do 2021 r. mają zniknąć molochowate domy dziecka. Dobrze, żeby zniknęły już zaraz. Ale zmiana zawsze oznacza perturbacje. W Łodzi trwa próba sił: człowiek rozsadzi system czy też system wysadzi człowieka?
Rozmowa z dr Anną Studzińską o kolejnych odsłonach polskiego #MeToo, o tym, czym faktycznie jest molestowanie seksualne i czy da się za nie odpokutować.
Rządząca partia chce walczyć z dużymi sieciami zagranicznymi, a pomagać sklepom małym i polskim. Taka jest ideologia. Były i są różne pomysły, jak ten cel osiągnąć. W praktyce udało się tylko ograniczyć handel w niedziele. I nadal nie wiadomo, o czyj interes toczy się ta bitwa.
Gdzie się kończy interes państwa, a zaczyna interes wielkiej firmy? I co wolno wielkiemu?
Zachód powinien odtworzyć system immunologiczny, chroniący go kiedyś przed sowiecką propagandą – alarmują eksperci. Problem w tym, że wiele państw wciąż nie zauważa nawrotu choroby.
Rozmowa z socjologiem Balintem Magyarem o tym, czym różnią się systemy Orbána i Kaczyńskiego. I dlaczego Polacy wciąż mają dużo lepiej.
Czy francuski jest seksistowski? Feministki twierdzą, że tak. I chcą zmieniać jego gramatykę.
Sufizm budzi takie emocje wśród islamskich radykałów, bo ze swoim łagodnym przekazem, często wyrażanym muzyką, stanowi zaprzeczenie purytanizmu, wszelkiego fundamentalizmu.
70 lat temu ogłoszono w Norymberdze wyroki na 15 sędziów, prokuratorów i urzędników ministerstwa sprawiedliwości III Rzeszy. Ich proces odsłonił przestępcze skutki upolitycznienia wymiaru sprawiedliwości.
Finowie niepodległość swego państwa (ogłoszoną 6 grudnia 1917 r.) okupili wojną domową. Carski kawalerzysta, baron, gen. Carl Gustaf Mannerheim wyrósł wówczas na polityka, z którym kojarzona jest suwerenność tego kraju.
Prezentujemy zwycięzców nagrody im. Mieczysława F. Rakowskiego na najlepszą pracę magisterską o PRL.
Dzięki biotechnologii powstaje ponad 20 proc. używanych obecnie leków. I mnóstwo produktów spożywczych.
Żyjemy w społeczeństwie niezwykle uzależnionym od nauki i techniki, w którym mało kto ma jakiekolwiek pojęcie o nauce i technice, twierdził Carl Sagan. Podpowiadamy, co warto zatem poczytać.
Oświetlenie świąteczne jest niezłym wskaźnikiem tego, co jeszcze trzeba będzie zmienić, by w Polsce powstały kiedyś inteligentne miasta przyszłości.
Rozmowa z Rafaelem Buschmannem, współautorem książki „Brudna piłka”, o wielkich kłamstwach współczesnego futbolu.
Film z humorem, a przy tym bardzo wiernie oddaje seksistowską, mocno napiętą atmosferę tamtych lat.
Wystawa, której nie wolno pominąć.
Awangardowe piosenki na płycie utrzymują wyśrubowany poziom emocji znany z albumu „Vulnicura”.
Muzyka Możdżera jest gdzieś pomiędzy musicalem a jazzem, dużo tu zwłaszcza tang i walców.
Aktorzy, kiedy nie śpiewają, zbici w grupki albo pojedynczo wdzięczą się do widzów, przypominając stadko drobiu.
Ta powieść jest napisana w nowej estetyce, która jednak, mam wrażenie, nie udźwignęła tak skomplikowanego zamierzenia, jakim była opowieść o miłości, pięknu, dobru i prawdzie.
Marcin Kołodziejczyk zebrał pisane w ciągu niemal ćwierćwiecza m.in. dla POLITYKI teksty portretujące zupełnie inną klasę społeczną niż w „Dysforii”.
Autorka pokazuje długie trwanie wyzysku i nieskutecznej walki o prawa pracownicze.
Ćwierć wieku Paszportów to już na tyle długo, że jest na co spoglądać wstecz. Ale, co ciekawe, także wielu nominowanych w tym roku twórców bawi się lub mierzy z powracającą przeszłością.
Niezależnie od kariery aktorskiej Domalewski rozwijał swoje umiejętności pisarskie i reżyserskie.
Maślona kręci filmy, by – jak twierdzi – ci, co je oglądają, mogli poczuć się mniej samotni.
Kręcona w Bystrzycy Kłodzkiej na Dolnym Śląsku „Wieża. Jasny dzień”, jej pełnometrażowy debiut fabularny, wyrasta z kina gatunkowego.
W tym roku ukazała się jej druga powieść „Lata powyżej zera” (Wydawnictwo Znak Literanova) – o dorastaniu na śląskim osiedlu na początku lat dwutysięcznych.
