Recenzja książki: Joyce Carol Oates, „Przeklęci”
Oates ma temperament pisarki obyczajowej, jej portrety bohaterów zapadają w pamięć.
Oates ma temperament pisarki obyczajowej, jej portrety bohaterów zapadają w pamięć.
Czytając te kilka opowieści, można odnieść wrażenie, że kobiety walczące o swoich bliskich potrafią być z Marsa, a nie z Wenus.
Najciekawiej wypada tu tło, czyli Ameryka lat 50., widziana z kobiecej perspektywy.
Wielka historia stanowi tu przede wszystkim tło dla przesyconej sugestywną metaforyką prozy, w której przegląda się także nasz XX-wieczny los.
Zadie Smith, która i w życiu, i w twórczości łączy kontynenty, chce pisać opowiadania, które będą miały i rozmach amerykański, i precyzję klasycznej brytyjskiej literatury.
Powieść, choć bawi się farsową, frywolną, a miejscami rozkosznie amoralną fabułą, próbuje zadawać poważne pytania.
Bietypowy czarny kryminał osnuty wokół następstw pierwszego krachu na rynku dotcomów oraz zamachów z 11 września 2001 r.
Książka Kinga zawiera przestrogę dla tych, którzy zbyt łatwo mieszają literacką fikcję z prawdziwym życiem.
Drugi tom nie jest tak dramatyczny jak pierwszy, w którym Knausgård opisał śmierć ojca.
Na pierwszym planie jest historia rodzinna zanurzona w aktualnych, społeczno-politycznych realiach.
Otrzymujemy wielką porcję solidnej wiedzy, ubarwioną opowieściami kobiet i księży z różnych stron świata.
Kapitalna panorama jednego z najważniejszych nurtów w polskiej kulturze ostatnich dekad.
Trudno opędzić się od myśli, że owe wizje w formie namalowanego obrazu byłyby ciekawsze.
Najważniejsze, że dobrze się czyta – w pierwszym rzędzie chodzi tu przecież o lekturę dla przyjemności.
Podobnie jak u Dickensa, najważniejszy jest tu portret pewnego życia, które, jak sam bohater mówi, jest klęską.
Książka śmiało przekracza granice między reportażem a fikcją literacką.
Komisarz ma 145 cm wzrostu, ciężarną żonę i wyjątkowo trudne zadanie do rozwiązania
Książka zawiera opisy 12 dochodzeń prowadzonych w ciągu ponad 30 lat.
Obie społeczności, paralelnie zestawione, mają ze sobą sporo wspólnego: wolę przetrwania, bezwzględność, kolektywizm, czasem prymitywizm.
Specyficzna powieść biograficzna.