Putin na ławie oskarżonych jak pospolity okrutny zbrodniarz? Sam nakaz aresztowania jest już sensacją.
Państwowa neutralność wobec rosyjskich zbrodni w Ukrainie wydaje się dziś obrzydliwa, niemoralna i przede wszystkim nieskuteczna. Ale tylko w Europie.
Nie sposób nie dostrzec głównej myśli i symbolu zawartego w przemówieniu prezydenta USA Joe Bidena w Warszawie. Posługując się cytatem z Zełenskiego, powiedział, że dzisiejsza walka zdefiniuje świat, w którym będziemy żyć my i nasze dzieci.
Oglądając uniwersalny spektakl przygotowany w Ameryce, pomyślałem, że przydałoby mu się w Polsce istotne uzupełnienie o lekcję, jakiej Jan Karski starał się udzielić nam nad Wisłą.
Serial o Harrym i Meghan wzburzył brytyjską rodzinę królewską, autobiografia Harry’ego tylko dolała oliwy do ognia. Ale co złe dla monarchii, okazuje się korzystne dla finansów książęcej pary.
Trudno nie dać się uwieść autorskiemu hasłu Forum: jesteśmy zaangażowani dla poprawy stanu świata. Ale szlachetne hasła nie wystarczą.
naszą planetę? Bieda i zagrożenie niedostatkami żywości na świecie narastają. A 1 proc. najbogatszych – do nich zwłaszcza należą szefowie koncernów paliwowych – w ciągu ostatnich dwu lat zgromadził dwukrotnie więcej nowych pieniędzy niż reszta świata. Guterres, który przecież nie należy
Rok 2022 przyniósł Wielkiej Brytanii splot trzech kryzysów: politycznego, finansowego i społecznego.
Francuski prezydent znów zamierza rozmawiać z Putinem, choć niedawna historia stosunków Zachodu z Rosją powinna być ważnym ostrzeżeniem dla wszelkich nowych posunięć wobec Moskwy.
Nudna i ciepła woda Donalda Tuska okazała się rezygnacją ze świadomego przywództwa, które by tłumaczyło ludziom szybko zmieniający się świat.
Sto lat temu powstała BBC, być może najważniejsza stacja w historii mediów publicznych na świecie. Czy będzie ostatnią z nich?
Arystokracja brytyjska zasadniczo różni się od innych w Europie. Dwór królewski jest jej kwintesencją. Zachowała tytuły, ziemię, majątki i zamki, wspiera hierarchię społeczną sprzeczną z duchem demokracji.
Była numerem jeden, światową ikoną. Królową z torebką. Znaną ze znaczków pocztowych, banknotów i monet, z setek zdjęć, obrazów Warhola i przede wszystkim podziwianych ceremonii imperialnej monarchii. Wydawało się, że jest wieczna.
Nowy król przejmuje insygnia królewskie matki. Ona, choć drobniejsza i wiekowa, umiała je trzymać, dla niego mogą być za duże i za ciężkie.
Śmierć królowej jest dla Brytyjczyków traumą, bo choć Elżbieta II nie miała władzy politycznej ani realnego wpływu na życie obywateli, była dla narodu ważnym elementem tożsamości.
Kto kontroluje kogo: media rodzinę królewską czy odwrotnie?
była książka Andrew Mortona z 1992 r. oparta na zwierzeniach księżnej Diany „Diana: Her True Story”. Opowiadała o nieszczęśliwym małżeństwie, mężu romansującym z inną kobietą, o braku wsparcia ze strony rodziny w załamaniach nerwowych – z bulwersującymi szczegółami; podcinaniem
W szkockiej rezydencji Balmoral zmarła Elżbieta II, królowa Wielkiej Brytanii i 14 innych państw. Monarchini miała 96 lat, na tronie zasiadała przez ostatnie 70 – od 1952 r. Jej następcą jest jej najstarszy syn, który będzie nosił imię Karol III.
