Do oszałamiania używane są: benzyna, propan-butan z butli turystycznych, kleje i rozpuszczalniki. Wąchać można dezodoranty, lakiery i farby, środki piorące. Szczególnie aktywnymi substancjami są tri (trójchloroetylen) i tetra (czterochlorek węgla), a także aceton, octan amylowy, cykloheksan i wiele innych. Czas działania inhalantów waha się od 15 do 45 min, w zależności od produktu.
Co oferują?
Bardzo szybki haj, lekkie oszołomienie, poczucie euforii, żywość fantazji, halucynacje. Wylewność i zaufanie do innych.
Jakie efekty fizyczne powodują?
Kichanie, kaszel, nudności, wymioty, biegunkę, podwójne widzenie, senność, bóle mięśniowe, kaca po użyciu. U stosujących chronicznie: niewydolność sercową, utratę przytomności, nieodwracalne uszkodzenie wątroby, nerek i szpiku kostnego.
Po czym poznać, że ktoś wącha?
Ma czerwone lub łzawiące oczy i nos, krosty i ranki wokół nosa i ust, niezwykły zapach oddechu. Inne objawy to zachowanie wskazujące na upicie się lub oszołomienie, bełkotliwa mowa, nudności, spadek apetytu, lęki, pobudliwość, drażliwość, chroniczny kaszel i kichanie, częste bóle głowy, utrata pamięci, brak koncentracji, problemy w szkole, złe wyniki nauczania, wagarowanie.
Dla rodziców dzieci stosujących inhalanty sygnałami ostrzegawczymi są: zapach chemikaliów na włosach i ubraniu, foliowe torby, nasączone chusteczki, charakterystyczny zapach z ust utrzymujący się do kilku dni, plamy, szczególnie na mankietach.
Skutki przedawkowania: śmierć może nastąpić przy pierwszym użyciu w wyniku arytmii serca lub uduszenia.