Paweł Koźmiński
Nominacja w kategorii Kultura cyfrowa: Paweł Koźmiński
Shiokawa, małe nadmorskie miasto, Japonia, lata 80. Powtarzane szeptem plotki o zaginionych uczniach, makabrycznych znaleziskach w porcie i grupach zakapturzonych postaci w pobliskich lasach spędza ci sen z powiek. Coś potwornego zaczyna się budzić pod naszym miasteczkiem”. Kto na podstawie takiej zapowiedzi gry wideo mógłby przypuszczać, że jej autor urodził się nie w Tokio lub Kioto w epoce szału na automaty ze „Space Invaders”, tylko we Wrocławiu roku 1992? Paweł „Panstasz” Koźmiński stworzył „World of Horror” – jak sam przyznaje – z powodu swojej słabości do „kiepskich filmów, gier planszowych i kultury Japonii”. Zazwyczaj podejmowane przez obcokrajowców próby opowiadania o tym kraju w jego własnych artystycznych językach kończą się blamażem, ale Koźmiński nadspodziewanie dobrze odnalazł się w tej konwencji, o czym najlepiej świadczy fakt, że Japończycy postanowili wydać „World of Horror” u siebie. Gra trafiła tam do sprzedaży w wersjach na konsole Sony oraz Nintendo i zbiera dobre opinie – jak zresztą w całym świecie. Dzieło Polaka jest powszechnie uznawane za jeden z najlepszych interaktywnych horrorów roku.
Koźmiński jest z zawodu dentystą, „World of Horror” tworzył po godzinach. W 2016 r. ukończył studia na kierunku lekarsko-dentystycznym Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego Uniwersytetu Medycznego, by już rok później zacząć prace nad grą. Początkowo miała to być planszówka, ale proces projektowania, drukowania i testowania kart okazał się sam w sobie niekończącym się horrorem. Koźmiński, pragnąc skrócić swe męki, podjął decyzję o przeniesieniu „World of Horror” na komputer. Zajęło mu to, bagatela, siedem lat. Niczym pionierzy gier wideo z legendarnych dla tego medium lat 80. Koźmiński pracował sam. Wszystkie grafiki rysował za pomocą myszki w programie MS Paint, starając się oddać klimat mangi. Zdecydował się na monochromię. Gra – którą autor określa jako „jednobitową” – jest domyślnie czarno-biała, ale można wybrać inny odcień. Podobnie jak w przypadku czarno-białej fotografii, nierozpraszani przez kolor, możemy skupić się na treści i kompozycji. Obrazy i animacje, ascetyczne, ale bardzo stylowe, za sprawą wykorzystanej technologii przywodzą na myśl prace tworzone na pierwszych komputerach Macintosh czy PC-88. W kresce widać wpływ Junjiego Itō, klasyka japońskiej mangi grozy. Notabene, tak jak Koźmiński, Junji Itō jest z zawodu dentystą.
Pozostałe nominacje w kategorii kultura cyfrowa: Robert Latoś (Well of Art), Starward Industries
***
Ponadto zgłoszeni zostali: Afterburn (gra „Railbound”), Black Eye Games („Gloria Victis”), Paweł Czapla (Plot Twist, „The Last Case of Benedict Fox”), Paweł Janicki, Wiola i Piotr Krajewscy (WRO), Jarosław Lipszyc (Wolnelektury.pl), Orientuj się (serwis wyborczy na TikToku), Parasight („Blacktail”), Radosław Ratusznik, Łukasz Wabik (studio One More Level, „Ghostrunner 2”), Maria Roszkowska (disnovation.org), Jan Simon, Natalia Śnieć (Eremite Games, „Against the Storm”), Yaza Games („Inculinati”).
Oni nominowali: Jakub Banasiak (Magazyn SZUM), Jan Błaszczak (Dwutygodnik.com), Dobromiła Błaszczyk (Contemporary Lynx), Rafał Bryndal („ZAiKS Wiadomości”), Jacek Cieślak („Rzeczpospolita”), Katarzyna Czajka-Kominiarczuk (Zwierz Popkulturalny), Anna S. Dębowska („Gazeta Wyborcza”), Łukasz Drewniak (Teatralny.pl), Gabi Drzewiecka (Chillizet, TVN, Glamour, „trójkąt” na YT), Mirosław Filiciak (Uniwersytet SWPS), Jacek Hawryluk (Polskie Radio Dwójka), Barbara Hollender („Rzeczpospolita”), Alek Hudzik (Mintmagazine.pl), Katarzyna Janowska (Onet.pl, „Newsweek”), Eliza Kącka (Uniwersytet Warszawski), Piotr Kofta (krytyk niezależny), Piotr Kosiewski („Tygodnik Powszechny”), Dariusz Kosiński („Tygodnik Powszechny”, Uniwersytet Jagielloński), Zofia Król (Dwutygodnik.com), Monika Kwaśniewska-Mikuła („Didaskalia”, Uniwersytet Jagielloński), Łukasz Maciejewski (Szkoła Filmowa w Łodzi, Interia.pl), Jakub Majmurek („Krytyka Polityczna”), Paulina Małochleb (Uniwersytet Jagielloński, blog „Książki na ostro”), Anna Marchewka (literaturoznawczyni i krytyczka), Jacek Marczyński („Rzeczpospolita”, „Ruch Muzyczny”), Katarzyna Niedurny (Dwutygodnik.com, „Gazeta Wyborcza”, Podcast o teatrze), Michał Nogaś („Gazeta Wyborcza”, Radio Książki), Marta Perchuć-Burzyńska (TOK FM), Anita Piotrowska („Tygodnik Powszechny”), Iza Pogiernicka (twitch.tv/9kier, „CD-Action”), Adriana Prodeus („Kino”), Anna Sańczuk/Maciej Ulewicz (Kultura do Kwadratu), Paweł Schreiber (UKW), Barnaba Siegel („CD-Action”), Karol Sienkiewicz („Gazeta Wyborcza”), Jędrzej Słodkowski („Gazeta Wyborcza”), Krzysztof Stefański („Ruch Muzyczny”), Rafał Syska (Narodowe Centrum Kultury Filmowej), Wojciech Szot (blog „Zdaniem Szota”, „Gazeta Wyborcza”), Jarek Szubrycht („Gazeta Wyborcza”), Agnieszka Szydłowska (newonce.radio), Bogna Świątkowska (Fundacja Bęc Zmiana), Jan Topolski („Glissando”), Grażyna Torbicka (niezależna dziennikarka, dyrektorka festiwalu Dwa Brzegi), Jacek Wakar (blog „Zdania Wakara”), Michał Walkiewicz (Filmweb.pl), Marcin „Flint” Węcławek (Interia.pl, CGM, blog „Raptus”), Marlena Wieczorek (meakultura.pl), Michał R. Wiśniewski (Dwutygodnik.com), Kinga A. Wojciechowska („Presto”), Elwira Wojtunik (Fundacja Photon, Patchlab Digital Art Festival) oraz dziennikarze działu kultury tygodnika POLITYKA.