Recenzja filmu: „Demon”, reż. Marcin Wrona
Oglądany dzisiaj, niespełna miesiąc po tragicznej śmierci reżysera, nabiera zupełnie nowych znaczeń.
Oglądany dzisiaj, niespełna miesiąc po tragicznej śmierci reżysera, nabiera zupełnie nowych znaczeń.
Kino gangsterskie w dobrym wydaniu, choć do klasyki gatunku trochę brakuje.
Widz musi wydać własny wyrok.
O wolności, duszy, przeznaczeniu człowieka, jego pasji i szaleństwie, bez których życie traci sens.
Imponujące, odświeżające, przywracające wiarę w siłę awangardowej kreacji osiągnięcie.
W filmie poznamy dalsze losy familii.
Film jest swego rodzaju poradnikiem, co zrobić, by przetrwać na obcej planecie.
Metoda reżyserowania na klęczkach, lubiana i gruntownie przećwiczona choćby przez autorów papieskich hagiografii, osiągnięciem nie jest.
Groteska, komizm, farsa przenika się tu z tragizmem.
Jeżeli dotychczas doskwierał nam deficyt szczęśliwego rodaka na ekranie, to w komedii Jerzego Zielińskiego znajdziemy wręcz wzorcowy model.
Reżyser genialnie dozuje napięcie, prowadząc do rozwiązania rodem z tragedii greckiej.
Swojski kryminał, owiany dreszczykiem moralnego niepokoju.
Autor pokazując starcie człowieka z siłami natury, nie skupia się na spektakularności tematu, tylko na refleksjach o banalności śmierci, nieistotności ludzi w świecie przyrody i roli przypadku w naszym życiu.
Tak mocnego obrazu na ten temat w kinie nie było.
Twórcy dołożyli pewnych starań, żeby podnieść film do wyższej kategorii wagowej, skończyło się jednak co najwyżej na wadze lekkopółśredniej.
Portret społeczeństwa bez korzeni, zastępującego idealizm dorobkiewiczostwem i materializmem.
Film zdaje się przewrotną ilustracją ironicznego aforyzmu francuskiego poety Louisa Aragona, który trafnie zauważył, że zanim nauczymy się żyć, na wszystko jest już za późno.
Gwiazdorska obsada, rewelacyjna ścieżka dźwiękowa, surrealistyczny humor, perfekcyjna reżyseria powinny zachęcić wszystkich spragnionych inteligentnej rozrywki i nowatorskich rozwiązań.
Dowcipna, rozwijająca się od puenty do puenty dynamiczna fabuła.
Historia niedojrzałej, szalonej miłości zakończonej tragicznym rozstaniem.