Jego słynne uniesione wąsy, przypominające czułki homara, po raz kolejny stały się symbolem buntu, inteligencji i siły jednostki. Maski Dalego noszą twórcy szalonego happeningu z pieniędzmi w roli głównej – bohaterowie anarchistycznego serialu „Dom z papieru”.
To nie miały być po prostu kolejne świece. raczej małe rzeźby, biżuteria do wnętrza. Inkę i Stefana zachwyciła porcelana parian: satynowa, przypominająca marmur, ale przepuszczająca światło.
– Każdy produkt wyposażenia wnętrz występuje w tysiącach wariantów. Klient ma do podjęcia setki decyzji. Nie chodzi więc o to, żeby go przytłoczyć ofertą, ale by wybrać z tej oferty to, co naprawdę najlepsze, i umiejętnie zaprezentować – mówi Tomasz Palmowski, współwłaściciel showroomów Bozza Concept’n Design.
Nie wyobrażałem sobie siebie jako kogoś, kto całymi dniami będzie siedział w fotelu, dziergając i szydełkując. A tak się stało. I uwielbiam to – mówi Erik Speer, były instruktor nurkowania, który wyplata rafę koralową techniką makramy.
Nawet największy telewizor wydaje się tyci przy ekranie kilka, kilkanaście lub nawet kilkadziesiąt razy większym. Dzięki projektorom kino domowe może mieć ekran praktycznie tak duży, jak chcemy.
Stan paraliżu i utraty świadomości. Brzmi przerażająco. A jednak co noc zanurzamy się weń bez obaw i z ulgą. Choć pochłania 1/3 życia.
Kolejka sięgała ronda de Gaulle’a. To byli chętni do obejrzenia zamykanej właśnie wystawy „Witkacy. Sejsmograf epoki przyspieszenia” w Muzeum Narodowym w Warszawie. Kolejka do sztuki – Budujący widok w czasie polikryzysu.
Przestrzeń dla eksponowania sztuki nie może jej przyćmiewać, powinna natomiast dawać artystom nieograniczone możliwości. Potrzebujemy obiektów nowoczesnych, a zarazem ponadczasowych, które poradzą sobie w czasach kryzysu ekologicznego i energetycznego.
Jan Dobkowski, rocznik 1942. Malarz, rysownik, autor instalacji przestrzennych. Uważa, że życie to cud, a natura daje nam poczucie istnienia. Dlatego nie podoba mu się niszczenie świata dla pieniędzy, a jego obrazy najlepiej pokazują, co mamy do stracenia.
Basia Czartoryska i Kuba Łubniewski przeprowadzili się do Tajlandii, zafascynowani Bangkokiem i możliwościami pracy w międzynarodowym środowisku. To był impuls, żywioł, obietnica przygody. Pandemia odsunęła trochę w czasie ich plany, ale dzięki temu wyremontowali dom na wyspie Koh Phangan, w którym będzie się działo artystycznie.
Dla człowieka spędzającego więcej czasu na morzu niż w domu powstało w Poznaniu wnętrze kotwica. Luźne nawiązania do odległych pól uprawnych kawowca i kadłuba łodzi rozcinającego mgłę dają wrażenie zamieszkiwania w krajobrazie.
Dla Magdaleny Lubińskiej zrównoważone projektowanie wnętrz nie oznacza rezygnacji z komfortu, estetycznego wyrafinowania czy jakości. To raczej znalezienie równowagi między wysokiej klasy designem, o zminimalizowanym negatywnym wpływie na środowisko, a luksusem.
Zacieków i spękań na suficie nie zamalowano. Kwietny motyw sztukaterii jest przez to mniej wyraźny, ale widać coś ważniejszego – autentyzm miejsca. Adaptację ponad stuletniego mieszkania w Poznaniu na biuro przygotowała pracownia Wierszyłłowski i Projektanci.
La Casa que Habita, dom ze szkołą, podważa stereotypowe postrzeganie biedy i bogactwa. Dla ekwadorskich architektów z Natura Futura miał być narzędziem społecznej zmiany, odpowiedzią na niekorzystne skutki procesów urbanizacyjnych.
To nie abstrakcyjny temat z gazet, ale przeżycie pełne emocji – mówi architektka Dorota Sibińska. O projektowaniu wrażliwym na ludzkie potrzeby opowiadają też Tania Pashynska z Iwano-Frankiwska i Anca Bolohan z Bukaresztu, współtwórczynie szkół i domów dla uchodźców z Ukrainy.
To miasto jest dziś ziemią obiecaną dla szukających nowoczesnej architektury w inspirującym połączeniu z postindustrialnymi obiektami. Po podwórkach, zaułkach i starych fabrykach Łodzi oprowadza architekt Robert Konieczny, założyciel pracowni KWK Promes.
Apokaliptyczne wizje na najbliższą przyszłość atakują nas zewsząd i bodaj najmocniej od wybuchu światowego kryzysu w 2007 roku. Ale trudny czas można postrzegać także jako szansę.
Tradycja zobowiązuje na dwa sposoby: jeden to jej zachowanie, drugi – twórcze przekształcanie. I to właśnie rozwój sprawia, że wciąż jest żywa.
Sztuka, pocieszenie, nadzieja