MSZ, tak jak cała polityka zagraniczna, nie mieści się w kręgu zainteresowań obecnie rządzących. Złośliwie tylko przypomina czasy dawnej świetności.
W państwowych instytucjach obowiązuje zasada drzwi obrotowych – jedni wchodzą, drudzy wychodzą. Kiedy po wyborach rządy przejmuje nowa władza, drzwi szybko się kręcą. Tym razem jednak od dwóch lat nie przestają się obracać, a ostatnio nabrały wyjątkowego tempa. Co je tak napędza?
Komuś na górze musiało się więc zamarzyć utarcie nosa Frasyniukowi.
Chwyt z książką Arendt jako młot na krytyków ustawy o IPN i jej fatalnych międzynarodowych skutków jest żałosnym nadużyciem.
Jak widać, w niezbyt licznym ujawnionym zbiorze kandydatów do KRS i ich pełnomocników występują silne zależności i powiązania, w których postacią centralną jest Zbigniew Ziobro.
Można tylko podpisać się pod zdaniem Szewacha Weissa: „jestem zdruzgotany i przybity”.
Wcześniej czy później, po rewolucji PiS, wyłoni się nowy układ sił. Ten, kto zagospodaruje nowe polityczne centrum, zwycięży. Trzeba je tylko dobrze określić.
Europa znowu dzieli się na dwie części, które coraz mniej nawzajem się rozumieją. Jedna część walczy z populizmem, ogranicza go, nie dopuszcza do rządzenia. Druga się w populizmie pogrąża. Dekady integracji mogą zostać zmarnowane.
Oto jedno z drażliwych pytań 2018 r.: jak obchodzić 100-lecie odzyskania niepodległości Polski w miastach, które aż do 1945 r. leżały na terytorium Rzeszy Niemieckiej i z Polską nie miały nic wspólnego?
Bariery, które utrudniają wyjście z biedy, są tak banalne, że aż niewidzialne.
Dla międzynarodowych gangów niektóre polskie banki stały się narzędziem do dokonywania wielomilionowych wyłudzeń z użyciem fałszywych maili. Kiedy banki i prokuratorzy zaczną walczyć z tym na serio?
Czy Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego przywróci artystom baletu prawo do wcześniejszych emerytur?
Mieszkanie Plus to nie 500 plus. Tanich lokali starczy tylko dla szczęśliwców, a reszta młodych stanie przed tym samym dylematem co dotąd – spłacać mieszkaniowy dług przez pół życia czy wybrać horrendalne wolnorynkowe czynsze?
Odgrzana sprawa prywatyzacji Ciechu może dostarczyć amunicji przeciwko Platformie, przeciw spadkobiercom Jana Kulczyka, ale i zaszkodzić premierowi Morawieckiemu. Wpłynie też na karierę Zbigniewa Ziobry.
Nowelizacja ustawy o IPN będzie miała dla nas znacznie gorsze konsekwencje niż dyplomatyczna kłótnia z Izraelem. To zgubna próba odwrócenia całej polskiej polityki zagranicznej.
Fala politycznego atawizmu i mowy nienawiści zalewa Brazylię – do niedawna oazę obyczajowych swobód i wzór społecznego awansu biednych. A na horyzoncie majaczy brazylijski Trump.
Na granicy grecko-macedońskiej wjeżdża się z Macedonii do Macedonii. Ledwie człowiek minie tablicę z napisem „Macedonia żegna”, wita go już inna Macedonia.
W dziedzinie badań nad zagładą Żydów polscy historycy nie zmarnowali ostatnich 25 lat.
Kiedy w latach 30. XX w. na Ukrainie umierały z głodu miliony, sowiecka propaganda odniosła sukces – przekonała świat, że wszystko jest w porządku.
Czy rządzi nami natura czy kultura? Geny czy wychowanie? Współczesna wiedza przynosi zaskakującą odpowiedź na te pytania.
Oto opowieść o człowieku, który pomógł odkryć przed nauką ludzką pamięć. Kosztem własnej, odebranej mu przez lekarza.
O wydatkach na naukę i szkolnictwo wyższe trzeba mówić tak jak o inwestycjach, a nie jak o swoistym 500+ dla środowiska akademickiego.
Skojarzenia to przekleństwo – mogą mówić zwolennicy nowego pomnika. Szczególnie w sytuacji, gdy mit smoleński zderza się z czymś tak potężnym, jak mit Tytusa.
