Recenzja książki: Pedro Lemebel, „Drżę o ciebie matadorze”
Zabawna, pełna czułości wobec bohaterek, flirtująca z kiczem i rozpasana językowo, z wyjątkowym wdziękiem podkłada dynamit pod normatywne sposoby opowiadania o historii i zbiorowości.
Zabawna, pełna czułości wobec bohaterek, flirtująca z kiczem i rozpasana językowo, z wyjątkowym wdziękiem podkłada dynamit pod normatywne sposoby opowiadania o historii i zbiorowości.
Świetna, wstrząsająca, oczyszczająca proza.
Mansfield z wielką uważnością pokazuje swoich bohaterów, o których myślimy długo po zamknięciu książki.
Chłonie się tę korespondencję jak żywą historię powojennej literatury.
Autorskie podsumowanie roku w literaturze światowej.
Autorskie podsumowanie roku w polskiej literaturze.
Nie dość, że literacko Burton brzmi frapująco, to czytamy jego słowa, jakby były pisane dla nas dzisiaj.
Leociak obok diagnozy dostarcza też pocieszenia.
W tej wielowątkowej opowieści znajdzie się miejsce na brutalną samoocenę.
Rozmowa o rybach okazuje się rozmową o tym, co nas wszystkich dotyczy.
Sciascia to pisarz na wskroś współczesny.
Książki o miłości niewątpliwie łatwo się sprzedaje, ale w tej akurat jest autentyzm.
Podtytuł tej książki głosi, że to rzecz o Algierczykach żyjących dziś głównie na przedmieściach Paryża czy Marsylii.
Za sprawą misternej konstrukcji ta historia tworzy przejmującą całość.
Ludzkość, która marzyła o okiełznaniu natury i przezwyciężeniu śmierci, potyka się o wirusa.
Tym razem w centrum historii jest środowisko narodowych spiskowców i „sprawa polska”.
W świecie, w którym okiełznana została wszelka obcość i dzikość, nagle pojawia się coś, czego nie można zrozumieć.
Kunszt Mantel polega mimo wszystko na tym, że cały czas zwodzi nas, dając nadzieję na ocalenie najbliższego doradcy króla Henryka VIII.
Reporterska opowieść Jana Mencwela dostarcza narzędzi do uniknięcia katastrofy.
Szkoda, że polskie tłumaczenie skrzy się od błędów.