Dokument bez tytułu
Paszporty POLITYKI

Katarzyna Szyngiera

Nominacja w kategorii Teatr: Katarzyna Szyngiera

Katarzyna Szyngiera Katarzyna Szyngiera Leszek Zych / Polityka
„1989” Katarzyny Szyngiery to rapowana historia ostatniej dekady PRL i kończącej ją bezkrwawej rewolucji.
„1989”materiały prasowe „1989”
Partner kategorii: Partner kategorii:
.Polityka .
.Polityka .

Reżyserka, scenarzystka i reportażystka, w mijającym roku olśniła widzów i krytyków musicalem „1989”. Zrealizowanym ze stałymi współpracownikami: semiotykiem kultury Marcinem Napiórkowskim i reportażystą Mirosławem Wlekłym, a także producentem muzycznym Andrzejem „Webberem” Mikoszem, w koprodukcji Teatru im. Słowackiego w Krakowie i Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego. Rapowana historia ostatniej dekady PRL i polskiej bezkrwawej rewolucji, której bohaterami są małżeństwa Wałęsów, Frasyniuków i Kuroniów, łącząca politykę z życiem codziennym, jest majstersztykiem pod każdym względem, ale to reżyseria Szyngiery nadała scenom głębię, zadbała o dramaturgię, dynamikę, precyzję i czytelność całości.

Urodzona w 1986 r., gdańszczanka, jest absolwentką reżyserii w krakowskiej AST, Wiedzy o Teatrze w warszawskiej AT i kursów Ekran+ oraz Studio Prób w Szkole Wajdy. Wystawiony w 2015 r. w Teatrze Współczesnym w Szczecinie dramat Tadeusza Różewicza „Świadkowie albo Nasza mała stabilizacja” przyniósł jej pierwsze nagrody i uznanie, jednak jej żywiołem jest teatr dokumentalny, społecznie zaangażowany, odważnie wkładający kij w mrowisko, a przy tym przewrotny i niepozbawiony humoru. Do jej najgłośniejszych spektakli należą „Swarka” (Teatr Polski w Bydgoszczy, 2015 r.) i „Lwów nie oddamy” (Teatr im. Siemaszkowej w Rzeszowie, 2018 r.). W pierwszym kontekstem była rzeź wołyńska. W drugim, zrealizowanym w 100-lecie polskiej niepodległości oraz bitwy o Lwów i wojny polsko-ukraińskiej, pytała, czy pamięć i historia powinny determinować teraźniejszość i przyszłość. W poprzek linii podziałów idzie także „Jedzonko” (Teatr im. Słowackiego, 2020 r.), komedia rodzinna z ambicjami społecznymi.

Czym jest dla Szyngiery teatr? „Przestrzenią, w której mogę wypowiadać się publicznie, bawiąc się fikcją i realnością. (...) Ciągłym eksperymentem na sobie i na rzeczywistości” – mówiła w miesięczniku „Teatr”.

***

Partnerem kategorii TEATR jest Miasto Białystok

Pozostali nominowani w kategorii teatr: Mateusz Pakuła, Łukasz Twarkowski

***

Ponadto zgłoszeni zostali: Anka Herbut (dramatopisarka, dramaturżka), Julia Holewińska (dramatopisarka), Agnieszka Jakimiak i Mateusz Atman (reżyserka oraz scenograf i dramaturg), Katarzyna Kalwat (reżyserka), Ramona Nagabczyńska (choreografka, tancerka), Agnieszka Przepiórska (aktorka), Malina Prześluga (dramatopisarka), Michał Sufin (dramatopisarz, reżyser), Marta Szypulska (kostiumografka), Małgorzata Wdowik (reżyserka), Małgorzata Zawadzka (aktorka), Dawid Żakowski (reżyser, pedagog).

Oni nominowali: Jakub Banasiak (Magazyn SZUM), Jan Błaszczak (Dwutygodnik.com), Dobromiła Błaszczyk (Contemporary Lynx), Rafał Bryndal („ZAiKS Wiadomości”), Jacek Cieślak („Rzeczpospolita”), Katarzyna Czajka-Kominiarczuk (Zwierz Popkulturalny), Anna S. Dębowska („Gazeta Wyborcza”), Łukasz Drewniak (Teatralny.pl), Gabi Drzewiecka (Chillizet, TVN, Glamour, „trójkąt” na YT), Mirosław Filiciak (Uniwersytet SWPS), Jacek Hawryluk (Polskie Radio Dwójka), Barbara Hollender („Rzeczpospolita”), Alek Hudzik (Mintmagazine.pl), Katarzyna Janowska (Onet.pl, „Newsweek”), Eliza Kącka (Uniwersytet Warszawski), Piotr Kofta (krytyk niezależny), Piotr Kosiewski („Tygodnik Powszechny”), Dariusz Kosiński („Tygodnik Powszechny”, Uniwersytet Jagielloński), Zofia Król (Dwutygodnik.com), Monika Kwaśniewska-Mikuła („Didaskalia”, Uniwersytet Jagielloński), Łukasz Maciejewski (Szkoła Filmowa w Łodzi, Interia.pl), Jakub Majmurek („Krytyka Polityczna”), Paulina Małochleb (Uniwersytet Jagielloński, blog „Książki na ostro”), Anna Marchewka (literaturoznawczyni i krytyczka), Jacek Marczyński („Rzeczpospolita”, „Ruch Muzyczny”), Katarzyna Niedurny (Dwutygodnik.com, „Gazeta Wyborcza”, Podcast o teatrze), Michał Nogaś („Gazeta Wyborcza”, Radio Książki), Marta Perchuć-Burzyńska (TOK FM), Anita Piotrowska („Tygodnik Powszechny”), Iza Pogiernicka (twitch.tv/9kier, „CD-Action”), Adriana Prodeus („Kino”), Anna Sańczuk/Maciej Ulewicz (Kultura do Kwadratu), Paweł Schreiber (UKW), Barnaba Siegel („CD-Action”), Karol Sienkiewicz („Gazeta Wyborcza”), Jędrzej Słodkowski („Gazeta Wyborcza”), Krzysztof Stefański („Ruch Muzyczny”), Rafał Syska (Narodowe Centrum Kultury Filmowej), Wojciech Szot (blog „Zdaniem Szota”, „Gazeta Wyborcza”), Jarek Szubrycht („Gazeta Wyborcza”), Agnieszka Szydłowska (newonce.radio), Bogna Świątkowska (Fundacja Bęc Zmiana), Jan Topolski („Glissando”), Grażyna Torbicka (niezależna dziennikarka, dyrektorka festiwalu Dwa Brzegi), Jacek Wakar (blog „Zdania Wakara”), Michał Walkiewicz (Filmweb.pl), Marcin „Flint” Węcławek (Interia.pl, CGM, blog „Raptus”), Marlena Wieczorek (meakultura.pl), Michał R. Wiśniewski (Dwutygodnik.com), Kinga A. Wojciechowska („Presto”), Elwira Wojtunik (Fundacja Photon, Patchlab Digital Art Festival) oraz dziennikarze działu kultury tygodnika POLITYKA.

Polityka 50.2023 (3443) z dnia 05.12.2023; Paszporty POLITYKI 2023; s. 81
Oryginalny tytuł tekstu: "Katarzyna Szyngiera"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Rynek

Siostrom tlen! Pielęgniarki mają dość. Dla niektórych wielka podwyżka okazała się obniżką

Nabite w butelkę przez poprzedni rząd PiS i Suwerennej Polski czują się nie tylko pielęgniarki, ale także dyrektorzy szpitali. System publicznej ochrony zdrowia wali się nie tylko z braku pieniędzy, ale także z braku odpowiedzialności i wyobraźni.

Joanna Solska
11.10.2024
Reklama