Bez wątpienia zmarły we wtorek Michaił Gorbaczow przejdzie do historii jako wielka postać. Nie tylko reprezentował tę lepszą Rosję, zupełnie inną niż Rosja Putina, ale i wiele – choć bez pomyślnego rezultatu – robił, by ona zaistniała.
zaangażowanego w walce o sprawiedliwość i demokrację. MAREK OSTROWSKI *** 33 opowieści Sekrety Ukrainy, Violetta Wiernicka, Dom Wydawniczy Księży Młyn, Łódź 2021, s. 144 Po 24 lutego zainteresowanie Ukrainą ogromnie się wzmogło w naszym społeczeństwie. Ludzie chłoną – to widać – teksty o
Rozmowa z Philippe’em Meyerem, znanym francuskim pisarzem politycznym i publicystą, o źródłach parlamentarnej porażki Emmanuela Macrona.
. MAREK OSTROWSKI: – Pamiętam entuzjazm młodych Francuzów, którzy zdecydowanie poparli Macrona w wyborach prezydenckich 2017 r. I co, kompletnie to wyparowało? PHILIPPE MEYER: – Niestety tak, zresztą podzielam ich rozczarowanie. Młodzi ludzie mieli wtedy nadzieję, że we Francji zdecydowanie
To historia o tym, jak Putin przerabiał Macrona na zimno i jak chyba wyleczył go z dziecięcej nadziei, że można barbarzyńcę cywilizować.
Rozmowa z Anne Applebaum o tym, jak zakończyć wojnę w Ukrainie. I dlaczego polski rząd, jeśli chce pomóc Ukrainie, musi się pogodzić z Unią Europejską.
MAREK OSTROWSKI: – Jak pani przeżywa tę wojnę? Pytam w końcu autorkę „Czerwonego głodu”, książki o ludobójstwie, jakiego Stalin dopuścił się na Ukraińcach. ANNE APPLEBAUM: – Ciągle zmagam się z tym odczuciem, że historia się powtarza. Rzeczy, o których pisałam, wracają
Francję nazywa się „republikańską monarchią”, bo prezydent ma ogromną władzę. Ale przecież parlament, choć słabszy niż u jej sąsiadów, jest nieodzowny, bez wyraźnej większości głosów w Zgromadzeniu Narodowym monarsza władza prezydenta blednie.
Élisabeth Borne przyrównywana jest do wielofunkcyjnego szwajcarskiego scyzoryka. Czy poradzi sobie z niezwykle wymagającymi zadaniami, w tym najtrudniejszą reformą kraju?
Nasz rząd już dawno powinien uciszyć rosyjskiego ambasadora w Warszawie, który prowadzi antypolską propagandę i używa języka wobec Polski pogardliwego. Ale utrzymywać stosunki dyplomatyczne z Rosją trzeba – z powodów praktycznych i w interesie przyszłości, choć jej nie znamy.
Emmanuel Macron wygrał – pierwszy raz od 20 lat komuś udało się zdobyć drugą kadencję w Pałacu Elizejskim. Zwycięstwo to trzeba niestety bardzo zrelatywizować.
W sprawie Smoleńska Kaczyński i Macierewicz budują nie kłamstwo, lecz wielki bullshit. Ani polska prokuratura, ani nasi sojusznicy z NATO nie wiedzą, co z tym robić, więc po prostu to ignorują. Źle to służy wiarygodności i pozycji naszego kraju.
bullshittingu. 1. Najwyraźniej sama polska prokuratura dystansuje się od bullshittingu Jarosława Kaczyńskiego i Antoniego Macierewicza, bo normalnie zaraz od rana 11 kwietnia prokurator powinien domagać się od nich zeznań o owej „pełnej, konsekwentnej odpowiedzi na wszystkie pytania”. Jak
Marine Le Pen stała się bardziej prezydencka i głównie dlatego wraz z Emmanuelem Macronem weszła do II tury francuskich wyborów. Macron, aby wygrać II turę, musi stać się bardziej jak Le Pen.
Stężenie prawicowych i lewicowych ekstremistów oraz „rozumiejących” Putina stało się już tak duże, że reelekcja Emmanuela Macrona to sprawa racji stanu Europy.
Dziejowe poruszenie we francuskiej kampanii wyborczej 2022.
Tragiczny aneks do francuskiej polityki historycznej.
Wybitna amerykańska wykładowczyni i była sekretarz stanu zmarła w momencie symbolicznym: dramatu wojny, kiedy przynależność Polski do NATO – w dużym stopniu jej dzieło – tak bardzo właśnie dziś gwarantuje nam bezpieczeństwo.
Przemoc nie zniweczy miłości ludzi do wolności. Joe Biden umacniał w Warszawie wiarę w zwycięstwo. Zapowiedział jednak długą walkę i uprzedził, że będzie wymagała wyrzeczeń.
Ofiarą agresji Władimira Putina staje się nie tylko sama Ukraina. Załamuje się także porządek międzynarodowy w Europie i na świecie.
, ale „wszystkie strony” – czyli też Ukrainę – i bynajmniej nie potępiły rosyjskiej agresji. Czytaj też: Litwa, Łotwa i Estonia boją się Rosji. Sytuacja jest dramatyczna Przytoczę tu najważniejsze przejawy tej stosowanej przez Moskwę perwersji prawnej: 1. Zaprzeczenie agresji
Daniel był bardzo delikatny, skłonny do ugody, porozumienia, zamyślonego uśmiechu. Zdobył wielką ostrożną mądrość życiową, dar rzadki w dzisiejszym chaosie świata.
Zbigniew Rau starał się nie antagonizować Rosji. Nie wypominał jej agresywnego zachowania. W ogóle w niczym jej nie krytykował, podkreślał tylko wartość dialogu. O zaufaniu między krajami trudno jednak mówić.
Jak ocenić misję Emmanuela Macrona w Moskwie? Z pewnością dobrze, że rozmawia. Ale brakuje jednego zasadniczego elementu w tak kryzysowej sytuacji: konkretnych i możliwych do sprawdzenia „środków budowy zaufania”.
Marine Le Pen ogłosiła, że zamierza zmienić politykę zagraniczną Francji. I to jak! Przede wszystkim liderka Zjednoczenia Narodowego chce wyprowadzić swój kraj ze struktur wojskowych NATO.
Tylko Valérie Pécresse, według sondaży, jest w stanie pokonać Emmanuela Macrona w kwietniowych wyborach prezydenckich. Czy dostanie taką szansę?
Prezydent Francji na trzy miesiące przed wyborami sięgnął po ciężką artylerię i zamierza bardziej zdecydowanie prowadzić akcję sanitarną w kraju. Jakże inaczej niż prezydent w Polsce!
Szukajcie, domyślajcie się kobiety, jeśli nie widać jasno przyczyny jakiejś sprawy. Powiedzenie może trochę oklepane, ale idealnie pasuje do aktualnej francuskiej kampanii wyborczej.
Warto przypomnieć przesłanie Desmonda Tutu: nie można z góry zakładać, że istnieją problemy nie do rozwiązania. Zawsze i dla wszystkich jest nadzieja jutra. To epitafium noblisty chciałem przypomnieć.
Rozpoczynający się „Szczyt demokracji” Joe Bidena ma być świętem tego najlepszego z ustrojów. Ale lista zaproszonych państw skłania do wątpliwości, czy ten termin jeszcze cokolwiek oznacza.
Otrzymaliśmy – z naprawdę pierwszej ręki – wykład poglądów społecznych, politycznych i filozoficznych skrajnej francuskiej prawicy na świat i kondycję ludzką. Marine Le Pen obnaża się jak na dłoni.
Premier Morawiecki objeżdża europejskie stolice, starając się poprawić poważnie nadszarpnięty wizerunek kraju. Wizerunek, który – co tu mówić – sam mocno nadszarpnął choćby niedawną rozmową z dziennikiem „Financial Times”.
We Francji w zasadzie nie powinno się ścigać nikogo, kto działa bezinteresownie, a pilnie potrzebna pomoc polega na dostarczeniu żywności, mieszkania czy leków. W praktyce różnie z tym bywa.
Nikła siła dyplomatyczna kraju, a przede wszystkim brak solidarności mści się dziś na polskich możliwościach pozyskania pomocy innych w rozwiązywaniu sztucznego kryzysu migracyjnego na naszej wschodniej granicy.
Tylko sympatia i poparcie obywateli utrzymują rodzinę królewską na tronie. A tę popularność zapewniają jej prasa i telewizja.
książka Andrew Mortona z 1992 r. oparta na zwierzeniach księżnej Diany „Diana: Her True Story”. Opowiadała o nieszczęśliwym małżeństwie, mężu romansującym z inną kobietą, o braku wsparcia ze strony rodziny w załamaniach nerwowych – z bulwersującymi szczegółami; podcinaniem sobie
Rodzina panująca, choć nie ma władzy politycznej ani realnego wpływu na życie obywateli, jest dla Brytyjczyków ważnym elementem tożsamości.