Ustawa nie ma szans w Senacie, a nawet gdyby przeszła, prezydent już zapowiedział weto. Ale sam fakt, że została przyjęta w izbie niższej pokazuje, jak bardzo Amerykanie są podzieleni w ocenie dwuletnich rządów Obamy. Prezydent USA minął właśnie półmetek pierwszej kadencji – we wtorek wygłosi trzecie z kolei przemówienie o stanie państwa, a w przyszłym roku czekają go wybory.
Ich wynik jest nierozstrzygnięty, bo pierwsze dwa lata wymykają się jednoznacznym ocenom. Z jednej strony Obama uchronił kraj przed powtórką Wielkiego Kryzysu, z drugiej strony ożywienie gospodarcze jest słabsze, niż się spodziewano, a bezrobocie utrzymuje się na wysokim poziomie. Uchwalił ustawę o ubezpieczeniach zdrowotnych, ale nie spełnił głośnej obietnicy zamknięcia więzienia w Guantanamo. Doprowadził do podpisania nowego traktatu START z Rosją, ale pozycja Ameryki względem Chin systematycznie słabnie, co było widać podczas wizyty Hu w Waszyngtonie. Opanował sytuację w Afganistanie, ale nie na tyle, by móc wycofać wojska pod koniec pierwszej kadencji.
W nadchodzącym roku Obama będzie starał się zmienić ten mieszany bilans na swoją korzyść. Szanse na reelekcję zależą jednak nie tylko od tego, jak wyborcy będą Obamę oceniać, ale też od tego, jak będą go odbierać. Po dwóch latach rządów Amerykanom wciąż trudno powiedzieć, jakim człowiekiem jest ich prezydent – wiedzą, co myśli, nie wiedzą, co czuje. Dlatego tak ważne było wystąpienie Obamy po strzelaninie w Tucson, gdzie nie uległ pokusie wypowiedzenia wojny posiadaczom broni, tylko wezwał do narodowej jedności i porzucenia języka nienawiści. Amerykanie zobaczyli, że jego intelekt chodzi w parze z wrażliwością – w ciągu miesiąca notowania prezydenta podskoczyły o 8 proc.