Ministerialna instytucja, zajmująca się promocją polskiej kultury za granicą, zamyka rosyjskojęzyczną stronę serwisu Culture.pl. Strzela tym sobie w stopę, bo portal nie promuje kultury rosyjskiej, tylko polską.
Wkraczamy w drugie dziesięciolecie Nagród Architektonicznych POLITYKI. Grono naszych finalistów okazało się w tym roku bardzo zróżnicowane.
Netflix wkrótce otworzy w Warszawie biuro, żeby być bliżej twórców i wydawać na produkcje jeszcze więcej. Ogłoszone właśnie tytuły każą myśleć, że będzie przynajmniej i co najmniej różnorodnie.
Maria Mandl, Ilse Koch, Irma Grese, Hermine Braunsteiner, Juana Bormann, Alice Orlowski, Therese Brandl… Niektóre piękne i młode, jak Grese, Mandl, niektóre starsze i mniej urodziwe, jak Juana Bormann. Łączyła je funkcja strażniczki i fakt, że każda znalazła się w obozie dobrowolnie. Co je skłoniło, żeby podjąć pracę w miejscach, które budziły grozę? By zamienić się w bestie w ludzkiej skórze?
Jak Julia Child zmieniła kulinarne oblicze USA? Czy możemy postrzegać ją jako jedną z pionierek feminizmu w popowym wydaniu? A przede wszystkim: czy „Julia” to pyszny serial?
Podtrzymywanie kultury to niepoddawanie się terrorowi wojny. Dumna jestem, że Ukraińcy to robią – mówi pisarka Oksana Zabużko, której powieść „Badania terenowe nad ukraińskim seksem” można kupić z tym numerem „Polityki”.
O tym, że literatura ukraińska potrafi śmiać się z wojny, a Ukraińcy potrafią śmiać się z samych siebie, opowiada w „Kulturze na weekend” Marcin Gaczkowski.
Nic tak nie opowie o tożsamości zmieniającej się Ukrainy jak biografia pisarza Wołodymyra Rafiejenki.
Od początku napaści Rosji na Ukrainę wciąż podnoszony jest ten problem: czy w związku z nią należy bojkotować rosyjską kulturę i rosyjskich artystów?
Nowy serial reżyseruje Xawery Żuławski, a w głównych rolach zobaczymy Katarzynę Wajdę, Bartłomieja Kotschedoffa, Bogusława Lindę i Andrzeja Grabowskiego.
Były radość, łzy i smutny kontekst, był show i parę celnych słów o znaczeniu sztuki – Grammy znaczyły w tym roku znacznie więcej niż bardziej popularne Oscary, a prezydent Ukrainy te ostatnie nagrody cierpko skomentował.
Triumf filmu „CODA” mógł wydawać się zaskoczeniem, ale jednocześnie potwierdził, że Oscary doceniają przede wszystkim kino bezpieczne i sprawdzone.
Przed polskimi teatrami pojawił się napis „ДЕТИ” (dzieci). To gest solidarności ze zbombardowanym Teatrem w Mariupolu. Ale nasz teatr funkcję schronu pełnił już wcześniej. Przynajmniej metaforycznie.
O wyjątkowym filmie nakręconym z balkonu warszawskiego mieszkania opowiada jego twórca Paweł Łoziński.
Trzecia wojna światowa już trwa. Przygotowania toczyły się od dziesięcioleci, tylko Zachód pozostawał na to ślepy – mówi wybitny ukraiński reżyser filmowy Siergiej Łoźnica.
Wchodząca do kin baśń „Belle” pokazuje, co by było, gdyby animowane filmy dziecięce tworzyć naprawdę dla dzieci, zamiast kręcić je z myślą o płacących za bilety i piszących recenzje dorosłych.
