Recenzja książki: Tatiana Țîbuleac, „Szklany ogród”
Książka Tatiany Țîbuleac zdobyła w 2019 r. Europejską Nagrodę Literacką, a dziś czyta się ją ze zgrozą.
Książka Tatiany Țîbuleac zdobyła w 2019 r. Europejską Nagrodę Literacką, a dziś czyta się ją ze zgrozą.
Onoda jest jak pingwin z późnego filmu Herzoga – oddala się od stada i samotnie znika, wybierając śmierć. Albo wolność.
Ta powieść wybitnego irlandzkiego pisarza jest kontynuacją znanych w Polsce „Dni bez końca”, ale zarazem książką bardzo autonomiczną.
W swojej najnowszej powieści, podobnie jak we wszystkich poprzednich, Louis rozlicza się z przeszłością.
Popularność nurtu cosy crime na świecie to w dużej mierze sukces trylogii Richarda Osmana, brytyjskiego prezentera telewizyjnego i komika.
Witkowski, który jest zawołanym stylistą, zdziera z siebie maski, wychodzi z roli. Życie zostało odarte z literatury, został sam miąższ.
Esej słynnej amerykańskiej pisarki i feministki, która pisze pod pseudonimem bell hooks, ukazał się pierwszy raz na początku tego wieku.
Im dalej Stephen King odchodzi od tradycyjnie rozumianego horroru, tym lepiej robi to jego książkom.
„Stacja Europa Centralna”, pierwsza pozycja non-fiction w dorobku Jaroslava Rudiša, wyjaśni rzeszom jego miłośników wszystko.
Seria o Slough House, zakurzonym i zapleśniałym (często dosłownie) wydziale, do którego trafiają najwięksi nieudacznicy brytyjskiego wywiadu, bywa określana jako parodia powieści szpiegowskich. Nic bardziej mylnego: Mick Herron pisze zjadliwie, bardzo dowcipnie, nie unika sytuacyjnego humoru, lecz tworzone przez niego fabuły to pełnoprawna literatura sensacyjna.
Mistrzostwo literackie polega tu na umiejętnym operowaniu napięciem, które sprawia, że dostajemy opowieści przygodowe, pełne zwrotów akcji i czarnego humoru.
Między skrótem a zwrotem akcji jest subtelna różnica i tym razem Jędrzej Pasierski, zresztą nagradzany i poczytny autor kryminałów, nieco ją naruszył.
Douglas Preston znany jest przede wszystkim jako autor sensacyjno-przygodowych bestsellerów, więc gdy od czasu do czasu bierze się za literaturę non-fiction, potrafi sprawić, że czyta się ją niczym wyborny kryminał.
Proza Lebdy jest wyjątkowa, bo udało jej się stworzyć w tej książce mikrokosmos, w którym wszystko jest ze sobą połączone – chore i pełne życia zarazem.
W pozornie sielankowy obrazek wkracza przemoc i gwałt, działanie poza prawem, zgubna rola mediów społecznościowych i zemsta, która ma milczących wspólników.
Powieść o granicach brawury, rodzinnych uwikłaniach. Ale i poszukiwaniu własnego miejsca w świecie, pośród ludzi, którzy mają się za królów stworzenia.
W tle jest huta, niespełniona nadzieja, moloch, który kładzie się cieniem na życiu.
Najnowsza książka Julii Fiedorczuk od samego początku zaznacza swoją gatunkową przynależność.
Po 40 latach spędzonych na planach filmowych Tom Hanks zna wszystkie sekrety pracy w Hollywood. Teraz, podobnie jak kilka lat temu Quentin Tarantino, postanowił przekuć swoje doświadczenie w literacką fikcję.
Siła powieści Austriaka bierze się z przekroczeń.