Kraj

Sąd nie poznał się na narodowych żartach

Portrety europosłów PO na szubienicach Portrety europosłów PO na szubienicach Katowice24.info / Forum
Sąd Okręgowy w Katowicach ośmielił się uchylić decyzję Prokuratury Okręgowej o umorzeniu postępowania w sprawie szubienic, na których zawisły portrety europosłów PO.

Błogosławieni, którzy potrafią się śmiać
z własnej głupoty, albowiem będą mieli ubaw
do końca życia.

— ks. Jan Twardowski

Wśród wielu przypadłości, które dopadły naszych sędziów (kradzieże batoników, gaci, wiertarek i innych pospolitych dóbr rozpaczliwie materialnych), zaplątała się jedna całkowicie niematerialna. Otóż kasta nie zna się na żartach. Na istocie i filozofii happeningów. Nie ma poczucia humoru i tyle. Anglik znany jest z tego, że ma. Tak jak angielską flegmę. Stąd poprosiłem rodzinę w Londynie o zamówienie baneru i powieszenie go przy wejściu do Hyde Parku: „Polskim sędziom wstęp wzbroniony!”. Póki jeszcze brexit jest w fazie poczwarki.

Czytaj też: Listy wstydu. Kto przyłożył rękę do destrukcji KRS

Europosłowie podnieśli rękę na Polskę!

Całe to moje żądne spektaklu oburzenie wzięło się z werdyktu Sądu Okręgowego w Katowicach, który ośmielił się uchylić decyzję Prokuratury Okręgowej o umorzeniu postępowania w tzw. sprawie szubienic. Głośno o niej było w Polsce i za rogatkami, jednym słowem: w Europie. Ten hardy ruch oznacza, że prokuratura jeszcze raz musi zająć się zgromadzeniem młodzieży ściśle narodowej, czyli nadzwyczajnie patriotycznej.

Radosny happening miał miejsce 25 listopada 2017 r. pod pomnikiem Wojciecha Korfantego w Katowicach. Ustawiono wówczas sześć szubienic, na których zawisły portrety europosłów: Michała Boniego, Danuty Hübner, Danuty Jazłowieckiej, Barbary Kudryckiej, Julii Pitery i Róży Thun. Ostatnia pani, której wizerunek zadyndał na szubienicy, zasługuje na szczególną uwagę. Po pierwsze, naprawdę nazywa się Róża Maria Barbara Gräfin von Thun und Hohenstein, co skrzętnie ukrywa, używając zakamuflowanego skrótu. Tę dymną zasłonę stara się wprawdzie w każdym dostępnym momencie rozwiewać europoseł Czarnecki, ale wciąż nie jest to wiedza powszechna, a nawet jest tajemnicą poliszynela. Dorzucam więc swoje trzy grosze i informuję wszystkich, którzy zechcą tę wiedzę posiąść, że pani Róża na dodatek stanowi elitę elit – jest żoną hrabiego, a następnie księcia w rodzie Hohensteinów! Czy taki ktoś może być prawdziwą polską patriotką? Panią Danutą Hübner zajmę się niebawem – pomyślę o niej jutro. Jutro też jest dzień.

W każdym razie retoryczne pytanie: czy obie te panie reprezentują Polskę w Brukseli tak samo patriotycznie jak panie Szydło i Kempa? – jest na rzeczy. Poszło o to, że ci zawiśli posłowie, za przeproszeniem, głosowali za rezolucją Parlamentu Europejskiego w sprawie praworządności w naszym kraju. Czyli podnieśli rękę na Polskę.

Danuta Hübner: Kto potępi wieszanie wizerunków posłów na szubienicach?

Poskarżyli się na narodowców

Revenons à nos moutons, czyli do zgromadzenia patriotycznej młodzieży pod hasłem „Stop współczesnej Targowicy. Manifestacja w obronie wartości narodowych i patriotycznych”. Organizatorami pikiety, która zgromadziła kilkadziesiąt osób, byli członkowie Ruchu Narodowego Regionu Śląsko-Zagłębiowskiego, Młodzieży Wszechpolskiej – Okręgu Śląskiego, Górnośląskiego Stronnictwa Narodowego i ONR – Brygady Górnośląskiej. Jej cel przedstawił (cytuję za „Gazetą Wyborczą”) Jacek Lanuszny, szef Ruchu Narodowego na Śląsku: „To sprzeciw wobec pomówień zachodnich demoliberałów i ich mediów przeciwko Polakom wyrażającym swoją dumę w trakcie Marszu Niepodległości oraz tym europosłom, którzy głosowali przeciwko Polsce w rezolucji w Parlamencie Europejskim”. Narodowcy przekonywali pod pomnikiem Korfantego, że szubienica to najlepsza kara: „Nawet gdy minister Jan Szyszko wytnie wszystkie drzewa w Polsce, to szubienic nie zabraknie”. Żartowali, rzecz jasna, z ministra od wycinek.

Było spokojnie, choć kreatywnie. Pikiecie przyglądali się policjanci, a odpowiednie służby nagrywały i rejestrowały dźwięk – dowody więc leżały jak na talerzu. Inkryminowani posłowie nie wykazali się ani polotem, ani poczuciem humoru. Zwyczajowo poskarżyli się prokuraturze, która musiała, chcąc nie chcąc, wszcząć postępowanie z art. 119 kk – stosowanie przemocy lub groźby bezprawnej wobec grupy osób lub osoby z powodu jej przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, politycznej, wyznaniowej lub z powodu jej bezwyznaniowości. Poskarżyli się też na bierność policjantów, a także na wysyłanie do ich biur poselskich listów i maili z groźbami i wyzwiskami.

