Lumpenimigracja. Najsłabszych Berlin przeżuje i wypluje

Jest rok 2007. Od dwóch lat berlińskie instytucje zajmujące się ­bezdomnością i narkomanią rejestrują napływ młodych ludzi z Polski o specyficznym stylu życia.

Hasiok na rejonie. Zbieracz żyje z zegarkiem w ręku

Hasiok: śmietnik, miejsce, gdzie obywatele wyrzucają niepotrzebne rzeczy. Hasioki na rejonie: osiedlowe śmietniki, miejsce pracy bezdomnego zbieracza.

Bogata biedaczka

Warszawa, Dworzec Centralny: w kasie komisariatu policji na bezdomną Krystynę nadal czeka 41 tys. zł. A ona wciąż stanowczo odmawia przyjęcia pieniędzy. Właśnie przeniosła się na inny dworzec.

Ojciec Waleczny

Bogusław Paleczny, kamilianin. Zasłynął jako opiekun bezdomnych z Dworca Warszawa Centralna. Był też stoczniowcem, menedżerem, politycznym happenerem, samotnym jeźdźcem po bezdrożach Ameryki. Teraz nagrywa płyty, solo i duety, ostatnio z Violettą Villas. Zarabia na stworzony przez siebie dom dla bezdomnych w Ursusie.

Parlament Europejski

Bardzo mała stabilizacja

Do jednego ze szczecińskich szpitali trafiło niemowlę w ciężkim stanie. Matka nakarmiła je grochówką. Nie miało meldunku, cała rodzina mieszkała na działkach. Interweniowała opieka społeczna. Wtedy okazało się, że na miejskich działkach powstał cały osobny świat. Mieszka tam na stałe kilkaset osób. Bezrobotni i pracujący, młodzi i starzy, samotni i rodziny, menele i prezydent miasta Marian Jurczyk.

1,62 m² domu

Odbudowani

Od dwóch lat, od śmierci Marka Kotańskiego, bezdomni z Markotu w mazurskim Marwałdzie spełniają ostatnie życzenie Prezesa, jak go nazywali. Odbudowują zabytkowy protestancki kościół na ekumeniczną świątynię.

Berlin nasz!

W Berlinie panika: armię bezdomnych i bezrobotnych Polaków ściągnie do miasta Unia Europejska. – Spokojnie, oni już tu są – mówi Witold Kamiński z Polskiej Rady Społecznej w Berlinie.

Monarowisko

Najpierw w PRL uczynił tematem publicznym wielkie tabu: że w kraju jest narkomania. Był także charyzmatycznym terapeutą i genialnym organizatorem. Żył dobrze z każdą władzą, choć się do niej przesadnie nie wdzięczył, i nie najlepiej z Kościołem, bo nie chciał kościelnych auspicjów.