Strefa wojenna na polskiej granicy
Na postojach przy A2 (Autostradzie Wolności) w kierunku zachodnim wszyscy mają ten sam temat rozmów – koniec wolności, granica Polski jest jak strefa wojenna.
31 marca 2020
Na postojach przy A2 (Autostradzie Wolności) w kierunku zachodnim wszyscy mają ten sam temat rozmów – koniec wolności, granica Polski jest jak strefa wojenna.
Pierwsze były właściwie zabawne. W stylu: „Nigdzie nas nie całujcie. Po prostu wróćcie do nas na zakupy, jak już to się skończy”. Co ciekawe, już wtedy nikt nie podawał dat, tak jakby wszyscy czuli, że to nie skończy się szybko.
Na ulicach zrobiło się pusto. W sklepach nerwowo. Polska robiła zakupy, wsłuchiwała się w plotki i liczyła zakażonych koronawirusem.
Podobnej sytuacji jeszcze w Italii nie było. Tak trudnego wyzwania dla wszystkich, jakim stał się błyskawiczny atak koronawirusa. I tak zmiennych nastrojów – od strachu i paniki po uczucie buntu i złości. Nie było także równie powszechnej kwarantanny, która objęła już co czwartego mieszkańca Włoch – i sparaliżowała życie. Jak się odnaleźć we współczesnych czasach zarazy?
Na martwej planecie nic się nie da zdziałać, a skutki katastrofy klimatycznej są dla kobiet dotkliwe szczególnie. 8 marca przypomniała o tym głośno i kolorowo warszawska Manifa.
„Można śmiało powiedzieć, że otrzymaliśmy 2 tys. rozmaitych definicji kobiecości. Ale każda pozostaje w naszym odczuciu tak samo istotna, ożywcza, potrzebna” – mówią Anastazja Mikowa i Yann Arthus-Bertrand, twórcy dokumentu „Woman”, który jest owocem wywiadów przeprowadzonych z 2 tys. kobiet z 50 krajów świata.
Prohibicja wprowadzona 100 lat temu w USA przyniosła mierne rezultaty, lecz nieoczekiwanie przeorała obyczaje.
Tak się składa, że 17 lutego obchodziliśmy Międzynarodowy Dzień Kotów; więc zwróćmy oczy na te zdumiewające stworzenia. Zwłaszcza te dzikie.
Są starzy, ale żyją. Strażnicy dumni z siebie. Więźniowie ciągle w strachu, jakby Stalin nigdy nie umarł. Rosyjska pamięć o historii wciąż płata figle.
Wagonik z ostatnią toną węgla z kopalni Piekary już czeka na uroczysty wyjazd. Teraz trwa kompletowanie ważnych gości. Tych ze szczytów nie będzie, bo w Polsce oficjalnie kopalni się nie zamyka.
Brytyjska kultura próbuje oddać skalę chaosu, niepokoju i wstydu w swoim kraju, żegnając się z Europą zupełnie nie po angielsku.
Znakomici goście, niezawodni partnerzy, ludzie kultury i ludzie o kulturę zatroskani. Wszystko to razem tworzy klimat Paszportów „Polityki”.
Kolejne oddziały ludzkości zmierzają szybkim krokiem do lepszego świata – globalnej konsumpcji i powszechnego szczęścia. A są ich miliony, bo rzecz dotyczy Indii, a dokładniej – 1,3 mld. O chińskich marzeniach i ambicjach wiemy, o indyjskich mniej, ale i one wkrótce przypomną o sobie.
Nie węgiel, nie ropa, ale kultura – przypomniała Olga Tokarczuk, noblistka, która właśnie dołączyła do naszego grona Kreatorów Kultury. Na szczęście to jasne dla tegorocznych laureatów Paszportów POLITYKI.
W australijskich pożarach lasów można dostrzec zwiastun nowej gorącej normalności lub początek kroczącej apokalipsy. Albo zachętę do wdrożenia rozumnej polityki, byśmy nie musieli znów zrzucać się na bandaże dla poparzonych koali.
Dużo palestyńskiej i żydowskiej krwi przelano w tym mieście. Dlatego aby zrozumieć, o co chodzi w izraelsko-palestyńskim konflikcie, należy najpierw zrozumieć, co się dzieje w Hebronie.
Sztuczna inteligencja zmieni wszystko, przekonują wizjonerzy i pokazują, że nawet przyszłość artystów jest niepewna. „Inteligentne” systemy już komponują symfonie, malują obrazy i piszą literackie teksty. Koniec sztuki, jaką znaliśmy?
Na razie pracują w fabrykach, służą w armii lub przebywają w laboratoriach. Czasami któryś jest wystawiony na pokaz jako atrakcja. Wkrótce będzie ich coraz więcej i zetkniemy się z nimi wszędzie. Nadchodzi era robotów.
To nieprawda, że amerykański samochód musi być wielki. Ma być tylko długi, szeroki i wysoki.
Czyli opowieść o tym, jak Lulla la Polaca, najstarsza drag queen w Polsce, pod koniec życia rozpoczęła estradową karierę.