Oskar Szafarowicz kary na UW bać się nie musi. To przecież pieszczoch PiS

22 lipca 2023

Oskar Szafarowicz Dawid Żuchowicz / Agencja Wyborcza.pl

Sprawa, z powodu której młody działacz PiS był przesłuchiwany na UW, dotyczy skandalicznych wpisów w sieci pozwalających zidentyfikować syna posłanki Magdaleny Filiks.

Oskar Szafarowicz, 22-letni student prawa Uniwersytetu Warszawskiego i działacz młodzieżówki PiS, doprawdy ma tupet. W piątek 21 lipca był przesłuchiwany przez rzecznika dyscyplinarnego UW w związku ze swoimi wypowiedziami po śmierci syna posłanki Magdaleny Filiks. Usłyszał zarzuty. Na pytania, jak sam oświadczył, odpowiedzi nie udzielił. Z pewnością więc czeka go teraz proces przed uczelnianym sądem dyscyplinarnym. Rzecznik właściwie nie ma w takiej sytuacji wyjścia.

Najwyraźniej Szafarowiczowi proces jest na rękę. Raz jeszcze będzie o nim głośno i „zrobi zasięgi”. Będzie więc miał to, czego chce. Stanie przed sędzią uniwersyteckim, którym zapewne będzie profesor prawa. Rozprawa będzie wyglądać tak samo jak w sądzie powszechnym. Najwyższa możliwa kara to relegowanie z uczelni.

Sprawa Szafarowicza

Jak do tego doszło? Studentka prawa UW Daria Brzezicka, działaczka Unii Europejskich Demokratów, skierowała do władz uczelni petycję w formie listu otwartego, domagając się właśnie relegowania swojego kolegi; pod petycją podpisały się tysiące ludzi. Rektor nie mógł tego zignorować i nadał bieg sprawie Szafarowicza.

Przesłuchanie, początkowo zaplanowane na godz. 11, opóźniło się dwie godziny, na co wezwany student zareagował wpisem na Twitterze: „Pierwsze przesłuchania w orwellowskiej kontr-rzeczywistości miały zacząć się o 11. (...) Czyż nie łatwiej oszczędzić formalności i od razu ogłosić wyrok w TVN24?

Jan Hartman

Filozof i publicysta, rocznik 1967, z pochodzenia wrocławianin, absolwent KUL, w latach 1990–2018 mieszkał w Krakowie, a obecnie w Warszawie. Jest profesorem filozofii na UJ (na Wydziale Nauk o Zdrowiu). Napisał ponad dwadzieścia książek z różnych dziedzin filozofii oraz podręczników. Zajmuje się metafilozofią, filozofią polityki, etyką i bioetyką. Od wielu lat uprawia publicystykę i komentuje wydarzenia polityczne. Oprócz „Polityki” współpracował lub współpracuje z kilkunastoma tytułami, m.in. „Przeglądem Politycznym”, „Gazetą Wyborczą”, „Tygodnikiem Powszechnym”, „Przekrojem”, „NIE”. W 2002 r. otrzymał nagrodę premiera za rozprawę habilitacyjną, a w 2009 nagrodę Grand Press w kategorii publicystyka.

Liberał o nachyleniu socjaldemokratycznym. Natura dość łagodna i koncyliacyjna, jakkolwiek ze skłonnościami neurotycznymi i upodobaniem do ironii. Może dlatego uchodzi za radykała, wszelako niesłusznie. W stanie wojennym tzw. wyrostek – rozrzucał ulotki itp. Potem uprawiał taternictwo i nadal lubi góry. Sporo politykował. Był członkiem Unii Wolności, blisko współpracował z SLD, a w latach 2012–14 współtworzył Twój Ruch. Założył i przez 25 lat prowadził czasopismo filozoficzne UJ „Principia”. Ma córkę Zofię. Więcej informacji o sobie (i nie tylko) zawarł w książce „Spowiedź antychrysta”.