Przyznana po raz pierwszy w ramach Nagrody Architektonicznej POLITYKI Nagroda Specjalna magazynu SALON trafiła do Planetarium Śląskiego w Chorzowie, w uznaniu za rewitalizację architektury powojennej.
Wreszcie Grochowska 272 jest placem budowy. Jednak sala koncertowa powstanie w dalszej kolejności, więc koncerty wciąż mogą się odbywać w namiocie stojącym w tym miejscu.
Kameralny dramat Francuzki Justine Triet zwyciężył w rywalizacji z wielkimi nazwiskami kina. Grand Prix festiwalu otrzymali twórcy wstrząsającej „Strefy interesów”, powstałego w koprodukcji z Polską filmu Jonathana Glazera.
Ostatnie elementy optymizmu lat 90. się sypią. Międzynarodowa Stacja Kosmiczna tak samo, trudno w tym nie widzieć jakiejś symboliki – mówi Jakub Szamałek, autor kosmicznego thrillera „Stacja”.
Gdzie jesteśmy dziś z seksem? Uzmysławiają nam to nowe, serialowe wersje głośnych thrillerów erotycznych sprzed lat.
Przyjść, zobaczyć wiekowe atari, zx spectrum, amigę, pokazać je dzieciom? Można, ale komputerowa kultura retro to coś więcej: pozostaje żywa i ma wpływ na dzisiejszy rynek niezależnych gier.
Kreatywność filmowców, nawet gdy flirtują z autotematyzmem w sztuce, nie zna granic, chociaż efekty bywają różne. Świetnie wypadł typowany do grona canneńskich laureatów „Maj grudzień” Todda Haynesa, ale już Nanni Moretti poległ w tym temacie.
Zmarła Tina Turner. Wokalistka o silnym głosie, artystka potrafiąca z cudzych piosenek zrobić swoje, a przede wszystkim bohaterka, która umiała po trudnych przejściach wymyślić się na nowo. Dla wielu słuchaczy – simply the best.
Koniec z dzieleniem się dostępem do konta na platformie Netflix. Właściciele kont, którzy dotychczas wraz ze znajomymi wybierali droższy pakiet i rozkładali koszty pomiędzy kilka osób, dostali informację, że taka praktyka będzie od teraz płatna.
Cała uwaga w Cannes kierowana jest na celebrytów, tymczasem najwyższe uznanie zdobywają filmy mniej znanych twórców. Sensacja ostatnich dni to wybitny kameralny dramat „Anatomia upadku”, wpisujący się w debatę na temat wymiaru sprawiedliwości i trudności z ustaleniem prawdy, w reżyserii Francuzki Justine Triet.
Kronika kulturalna Kuby Wojewódzkiego.
Jak to się stało, że ulubionym bohaterem dorosłych i ich dzieci stał się wąsaty hydraulik w czerwonej czapce?
Utwory muzyczne też podróżują. Pieśń „Bella ciao” przeszła długą drogę z pól ryżowych do popkultury i na protesty kobiet. Są jednak ścieżki jeszcze bardziej wyboiste.
Współczesny człowiek Zachodu nie ma prawa mówić, że o czymś nie wiedział, że czegoś nie doczytał, że czegoś nie widział. Wiemy i widzimy właściwie wszystko. Antysemityzm ma potwornie długą, dobrze trzymającą się tradycję.
Trzyipółgodzinny „Killers of the Flower Moon” Martina Scorsesego to chwytające za serce, epickie widowisko o zbrodniach popełnionych na plemieniu Osagów i piekle zgotowanym Indianom przez białych ludzi. Dziewięciominutowa owacja na stojąco zwiastuje pewną oscarową ścieżkę dla jego twórców.
W londyńskiej Tate Modern otwarto wystawę Pieta Mondriana i Hilmy af Klint „Formy życia”. Stoi za nią próba przepisania historii początków sztuki nowoczesnej: ciekawa, ale i kontrowersyjna.
