Nie do obrony

Broniła się długo i zaciekle, ale równie nieudolnie, jak wcześniej funkcjonowała. Kiedy z hukiem upadła, przestraszyli się nawet niektórzy jej grabarze. Komisja Europejska, to połączenie ponadnarodowego rządu i sekretariatu organizacji międzynarodowej, została zmuszona do ustąpienia. Sama nie bez winy, posłużyła za kozła ofiarnego rządom Unii Europejskiej, Parlamentowi Europejskiemu, eurosceptykom, skrajnej prawicy, Zielonym i prasie.

Rzeczpospolita Europa

Co teraz będziemy robić w Europie? Czy Polska będzie koniem trojańskim Ameryki, tak jak były nim Niemcy w epoce kanclerzy Schmidta i Kohla, czy raczej pozostanie przy swym "trójkącie weimarskim" z Francją i Niemcami?

Eurochłopi

"Jeszcze tu wrócimy i nie będzie już tak spokojnie jak dzisiaj" - odgrażali się rolnicy, wyjeżdżając 22 lutego z Brukseli. Władze belgijskie nie dopuściły, aby wyładowali złość na Bogu ducha winnej stolicy Europy. Dzięki nadzwyczajnym środkom bezpieczeństwa demonstracja 40 tys. rolników przeciwko planowanym cięciom cen płodów rolnych o 15-30 proc. miała nadzwyczaj spokojny przebieg.

Sprawdź się, kto może

Nauka polska przystępuje do największego programu współpracy międzynarodowej na świecie. O jego niekwestionowanej wielkości decyduje zarówno zaangażowany potencjał badawczy, jak i pieniądze.

Ogłośmy datę zaręczyn

Unia Europejska jest w stanie odrobić na czas swoje zadania domowe i tak się zreformować, by od 2002 r. była zdolna do przyjęcia nowych członków. Wówczas decyzja o tym, kiedy pierwsze kraje będą mogły przystąpić do UE, będzie zależała od nich samych: czy przeprowadzą na czas niezbędne reformy. Przydałaby się jednoznaczna deklaracja kanclerza Niemiec Gerharda Schrödera w tej kwestii. Takie stanowisko prezentuje, w artykule napisanym specjalnie dla "Polityki", wiceprzewodniczący frakcji CDU/CSU w Bundestagu, były minister obrony w rządzie kanclerza Helmuta Kohla.

Chłopi na rynku

Reformy spotykają się z oporami, to normalne. Jesteśmy obecnie w trakcie dyskusji politycznych. Jestem przekonany, że na końcu wyłoni się z nich możliwy do zrealizowania kompromis, który uwzględni należycie wiele różnorodnych interesów wewnątrz UE. Dla wszystkich 15 państw członkowskich jest sprawą bezsporną, że nie tylko musi, lecz również powinno dojść do rozszerzenia Unii. Dla wszystkich zainteresowanych jest też jasne, że to ogromne przedsięwzięcie pociągnie za sobą koszty.

KIE w dwa kije

Kiedy ze stanowiska szefa Komitetu Integracji Europejskiej odszedł Ryszard Czarnecki, wszystko już miało być normalnie. Tymczasem następczyni Czarneckiego w Urzędzie KIE Maria Karasińska-Fendler po pięciu miesiącach sprawowania urzędu podała się do dymisji i poszła na "wyczekujący" urlop. Premier od kilku tygodni podejmuje decyzję w tej sprawie na zasadzie "lada dzień". Problem tkwi znacznie głębiej, niż można było przypuszczać.

Sezamie, daj i nam

Czy chcesz, żeby Polska dostawała co roku z Brukseli 30 mld złotych? Jeśli tak, poprzyj członkostwo w Unii Europejskiej. Tak mało romantycznie wyglądałaby kampania przed referendum w sprawie przystąpienia do UE, gdybyśmy skorzystali z doświadczeń Irlandii z czasów, gdy zachęcano jej obywateli do poparcia Traktatu z Maastricht. Irlandia wyciąga z kasy unijnej na czysto najwięcej z państw członkowskich - 5 proc. swego produktu krajowego brutto (PKB).

Wiek XX oczami Thierry'ego de Montbriala

Nie jest możliwe na długi dystans, żeby całe bezpieczeństwo Unii zależało od Stanów – mówił przed 20 laty Thierry de Montbrial, założyciel Francuskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych.

Witaj Europo!

Wspólna waluta jedenastu państw. Jeszcze przez jakiś czas w obiegu pozostaną banknoty narodowe: marka niemiecka, francuski frank, włoski lir, hiszpańskie peso i inne. Od 2002 r. i te symbole narodowej suwerenności znikną. Jak pokazujemy w naszym raporcie - nie po raz pierwszy w dziejach Europy. Euro oznacza rewolucję o trudnym do przewidzenia ogromie konsekwencji. Przynosi kres klasycznej państwowej polityki pieniężnej. Kończy epokę narodowych walutowych egoizmów: dewaluacji, grania kursami wymiany, przerzucania kłopotów na sąsiadów i partnerów. Oznacza więc większą przewidywalność i stabilizację.

Tworzy drugą - obok dolara - a z czasem może pierwszą walutę rezerwową świata. Emitowaną nie przez państwo, ale przez unię państw. Euro wiele obiecuje, wiele daje - ale i sporo zabiera, zwłaszcza społeczeństwom dumnym i wiernym swej narodowej walucie, traktującym ją jako część własnej historii i cywilizacji. A Polacy? Jeszcze trochę za wcześnie żegnać się ze złotym, ale i my nie unikniemy dyskusji i sporów, które rozgrzały Europę.