Pod wpływem nacisków politycznych i społecznych państwa Unii Europejskiej wraz ze Stanami Zjednoczonymi, Kanadą oraz Wielką Brytanią osiągnęły porozumienie w sprawie zablokowania dostępu rosyjskim bankom do systemu SWIFT. Za jego pośrednictwem ponad 11 tys. instytucji finansowych z 200 państw wymienia komunikaty o transakcjach transgranicznych.
Stowarzyszenie zarządzające SWIFT rozpoczęło już przygotowania do wdrożenia blokady. W poniedziałek gotowa powinna być lista rosyjskich banków objętych sankcją. Scenariusze są różne: od objęcia nimi banków stanowiących 70 proc. aktywów w Rosji aż do blokady wszystkich rosyjskich instytucji finansowych (jest ich ponad 300, więcej podmiotów w systemie mają tylko USA).
Czytaj także: Niemiecka wolta. Scholz rewiduje politykę wobec Rosji
Czym jest i jak działa SWIFT
SWIFT to działające od 1973 r. międzynarodowe stowarzyszenie instytucji finansowych z siedzibą w La Hulpe w Belgii. Stworzyło je 239 banków z 15 państw, które chciały szybciej wymieniać się informacjami o transakcjach transgranicznych. W 1997 r. SWIFT zastąpił przestarzałą technologię Telex – nie tylko znacząco przyspieszył przesyłanie komunikatów, zwiększył ich bezpieczeństwo, ale też wprowadził międzynarodowy standard komunikacji łatwy do zrozumienia dla wszystkich podmiotów.
System przypisuje instytucji finansowej unikalny kod BIC. Dla przykładu kod SWIFT centrali PKO BP to BPKOPLPWXXX; pierwsze cztery znaki to identyfikator instytucji, dwa kolejne to kod kraju, a dwa następne lokalizacji podmiotu. Trzy ostatnie znaki są opcjonalne i mogą służyć do identyfikowania oddziału banku.