Wśród amerykańskich dyplomatów świeżej daty nowa ambasador USA w Warszawie będzie postacią wyróżniającą się i kolorową. I bardzo wpływową.
Jeszcze przed stu laty zastanawianie się, czy coś, co zjadamy, jest zdrowe, uznane by było za dziwactwo. Doceniano przede wszystkim sytość i smak.
Nie trzeba czekać do lata, aby z rodziną lub przyjaciółmi wyjechać autem poza miasto, by zrelaksować się po pracy i uciec od zgiełku.
Reżyser buduje napięcie jak w gatunkowym thrillerze, ale pointy poszczególnych scen prowadzą do nieoczywistych wniosków, układają się w ciąg coraz większych zaskoczeń.
Zachwycająca, wnikliwa analiza potrzeby absolutnego kontrolowania swojego podejścia do ludzi i efektów swojej pracy.
Garbaczewski wraca do tekstu datowanego na lata 384–372 p.n.e., w którym uczestnicy tytułowej uczty, mając – nie tylko w pamięci – trudy imprezy z poprzedniej nocy, postanawiają tym razem zamiast pijaństwu oddać się rozkoszy dysputy.
Spektakl o rewolucji w imię oczyszczenia moralnego, która przy zachęcie „suwerena” zmienia się w karnawał terroru i na koniec zjada własne dzieci.
Na dobre rozkręcają nam się muzealne obchody 100-lecia odzyskania niepodległości.
Ważnym elementem książki jest możliwa bliskość dwóch podobnych do siebie ludzi, bo Elio i Oliver mają żydowskie korzenie.
Akcja tomu opowiadań Davida Szalaya, który znalazł się w finale Bookera, toczy się w różnych miejscach Europy.
Niewielka powieść szwedzkiego pisarza to przede wszystkim operacja na pamięci, mimo że na wierzchu próbuje łączyć wiele innych wątków.
Hart i Bonamassa znakomicie wzajemnie się rozumiejąc, wydają się również w pewnym sensie trzymać się w ryzach.
Dla starszych słuchaczy – echo dawnych lat, dla młodych – furtka do krainy bez tanecznych hitów sezonu.
Sony dokonała reedycji nagranych przez Czajkowskiego w parę lat po brukselskim konkursie czterech płyt dla nieistniejącej już firmy RCA Victor.
Rozmowa z amerykańskim reżyserem filmowym Paulem Thomasem Andersonem, autorem dramatu „Nić widmo” nominowanego do Oscara w 6 kategoriach.
Rozmowa z laureatem Paszportu POLITYKI w kategorii Literatura Marcinem Wichą, autorem książki „Rzeczy, których nie wyrzuciłem”.
Przy okazji dyskusji o noweli ustawy o IPN uderzono niespodziewanie w Zofię Nałkowską – za sformułowanie „polskie obozy śmierci” w „Medalionach”. Czy literatura obozowa nie pasuje do dzisiejszej opowieści o Polsce?
Wiersze, które czytają miliony? Recepta jest prosta – najpierw trzeba zdobyć tysiące obserwatorów w mediach społecznościowych, a potem wydać książkę. Choćby z pustymi stronami.
Jak łatwo popaść w zapomnienie albo nie przebić się do „głównego nurtu”, czekać na swoich „odkrywców” i nie doczekać.
Kronika popkulturalna Kuby Wojewódzkiego.
Premier Morawiecki, niczym komiwojażer dobrego imienia, nieudolnie usiłuje rozwiać, rozproszyć niepokój za granicą i dolewa oliwy do ognia.
Zmiana w encyklopedii z 1967 r. była jak gdyby zrealizowaniem przed czasem aktualnej ustawy o uprawnieniach IPN.
My tu gadu, gadu, a Antoni Macierewicz z nowym doradcą znów się wspina. Ze swojego biura z czasów ministerialnych nawet się nie ruszył.
Dowodem na to, że uchodźców i innych osób pochodzenia niepolskiego trzeba się bać, jest list władz Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu.
Podział jest jasny i stary jak świat: my dobrzy, reszta won.
W decyzji prezesa PiS o postawieniu cokołu można dopatrywać się różnych intencji.
Na dalekich i trudnych do śledzenia igrzyskach w Pjongczangu polskie klęski prowokują kolejną dyskusję o naszym sportowym chałupnictwie. Poza skokami narciarskimi, które są wyspą profesjonalizmu.