Sorokin snuje anegdoty wokół twórczości Tołstoja czy Bułhakowa, ale całości brakuje wizji i siły, która by sprawiła, że ta opowieść stałaby się czymś więcej niż zbiorem literackich anegdot.
Debiut Katarzyny Pochmary-Balcer to z jednej strony studium manipulacji, opowieść o duchowym uwiedzeniu, a z drugiej satyra ekologiczna o tym, jak zyskać władzę nad ludźmi w imię dobra przyrody.
Okazuje się, że w 1918 r. oprócz niepodległej Polski narodził się też gatunek rozrywki, który z czasem nie tylko uśmiercił spokrewnioną z nim operetkę, ale też stał się liderem świata teatralnego.
Każdy z nas był kiedyś pierwszoklasistą.
Thomas Reinertsen Berg udowadnia, że mapy są czymś więcej niż graficznymi przedstawieniami danego terytorium. Niektóre są dziełami sztuki.
Oleksy przygląda się rozmaitym aspektom życia w parapaństwie, o którym na ogół albo wie się niewiele, albo poprzestaje się na stereotypach.
Znani polscy twórcy kryminałów weszli w nowe role: reporterów i gospodarzy programu telewizyjnego odsłaniającego kulisy zbrodni, które faktycznie się zdarzyły.
Dopiero teraz dostajemy pierwsze polskie tłumaczenie legendarnej powieści Djuny Barnes z 1936 r. Z drugiej strony warto było czekać na taki przekład tej wymagającej książki.
Annie Kowalczyk udaje się opowiedzieć historię mniej elitarną, bliższą doświadczeniu większości Polek.
To intymna, pozbawiona patosu spowiedź o uniwersalnej wymowie. Bolesna i oczyszczająca.
Ten zbiór szkiców cesarzowej amerykańskiej krytyki literackiej Marjorie Perloff czyta się z wielkim przejęciem. A to dlatego, że ciekawie łączy ona opowieści o losach z odkrywczym obrazem twórczości pisarzy związanych z Austro-Węgrami (obchodzimy zresztą właśnie rocznicę rozpadu): Josepha Rotha, Karla Krausa, Roberta Musila, Paula Celana, Canettiego i Wittgensteina.
Debiutancki zbiór opowiadań amerykańskiej pisarki dostał w Stanach mnóstwo nominacji do nagród literackich. I nic dziwnego, bo rzeczywiście jest to proza niepokojąca, mieszająca erotykę, grozę i fantastykę na własnych zasadach.
Zasłużony wydawca prasy (m.in. współtwórca Agory, pierwszy redaktor naczelny „Super Expressu”), doktor socjologii, Grzegorz Lindenberg napisał książkę o przemianach cywilizacyjnych.
Ta książka opowiada przede wszystkim o powojennych doświadczeniach literaturoznawcy.
Wspaniale, że wydawnictwo Austeria wydaje teraz dzieła zebrane Rotha, w przygotowaniu są kolejne nieznane po polsku tomy, więc jest na co czekać.
Kresy Wschodnie II RP to temat tak bogaty w wątki, że można go opowiadać na różne sposoby.
Nie sposób odbierać słuszności Marcie Abramowicz, szkoda tylko, że nie idzie za nią dobrze opowiedziana historia.
„Wyroby” są w pewnym sensie rozwinięciem głośnej „Duchologii polskiej”, w której Olga Drenda opisywała przełom transformacyjny lat 80. i 90. przez pryzmat rzeczy i obyczajów.
Książka Zawady daje możliwość popatrzenia na nas samych z zewnątrz, ale przede wszystkim jest prowokacją intelektualną i literacką.
Wieloletnia dziennikarka Radia Kraków Elżbieta Konieczna, autorka audycji o kulturze i przez dekady recenzentka teatralna, pisze o Jerzym Jarockim stylem reporterskim.