Dwa obrazy będą powracać jak zły sen w zbiorowej pamięci Amerykanów. Sylwetki ludzi skaczących z płonących wież WTC w Nowym Jorku 11 września 2001 r. I drugi, 20 lat później – ciała spadające ze startującego z lotniska w Kabulu transportowca C-17 z uchodźcami na pokładzie.

Rozmowa z Konstantym Gebertem, tłumaczem i publicystą.

Pandemia ujawniła, że brak papieru toaletowego jawi się ludziom niemal jak wizja z najgorszego koszmaru. To dlatego, że staliśmy się Homo higienicus – i to bardzo dawno temu.

Pandemia przyspieszyła masową migrację do internetu, co przełożyło się na krociowe zyski cyfrowych korporacji. Potężniejsze niż kiedykolwiek myślą o kolejnym etapie ekspansji – Metawersum.

Trzeciej Rzeszy w ciągu kilku lat udało się zmienić edukację w szczelny, domknięty system, produkujący fanatycznych zwolenników führera. Szkoła stała się partyjnym poligonem.

Z Lemem pisarzem konkurować mógł tylko Lem czytelnik. Gdybyśmy akcję Międzynarodowego Czytania – promującą lektury o współczesności – przenieśli w przeszłość, wystarczyłaby jego lista lektur.

Kiedy dzieci wyrastają z literatury dziecięcej, wpadają w czas „pomiędzy”, gdy zaczyna się sięgać po książki dla dorosłych. Rodzice zastanawiają się, co im podsuwać. I czy progi wiekowe w literaturze mają sens?

Budujący z zachodnią pomocą od 20 lat demokrację Afganistan zawalił się w 10 dni. A sceny z lotniska w Kabulu trafią do wielkiej księgi symboli, jak wcześniej ewakuacja Sajgonu i płonące wieże Nowego Jorku. Jak mogło się stać to, co się stało?

Rządy PiS właśnie weszły w schyłkowy etap, chociaż może on jeszcze trochę potrwać. Będzie to czas postępującej demoralizacji władzy, systemowej korupcji, bezwzględnej eksploatacji resztek dobra wspólnego.

Gowin chciał, by Porozumienie stało się w tej kadencji prawdziwą, zdolną do samodzielnego życia partią. Nie udało się. Porozumienie jest w rozsypce, działacze odeszli, elektoratu nie ma.