Słońce władzy

Oślepiające słońce władzy wydaje się metaforą cokolwiek zużytą, jednak w Polsce, na gruncie naszej psychologii politycznej, nabiera ona nowego blasku. Bo okazuje się, że tym, co u nas oślepia polityka, nie jest własne zwycięstwo, tylko cudza przegrana.

karuzela prognoz dotyczących zachmurzenia nieba w dniu kosmicznej atrakcji oraz nieprzebrane ilości praktycznych porad. Doradztwo adresowane do łowców zaćmienia obfitowało w smakowite kąski, jak choćby mrożące krew w żyłach true stories, które przytaczano w charakterze przestrogi. Jedną z nich

Nasz duński ślub

Znajomi w kraju urodzenia często gratulują nam odwagi i życzą, żebyśmy doczekały dnia, kiedy nasze małżeństwo zostanie uznane przez Polskę. Szczerze mówiąc, z odwagą nasz piękny duński ślub nie miał nic wspólnego.

Kwestia światopoglądowa

W moim rankingu najbardziej irytujących frazesów prowadzi ostatnio „kwestia światopoglądowa”. Światopogląd należy do tych ciężkich schorzeń, które leczy się tylko na dwa sposoby: doświadczeniem własnym albo literaturą.

Ciało Nawalnego

Historia śmierci Aleksieja Nawalnego w kolonii karnej „Wilk Polarny” przypomina straszną baśń – pełną okrucieństwa i śniegu. Jedną z tych mrocznych opowieści, które cenzuruje się i łagodzi, żeby nie rozsadziły ram felietonu.

Filozofia na receptę

Mamy nowe zjawisko: nazywa się kulturą tabletki i jest nastawione na uśmierzanie dolegliwości, o jakie przyprawia późny kapitalizm. Tabletka nie rozwiązuje problemów, ale łagodzi objawy.

Książka za kraty

Każdy z nas choć raz w życiu spotkał się z pytaniem, jaką książkę zabrałby ze sobą na bezludną wyspę.

Terror i miny

Miny Andrzeja Dudy wprawiają w konsternację. Ostatnio zaprezentował ich nowy set na forum w Davos, choć w sumie robi to przy każdej okazji.

Z pasterki wracam

W mojej rodzinie nigdy nie rozmawiało się o wojnie. I tylko jakiś głos wciąż we mnie szepcze: „Ale rękę na pulsie to ty trzymaj. Sprawdź paszport. I przyszykuj gotówkę w niskich nominałach”.

Znużenie medialne

Częścią współczesnego zmęczenia życiem w kapitalizmie jest znużenie medialne. Pół biedy, a nawet chwała Bogu, jeśli dotyczy ono bloków reklamowych emitowanych co piętnaście minut.

Czy już można się śmiać

Jarosław Kaczyński, zaprawiony w rozciąganiu prawa, jakby to była guma od majtek, doprowadził właśnie do poczęcia rządu, który za dwa tygodnie ma umówioną aborcję.

Cała nadzieja w tragedii

Mieć nadzieję w greckim sensie oznacza patrzeć śmiało i bez złudzeń w mrok natury ludzkiej.

Mój interes

Według pana Bronisława Wildsteina pozbawieni narodowego fundamentu chwytamy się „Gazety Wyborczej”, POLITYKI i telewizji TVN, żeby nie runąć w przepaść relatywizmu.

Proszę Państwa, czas na wydech

Nie przypominam sobie, żebym w 1989 r. była tak zestresowana jak przy tych ostatnich wyborach.

Granica

Plakat z Mają Ostaszewską tulącą uchodźcę budził we mnie obawy, że „Zielona granica” będzie obrazem przeszlachetnionym. Powtarzałam sobie jednak: „Ale to Holland, to Holland – niemożliwe”.

Kochać Polskę. Czy trzeba?

Nie potrafię zrozumieć, co to znaczy kochać kraj lub państwo. Jak można darzyć uczuciem byt wyobrażony?

Mogłam nie dożyć

Mknąc do Poznania wyboistą Autostradą Wolności, czułam się nieswojo. Śmieszył mnie XIX-wieczny sztafaż: hasło „Kobiety mają głos!” (no raczej…) albo zajeżdżony frazes „gniew i siła kobiet”.

Węgorze z Turmontów

Jak to dobrze, że Litwa należy do Litwinów! Gdyby była polska, zachodzi obawa, że latem prezentowałaby się jak rozbita na dzielnice parawanów plaża w Mielnie.

Nie patrz w ciemność

Historia niesie ulgę, ponieważ należy do przeszłości.

Wieczne wakacje w krainie umarłych

Lwica, której szukano w Berlinie, okazała się dziką świnią, i tak samo jest z ludzkością.

Nasze utopie

Słyszę, że Partia chce wiedzieć, czy jestem za przymusową relokacją.

Czołg w cyrku

Nikt nie przeczy, że dla dobra ludzkości Wielki Cyrk Moskiewski powinien się wreszcie zawalić, ale niebezpiecznych konsekwencji, jakie to za sobą pociągnie, nie unikniemy, dlatego nie kibicuję klaunom.

O uwodzeniu

Od ośmiu lat z troską i drżeniem kibicuję wysiłkom mającym na celu rzucenie świata na kolana za pomocą tylko i wyłącznie piękna polskości.

Miłe maciory

Nie wiadomo, kto nas tak skutecznie przeklął, ale niewątpliwie żyjemy w coraz ciekawszych czasach.

Zamorskie więzienia

Czy „Archipelag GUŁag” utracił moc?

Dzik na podłodze

Ile kosztują kłamstwa TVP? Jak w ogóle przeliczyć na pieniądze szkodliwość dużej stacji telewizyjnej, która łże nałogowo i cynicznie?

Performans z kremówkami w Pendolino przejdzie do historii sztuki

Uwagę zwraca wyrafinowanie, z jakim performerzy z PKP czerpią z dawnych obyczajów kulinarno-funeralnych Europy Wschodniej.

Chłopcy, miłość i gender

„Blisko” jest filmem o morderstwie i o płaczu. Mniej więcej od połowy czeka się na łzy: płacz rośnie w gardle i widzom, i bohaterom.

, kiedy uczucie zostaje nazwane, nas już tam nie ma”. A jednak jemu się udało. Pokazał uczucie bez nazwy z taką prostotą i intensywnością, że w pełnej sali kinowej przez cały seans nikt się nie poruszył, chyba że sięgał po chusteczkę. *** Renata Lis – wydała dwie parabiografie pisarzy

Kawiarnia literacka: Renata Lis

Przez całe życie szukam sensu świąt Bożego Narodzenia i nie znajduję go, chyba że na chwilę.

nadzieją, że w następnym roku ostatecznie wypędzą okupanta ze swojego kraju. Niech tak będzie. Dobrych świąt. Щасливого Різдва. *** Renata Lis wydała dwie parabiografie pisarzy: „Ręka Flauberta” i „W lodach Prowansji. Bunin na wygnaniu”, obie nominowane m.in. do Nagrody Literackiej

Viagra ułatwia zbrodnie wojenne na nieznaną skalę

Rosjanie – jak ujął to prezydent Zełenski – nie importują do Ukrainy swojej kultury, tylko śmierć. Czy po tej publikacji zachodnie media odważą się pokazać rosyjską śmierć bez żadnych zabiegów łagodzących?

Moskiewskim. Oby nie tak jak filmy o wampirach, gdzie zło zawsze wymyka się nieświadomym porażki pogromcom, a zwycięstwo okazuje się tymczasową iluzją. *** Renata Lis – wydała dwie parabiografie pisarzy: „Ręka Flauberta” i „W lodach Prowansji. Bunin na wygnaniu”, obie

Nie rozumiem zdziwienia inwazją Rosji z 24 lutego

Znalazłam swój dziennik z podróży do Moskwy późną jesienią 2014 r. Krym był już wtedy zajęty przez Rosję, trwała wojna w Donbasie. Nigdy wcześniej nie jechałam tam z takim lękiem.

odznaczenia. Wszystkie te gadżety polityki historycznej mogły być prawdziwe lub półprawdziwe, ale wcale nie musiały. Historię w Rosji nie tyle się upamiętnia, ile wytwarza – sparafrazuję Goldinga – jak pszczoła miód. *** Renata Lis wydała dwie parabiografie pisarzy: „Ręka Flauberta” i

Kawiarnia literacka: Renata Lis

Mądrość Wata – weterana stalinowskich więzień, potem zesłańca w Kazachstanie – jest mądrością ruin.

bezużyteczne. Gdyby Jorge Mario Bergoglio przeczytał Wata, nie ośmieszałby się fantazjami, że rozmowa papieża z Putinem może wpłynąć na losy wojny. Wiedziałby, że z nimi się nie gada, tylko patrzy się im na ręce. *** Renata Lis – wydała dwie parabiografie pisarzy: „Ręka Flauberta” i

Jak to się skończy? Na razie lecimy w dół

Zasada działania Armii Czerwonej jest niezmienna co najmniej od czasów Suworowa, a przy tym prosta jak fizjologia kręgowca.

spadanie, spowolnić ubytek tlenu, zanim pękną nam płuca. Czy to będą pierwsze podwodne święta w naszym życiu? Wszystko wskazuje, że tak. *** Renata Lis wydała dwie parabiografie pisarzy: „Ręka Flauberta” i „W lodach Prowansji. Bunin na wygnaniu”, obie nominowane m.in. do Nagrody

Wstrząsy wtórne

Ta wojna jest w pierwszym rzędzie starciem konserwatywnej tyranii z liberalną demokracją.

tylko rosyjski, ale też krajowy. Stawką – wolność w najszerszym możliwym sensie. I właśnie dlatego Stonewall jest najlepszym miejscem na demonstrację poparcia dla Ukrainy. *** Renata Lis – wydała dwie parabiografie pisarzy: „Ręka Flauberta” i „W lodach Prowansji. Bunin

Kawiarnia literacka: Renata Lis

Nawet jeśli nie uderzą w Ukrainę tą swoją stutysięczną armią, to i tak rozłożyli się już obozem w naszych głowach.

tymi swoimi wstążkami od szyi do pięt i eleganckim ruchem włożyłaby go sobie do otworu gębowego, który ma pod spodem. Płakać. Atrament wziąć. Luty. Wiersz Pasternaka w przekładzie Józefa Waczkówa. *** Renata Lis – wydała dwie parabiografie pisarzy: „Ręka Flauberta” i „W

Kawiarnia literacka: Renata Lis

Gdyby zestawić ranking najpopularniejszych w Polsce mitów literatury rosyjskiej, pierwsze miejsce zająłby z pewnością mit Mandelsztama.

twoim języku. Jego językiem jest władza. Przewagę może dać ci wyłącznie dystans: ironiczny, pogardliwy, niezmienny. *** Renata Lis – wydała dwie parabiografie pisarzy: „Ręka Flauberta” i „W lodach Prowansji. Bunin na wygnaniu”, obie nominowane m.in. do Nagrody Literackiej

Kawiarnia literacka: Renata Lis

Władza napadła na nas w przebraniu jak Niemcy na radiostację w Gliwicach.

radiostację w Gliwicach. Pod pozorem obrony granic kolejny raz przesunęła granicę w nas samych. Znowu popchnęła nas kawałek dalej w stronę jądra ciemności. Puenta? To nie uchodźcy są zagrożeniem dla Polski. Krowę z rzędem temu, kto potrafi przewidzieć, czym się to skończy. *** Renata Lis – wydała dwie

Kawiarnia literacka: Renata Lis

Często można usłyszeć pytanie: skoro jesteś taka refugees welcome, to dlaczego nie przyjmiesz uchodźców do swojego domu?

te słowa wypowiada Polka? * Cytaty z „LTI” w przekładzie Juliusza Zychowicza. *** Renata Lis – wydała dwie parabiografie pisarzy: „Ręka Flauberta” i „W lodach Prowansji. Bunin na wygnaniu”, obie nominowane m.in. do Nagrody Literackiej Nike. Przetłumaczyła

Kawiarnia literacka: Renata Lis

Naczelną zasadę pisowskiej edukacji najlepiej wyraża formuła, której pewna prawicowa dama użyła kiedyś w rozmowie ze mną, myśląc o swoim wnuku: „Dziecko trzeba złamać”.

pisowskiej edukacji najlepiej wyraża formuła, której pewna prawicowa dama użyła kiedyś w rozmowie ze mną, myśląc o swoim wnuku: „Dziecko trzeba złamać”. *** Renata Lis – wydała dwie parabiografie pisarzy: „Ręka Flauberta” i „W lodach Prowansji. Bunin na wygnaniu

Kawiarnia literacka: Renata Lis

Nadludzie z ekranów na naszych oczach odchodzą do przeszłości.

”: w pośpiechu zebrane w gumkę blond włosy z odrostami, twarz bez makijażu, pełną figurę, dżinsy i koszulę w kratę, a jednocześnie przebijającą przez to wszystko naturalną urodę. Gwiazdy ekranu spadają na ziemię. Nie zapomnijmy pomyśleć życzenia. *** Renata Lis – wydała dwie

Kawiarnia literacka: Renata Lis

To książka, której nie waham się nazwać najgorętszą nowością wydawniczą tego roku, mimo że jest dopiero marzec.

szansa może się już nigdy nie powtórzyć, staraliśmy się zrobić najlepszą wersję tego, co potrafimy sobie wyobrazić” – powiedział mi o „Dezorientacjach” Błażej Warkocki. Udało się. Gratulacje. *** Renata Lis – wydała dwie parabiografie pisarzy: „Ręka Flauberta

Kawiarnia literacka: Renata Lis

Rok 2020 od początku wyglądał podejrzanie. Dwa zera i dwie dwójki – ni to symetryzm, ni to bliźniactwo.

potrzebować. Oby nieprędko. Szczęśliwego Nowego Roku. *** Renata Lis – wydała dwie parabiografie pisarzy: „Ręka Flauberta” i „W lodach Prowansji. Bunin na wygnaniu”, obie nominowane m.in. do Nagrody Literackiej Nike. Przetłumaczyła też z rosyjskiego książkę Leonida Bieżyna o wyprawie Czechowa na Sachalin pt. „Droga na wyspę katorżników”. W 2017 r. ukazała się jej książka eseistyczna „Lesbos”.

Kawiarnia literacka: Renata Lis

Wolność polityczna to tylko jeden rodzaj wolności.

czasie powinniśmy o siebie dbać, bo jesteśmy teraz zasobem, który musi przetrwać. Jeśli damy się zjeść bezsilności, nie będzie komu ani dla kogo walczyć o wolność polityczną. A wtedy Polska naprawdę zamieni się w step. *** Renata Lis – wydała dwie parabiografie pisarzy: „Ręka Flauberta