Po ukazaniu się jego zbioru opowiadań „Mikrotyki” (Wydawnictwo Czarne) otrzymał nominację nie jako Pablopavo, ale Paweł Sołtys.
Najnowsza książka „Rzeczy, których nie wyrzuciłem” to esej osobisty – opowiada o matce, o śmierci, o porządkowaniu rzeczy, książek i wspomnień.
Najnowsze realizacje Borczucha to m.in. rozbijające bank z nagrodami na kolejnych festiwalach „Wszystko o mojej matce” (Łaźnia Nowa w Krakowie), z pytaniami o życie, relacje, pamięć i rolę sztuki w tym wszystkim.
Aktorzy u niego grają, tańczą i śpiewają, muzyka poważna traci powagę bez straty wagi, a niezbyt poważne i poważane gatunki, jak wodewil, farsa i operetka łączą się z ważnymi tematami.
„Pożar w Burdelu” to nie tylko nowa jakość w rozrywce, teatrze, ale przede wszystkim wentyl dla rzeczywistości – to na ich spektaklach lęk przed wojną, śmiercią i zmianami na świecie możemy rozładować śmiechem.
Śpiewała w Teatrze Wielkim w Poznaniu, warszawskiej Operze Narodowej, Estońskiej Operze Narodowej, Teatro Lope de Vega w Sewilli.
Utwory Artura Zagajewskiego grano na najważniejszych polskich i międzynarodowych festiwalach muzyki współczesnej.
Nagrywał też dla wytwórni CD Accord i Naxos oraz dla Programu 2 Polskiego Radia, belgijskiej rozgłośni Musiq3, Deutschlandradio oraz HR2.
W 2014 r. odebrali pierwszą ważną nagrodę na Festiwalu Nowa Tradycja.
Pędziwiatr wyrósł ze środowiska hiphopowego, ale udowodnił, że potrafi tłumaczyć języki gatunków muzycznych w sposób jasny, wszechstronny i zajmujący dla każdej grupy słuchaczy.
Nominację do Paszportu Wesołowski otrzymał za trzeci solowy album „Rite of the End”, w którym poszerza swoją stylistykę, tworząc muzykę mroczną, dekadencką i znów bardzo plastyczną.
W swej sztuce Axelrad wykorzystuje różne materiały, często zakłócające percepcję widza niejednoznacznymi kształtami lub nieoczywistymi parametrami, takimi jak ciężar, faktura czy gęstość.
Od wielu lat Leto zaliczany jest do czołówki polskich artystów młodszego pokolenia, regularnie pojawia się w czołówce rankingu „Kompas Młodej Sztuki” przygotowywanego przez „Rzeczpospolitą”, uczestniczy w wystawach indywidualnych i zbiorowych.
„Projekt Surowca jest formą wyróżnienia coraz mocniej piętnowanych ruchów społecznych, jednocześnie odważną propozycją, która ma szansę na kontynuację” – zauważa nominująca go Sonia Milewska.
Ambicją Acid Wizards było stworzenie gry wymagającej, która kreuje sugestywną atmosferę niesamowitości i grozy, ale nie powiela typowych dla horrorów rozwiązań.
Bloober Team to przykład dojrzałości w postrzeganiu swoich gier jako produktów rynkowych, które w przypadku małego polskiego studia – a zatem bez szans na wielki budżet reklamowy – muszą zapewnić sobie rozgłos dzięki niekonwencjonalnym zabiegom marketingowym.
The Farm 51 tworzy zarówno tradycyjne gry, wyświetlane na ekranie komputera lub telewizora podłączonego do konsoli, jak i trójwymiarowe produkcje w wirtualnej rzeczywistości, wymagające specjalistycznych gogli VR.
Rozmowa z Davidem Lagercrantzem, kontynuatorem serii „Millennium”, której kolejny tom od 13 grudnia można kupić z POLITYKĄ.
Kronika popkulturalna Kuby Wojewódzkiego.
Podział na lewicę i prawicę wydaje się wtórny wobec podziału: „mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet” i „mężczyźni, którzy rozumieją, że jako ludzie wszyscy jesteśmy równi”.
Trudno oprzeć się wrażeniu, że państwo polskie szuka kija na niezłomnego profesora, żeby go do końca zdyskredytować.
Zakompleksiony inteligent wstydzi się siebie, gotów kierować ostrze frustracji i agresji raczej na swoich pobratymców, niż na społecznego „tubylca”.
W naszej polskiej hali widowiskowo-sportowej sytuacja w ringu się nie zmienia.
Gorącą dyskusję wzbudza kształt krzyżyków, jakie wyborcy mają stawiać na kartach do głosowania.
Składanie przez agentów niezapowiedzianych wizyt w domach, w pobliżu których przy okazji przechodzą, to sympatyczny obyczaj.
Sanocki artysta utrwala przodków rodzin z Podkarpacia na ściennych obrazach nazywanych drewnalami.