Recenzja książki: Sofi Oksanen, „Norma”
Trzecia powieść świetnej pisarki Sofi Oksanen okazuje się najsłabszą z dotychczas wydanych.
Trzecia powieść świetnej pisarki Sofi Oksanen okazuje się najsłabszą z dotychczas wydanych.
Debiutancka powieść reportera Marcina Kołodziejczyka ma wiele wspólnego z jego poprzednimi książkami.
To kawał historii polskiego żeglarstwa z ubiegłego stulecia, żeglarstwa, które teraz wygląda zupełnie inaczej.
Naturalistyczny zapis ludzkich relacji zdeterminowanych instynktami.
Miłość jest kliszą, która nie nudzi się łatwo. „Frajda” Marty Dzido – pierwsza od 12 lat powieść autorki „Małża” i „Śladu po mamie” – jest historią niespełnionego romansu.
Po lekturze „Królów strzelców” niewinne oglądanie meczu piłkarskiego staje się wręcz niemożliwe.
Autor daje czytelne sygnały, że i historyczna, i współczesna sytuacja polityczna na Węgrzech i w Polsce mają ze sobą wiele wspólnego.
„Trudne światło”, pierwsza przetłumaczona na polski książka Tomása Gonzáleza, uznawanego za jeden z najciekawszych głosów we współczesnej literaturze kolumbijskiej, to opowieść, w której centrum jest śmierć z wyboru.
Autor monumentalnego „Głodu” jedną z wcześniejszych książek poświęcił migracjom, kolejnej wielkiej sprawie i bolączce świata.
Kapitalny portret nie tylko wsi, ale też relacji ze zwierzętami.
Spośród poświęconych zwierzętom książek, których ostatnio ukazuje się całkiem sporo, „Sennik ciem i motyli” Roberta Pucka wyróżnia się erudycyjnym bogactwem.
Nowa, monumentalna biografia Zbigniewa Herberta pokazuje skomplikowaną postać, a poprzez nią najważniejsze polskie powojenne spory, które są żywe i dzisiaj. Wydane jednocześnie żartobliwe listy Szymborskiej i Herberta są tej książki kapitalnym dopełnieniem.
Ta historia jest punkowa, bo punki z ich niewyparzonymi językami potrafili o sobie opowiadać najmocniej.
Z opowieści wyłania się człowiek pozytywnie nastawiony do świata, zawsze w zgodzie ze sobą.
Niesłychana siła języka, która rozsadza ramy historii i prowadzi czytelnika w nieznane. I jest to podróż fascynująca.
Gotowy materiał na scenariusz szpiegowsko-przygodowego filmu.
Autor znowu stał się więźniem swojego ulubionego tematu. A wyglądało, że będzie inaczej.
Interesująca lekturą dla tych, którzy śledzą losy XX-wiecznych artystów i nieszablonowych kobiet.
Książka okazuje się opowieścią o wydostawaniu się z przeszłości za pomocą języka i o traceniu życia i pisania.
Książka genialnie oddaje klimat epoki.