Cztery razy Pärt

Recenzja płyty: Tōnu Kaljuste, „Arvo Pärt, The Symphonies”

24 kwietnia 2018

Estoński twórca napisał cztery symfonie – podobnie jak Johannes Brahms, tylko Brahmsa można rozpoznać zawsze, a każda z symfonii Pärta jest inna.

Estoński twórca napisał cztery symfonie – podobnie jak Johannes Brahms, tylko Brahmsa można rozpoznać zawsze, a każda z symfonii Pärta jest inna. Pierwszą stworzył w 1964 r. jako 28-latek, kończąc studia; jest to jeden z pierwszych w Estonii przypadków zastosowania dodekafonii. Druga, późniejsza o dwa lata, również hołduje awangardzie, ale jest bardziej poszukująca, a pod koniec utworu pojawia się niespodziewanie cytat z Piotra Czajkowskiego. Trzecia, z 1971 r., powstała już po przełomie stylistycznym, podczas którego kompozytor odrzucił wszystko, by studiować chorał gregoriański i muzykę wczesnego renesansu; odzwierciedlenie tego słychać w utworze.

Orkiestra NFM, dyr. Tōnu Kaljuste, Arvo Pärt, The Symphonies, ECM

Polityka 17/18.2018 (3158) z dnia 24.04.2018; Afisz. Premiery; s. 123

Oryginalny tytuł tekstu: "Cztery razy Pärt"

Dorota Szwarcman

Krytyczka muzyczna działu Kultura w „Polityce” (od 2002 r.). Absolwentka studiów kompozycji na warszawskiej uczelni muzycznej. Wcześniej pracowała w kwartalniku „Polish Music/Polnische Musik” (dziś nieistniejącym), „Gazecie Wyborczej” oraz „Wprost”. Publikowała także m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Midraszu”, „Tygodniku Powszechnym”, „Jazz Forum”. Autorka książek: „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM 2001) i „Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007” (Stentor 2007). Laureatka Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich (2009) i odznaki „Zasłużony dla kultury polskiej”.