Czytaj też: ONR ma silną reprezentację w IPN

Katowicki sąd nie zna się na żartach

Oj, można by zapytać – było się o co obrażać? Nie pierwszy to i nie ostatni narodowy żart. Pamiętacie akty zgonu politycznego, które zawisły w internecie w połowie 2017 r.? Wśród 11 samorządowców był m.in. Paweł Adamowicz, prezydent Gdańska. Ubawu było co niemiara! Nie śmiały się tylko smutasy i cieniasy. Do podobnego wniosku doszła w listopadzie tamtego roku katowicka prokuratura i już po dwóch latach dochodzenia umorzyła postępowanie w sprawie szubienic. Prokurator Iwona Skrzypek, zastępca szefa Prokuratury Okręgowej, uznała – choć to nie ona była referentem sprawy – że pikieta narodowców była „pokojowym happeningiem politycznym”, a zachowanie młodzieży mieściło się w granicach wolności słowa.

Czytaj też: Uwolnijmy Europę i Polskę od politycznego ekstremizmu!

Nie było więc przestępstwa, a postępowanie narodowców można oceniać tylko w kategoriach etyczno-moralnych. Po prostu mieliśmy do czynienia z inscenizacją nawiązującą do zdarzeń z 1794 r. zatrzymanych w obrazie Jana Piotra Norblina „Wieszanie zdrajców”. Wówczas to lud stolicy powiesił na prawdziwych szubienicach ujętych targowiczan, a na tego, któremu udało się uciec, wydano symboliczny wyrok śmierci i na szubienicy zawisł jego portret. Wtedy jeszcze lasów było u nas w bród.

Niestety, na niejawnym posiedzeniu katowicki Sąd Okręgowy w osobie sędziego Piotra Pisarka nie podzielił argumentacji śledczych i uchylił decyzję o umorzeniu. Również o umorzeniu wątku dotyczącego niedopełnienia obowiązków przez policjantów. Następny, który nie zna się na żartach. Czym to się skończy?

Jan Hartman: List do niedobrych chłopców z ONR

Coś z tym światem jest nie tak

Uczestnicząca w rozprawie prokurator Marta Zawada-Dybek powiedziała po wyjściu z sali: „Sąd nakazał uzupełnić materiał dowodowy o przesłuchanie kilku funkcjonariuszy policji, a następnie ponownie przeanalizować i ocenić zgromadzony w sprawie materiał dowodowy”. Ostateczną decyzję podejmie referent tej sprawy. Pewnie nowy. Stawiam dolary przeciwko orzechom, że dojdzie do ponownego umorzenia. Nie będzie sędziowska kasta, skalana komuszym odium i marnym genem moralności (patrz wyżej), pluć w twarz prokuratorom najwierniejszym temu jednemu – Generalnemu.

Czytaj też: Prokuratura Ziobry chce rządzić w sądzie

Szat jednak nie rozdziera mecenas Józef Marcinkiewicz, pełnomocnik pokrzywdzonych, powieszonych symbolicznie europosłów: „W przypadku gdy prokuratura nie zdecyduje się na przedstawienie zarzutów, otworzy to drogę moim klientom do złożenia subsydiarnego aktu oskarżenia” (chodzi o art. 55 kpk – mówi o pokrzywdzonych, którzy widząc nieudolność prokuratury, biorą sprawy w swoje ręce i włączają się do postępowania w roli oskarżycieli). To ważne, bo wtedy sprawa zostanie oceniona przez sąd karny.

Tego całego zamętu by nie było, gdyby nie malarz Norblin. Gdyby nie brak edukacji młodych Wszech Polaków – no, chyba że nasza Europa kojarzy im się z carycą Katarzyną. Tego wszystkiego nie byłoby też wtedy, gdyby wszyscy mieli poczucie humoru. Tymczasem stracili je i flegmatyczni Anglicy, i cała Unia, i nasza kasta. A wiadomo przecież, że śmiech to zdrowie.

Nie mają jednak racji ci, którzy uważają, że nic się nie stało. Całe ZŁO tak się właśnie zaczyna. Najpierw wypełza z dziur i rozgląda się, czy może wypełznąć na wierzch. Powolutku łasi się do nóg. Dokładnie tak, jak powiedział to Marian Turski.

Rację ma pewna Pani, którą jedni uwielbiają, a drudzy niekoniecznie. Świat stanął na głowie. Domaga się zdrowego rozsądku i czułości. Bo coś jest z nim nie tak.

Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Kraj

Gra o tron u Zygmunta Solorza. Co dalej z Polsatem i całym jego imperium, kto tu walczy i o co

Gdyby Zygmunt Solorz postanowił po prostu wydziedziczyć troje swoich dzieci, a majątek przekazać nowej żonie, byłaby to prywatna sprawa rodziny. Ale sukcesja dotyczy całego imperium Solorza, awantura w rodzinie może je pogrążyć. Może mieć też skutki polityczne.

Joanna Solska
03.10.2024
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną