Od nowego roku szkolnego nowe zasady motywowania nauczycieli. Zamiast nagród – kary
Zaczął mi działać na nerwy kolega, który zbiera pieniądze na pożegnanie odchodzących nauczycieli. Za dużo tego. Tym razem nie udało mi się wymknąć niepostrzeżenie ze szkoły. Otworzyłem portfel i z tajnej przegródki wyjąłem 10 zł, ale skarbnik powiedział, że wystarczy połowa. Ludzie narzekali, że dycha to za dużo. Od teraz będziemy się składać po 5 zł. Chyba że chcesz od razu zapłacić za dwóch.
Niedawno żegnaliśmy młodego matematyka (rzucił szkołę dla firmy) oraz starego (umarł – kupiliśmy wieniec). Dopiero co pożegnaliśmy sekretarkę (zmarła – wieniec), w środę pożegnamy polonistę (żyje, rzucił szkołę). Jedna z najmłodszych nauczycielek waha się, czy zostać, czy odejść. Podobno rodzice mówią jej, że już dość była głupia. Drugi rok się w szkole marnuje. I za co? Za najniższą krajową?
Ile razy muszą podnosić nauczycielom pensję?
Na wszelki wypadek składam na cztery części kolejne 10 zł i wciskam w przegródkę portfela (proponuję kupić biżuterię – 5 zł od osoby może nie wystarczyć). Jest nas coraz mniej, 200 zł nie można uzbierać od całej rady pedagogicznej. Jeśli młoda koleżanka zostanie, przyda się kasa dla następnej osoby. Podobno pani dyrektor też się waha. Mówi, że wytrzyma do nagrody jubileuszowej, a potem przechodzi na emeryturę. Wicedyrektorka także tajemniczo przewraca oczami. A nauczycielka, która oddała w tym roku klasę wychowawczą, zaczyna zgłębiać tajniki prowadzenia sklepu. Podobno można z tego nieźle żyć. Nową Żabkę niedaleko otwierają.
A, odłożę jeszcze jeden banknot.