Kim była biblijna Ewa i co nam dała

Europa z nami

Osąd moralny

Z nadzieją, bez żalu

Tydzień w kraju

Cytaty

Tydzień na świecie

Iskry na stykach

Próba przeforsowania wniosku o wotum nieufności wobec ministra spraw zagranicznych Włodzimierza Cimoszewicza skończyła się widowiskową porażką opozycji. To tylko jeden z sygnałów, że opozycja nie bardzo wie, jak postępować z koalicją. I vice versa.

Piękne mocne raporty

Talibowie spadli na Klewki z zaskoczenia. Kiedy dokładnie, tego ludność nie wie. Ilu tych talibów, też nie wiadomo. Podobno przylecieli helikopterem, ale w to miejscowi wątpią. Na pewno, jak upiera się jeden z tubylców, do Klewek przybył samotny talib. Przyjechał małym Fiatem, w którym zmieścił cały swój dobytek i dwa psy. Ów gość, dzisiaj to już powszechnie znane, zwał się Gasiński.

Gaz różnie pachnie

Miesiąc przed wyborami rząd Buzka zdążył podpisać umowę na import gazu z Norwegami, czemu sprzeciwiała się lewica. Dwa miesiące po wyborach rząd Millera próbuje renegocjować umowę na import gazu z Rosjanami, co znów nie podoba się prawicy. Czy kierunki przebiegu gazociągów zależą od geografii, czy od sympatii politycznych?

Premier i inne premiery

W pierwszym kwartale nowego roku legnicki teatr wystawi sztukę o Leszku Millerze. Jak zarzekają się twórcy, nie będzie to pean na cześć premiera, lecz „opowieść o prawdziwym człowieku”. Rzeczywiście, Miller ma niebanalny życiorys, ale jest wielu innych polityków również zasługujących na zaszczytne miano bohatera naszych czasów. Poprosiliśmy znanych polskich dramaturgów i scenopisarzy o wytypowanie kolejnych postaci, które mogłyby przejść z czynnej polityki na scenę teatralną, a może nawet na ekran. Zapraszamy do zabawy.

Władza się przeprowadza

Z osiedla dla najważniejszych osób w państwie – na warszawskiej Sadybie –wyprowadza się stara władza i kwateruje nowa. Do tej pory był z tym kłopot. Politycy, którzy na początku kadencji zwykle deklarowali, że mieszkania wybudowane za pieniądze podatników zajmować będą tylko przez czas pełnienia funkcji, potem szybko służbowe lokum przekształcali w prywatne. Inaczej zachowali się członkowie rządu Jerzego Buzka: pod tym względem dotrzymali słowa.

Poseł, połowica plus gromadka

Sejm ma 839 dzieci, na jednego posła przypada więc średnio 1,82 potomka. Najbardziej prokreacyjny jest klub poselski Samoobrony – 2,55 dziecka na jeden mandat (majętni, bitni, dzietni?). W kolejności idą rodzice z klubów: PSL – 2,51, LPR – 2,22, SKL – 2,14, PO – 1,84, PiS – 1,67, niezrzeszeni – 1,50, SLD – 1,49 i UP – 1,31. Jednak chyba tylko posłowie Ligi Polskich Rodzin walkę z ujemnym przyrostem naturalnym uważają za obowiązek każdego Polaka, a już szczególnie katolika.

Potężny człowiek z kompleksami. Władimir Ruszajło jak Brudny Harry

Skandalizująca gazeta „Stringer”, wydawana przez generała Aleksandra Korżakowa, byłego ochroniarza Borysa Jelcyna, napisała swego czasu o Ruszajle: „Niepozorny wygląd, niezdarne nazwisko, odstające uszy – i do tego wszystkiego ogromne pragnienie udowodnienia wszem i wobec, że jest najlepszy. Typowy zestaw młodzieńczych kompleksów”.

Stalowa magnolia...

Imię, jakie nadała jej matka, pochodzi z włoskiego con dolcezza – ze słodyczą (grać na fortepianie). Condi – jak każe się nazywać – wcześnie jednak przeczuła swoje prawdziwe powołanie, bo kiedy jako mała dziewczynka zwiedzała z ojcem Waszyngton, przechodząc koło Białego Domu powiedziała: „Kiedyś tu będę pracować”.

Moskwa–Pietuszki 2001. Jak się pije w Rosji

Rosja po upadku pierestrojki, a potem komunizmu, jest już innym krajem. Zmiany dotyczą też picia. W wielu regionach tego kraju przepadła Stolicznaja, zagubiło się Sowietskoje Szampanskoje...

Życie jest piękne, ale drogie

Starsi ludzie spoglądają wstecz z nostalgią, młodzi nie opłakują etosu pionierskich lat. Chcą czerpać z życia to co najlepsze, szybko i bezwzględnie. Wielu młodych Izraelczyków nie pyta już, co mogą zrobić dla ojczyzny; chcą wiedzieć, co ojczyzna może zrobić dla nich.

Obywatela przywraca się do czci

Ale ta Polska, wiesz, to jest inny świat! Taszkent też ładny za wolnego Uzbekistanu, ale Kraków – to jest dopiero cudeńko! Pojechać by jeszcze raz – mówią Konarżewscy. Albo najlepiej to zamieszkać tam, wrócić do siebie. Tak bardzo by człowiek chciał. Bardzo. Ale pieniędzy na to potrzeba nie wiadomo ile. A najgorzej z językiem. Wciąż czasu brak, żeby przysiąść i się nauczyć.

Błoto na muszce

Kołysząca Anastacia

[bardzo dobre]

Kartoteka na odejście

[dobre]

Mulholland Dr.

[bardzo dobre]

Starowieyski  na  jubileusz

[bardzo dobre]

Jestem do siebie podobna

Od czasu, gdy Wisława Szymborska dostała literacką Nagrodę Nobla, toczy prywatną wojnę o niepodległość. Zaraz po Noblu dokonano pierwszego zmasowanego ataku. Posypały się gratulacje („Urocza Pani Wiesiu! Gratuluję Nobla i serdecznie dziękuję za bezpośredni powrót do domu, a nie przez Rzym, jak to było u Czesława Miłosza”), tytuły („Czcigodnej Matce – dzieci poezji”), nagrody („Machiner 96”, popkulturalna nagroda miesięcznika „Machina” dla ludzi zasługujących, by mówić o nich dłużej niż przez chwilę), zamówienia na teksty dla pewnej piosenkarki, której wróżono międzynarodową karierę, a nawet wyzwanie na publiczny turniej poetycki. Rzucający rękawicę wspaniałomyślnie pozostawił noblistce wybór miejsca, czasu oraz aranżację imprezy. Dostępu do poetki niezmiennie od pięciu lat broni sekretarz Michał Rusinek, doktorant Uniwersytetu Jagiellońskiego. W imieniu swojej szefowej płoszy dziennikarzy, odpisuje na listy. Znana ze swojej lakoniczności dama, w świadomości publicznej żyje głównie w anegdocie. Niechętnie ujawnia inną prawdę o sobie. Swobodnie czuje się jedynie wśród przyjaciół i znajomych. Noblistka zgodziła się na rozmowę dla „Polityki”.

Złote Piły

Polityka organizuje Festiwal Filmowych Adaptacji Polskiej Klasyki Literackiej (FFAPKL)

Świadomość ryjka

„Żadna z ludzkich próżności nie brała silniej we władanie wyobraźni niż pragnienie posiadania portretu” – uważał amerykański pisarz Nathaniel Harthorne. Dziś próżności nie brakuje, ale nie starcza już wyobraźni. Polakom na ogół wystarczają zdjęcia z rodzinnych uroczystości. Są jednak i tacy, którzy pragną własnego wizerunku na płótnie, i to w wykonaniu wybitnego artysty.

Top pop

Kultura popularna ma za sobą całkiem już długą historię, obfitującą nie tylko w wydarzenia doraźnie przyciągające uwagę mas, ale też prawdziwie wartościowe dokonania, które wytrzymały próbę czasu i zyskały trwałe uznanie. Czy zasługują na miano arcydzieł? Naszym zdaniem tak, co postaramy się poniżej udowodnić.

Po prostu zrób kabaret

Od kilkunastu lat stolicą polskiego kabaretu jest Zielona Góra. Każdy powstający tu kabaret był, jest lub będzie zwycięzcą Przeglądu Kabaretów Amatorskich PaKA, Festiwalu Osobliwości Kabaretowych FOKA, Festiwalu Artystycznego Młodzieży Akademickiej FAMA, Mazurskiego Lata Kabaretowego MULATKA, Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie lub Biesiad Humoru i Satyry. Zielona Góra dzięki temu nie jest już nazywana dziurą, ale Zagłębiem Kabaretowym.

Nadciągają hobbici

„Władca pierścieni” w wielu plebiscytach został uznany za powieść XX w. Nic dziwnego, że zaplanowana na grudzień światowa prapremiera ekranizacji legendarnej książki Johna Ronalda Reuela Tolkiena przykuwa uwagę wszystkich. Jaka będzie reakcja stumilionowej rzeszy fanów na długo oczekiwany film?

Filmowa karta dań. Jak jada się na ekranie

Co kinowa gastronoma wnosi do naszych zwyczajów?

Karpie mają branie

Zanim stracisz głowę

Na picie i na zdrowie

Polowanie na klientów

Będziemy się targować?

Mikołaj z Laponii, drzewka z Danii

Tradycja nie ginie

Przebrała się marka

1 stycznia 2002 r. Niemcy mogliby spisać taki zbiorowy nekrolog: „Pogrążeni w głębokim żalu zawiadamiamy, że w wieku 54 lat, mimo znakomitego zdrowia, odeszła z tego świata D-marka rozpuszczając w Unii Europejskiej drobinę duszy niemieckiej. Cześć jej pamięci”.

Pod dobrym znakiem

Francuzi mają szampana z Szampanii, koniaki z okolic miasta Cognac oraz setki win, serów i innych regionalnych specjałów, których eksport przynosi spore zyski. Węgrzy słyną ze swych tokajów, Portugalczycy z porto, Niemcy z szynki westfalskiej i win reńskich, Włosi z gorgonzoli, chianti itd. Czy mamy szansę przebić się na ten rynek z regionalnymi wyrobami z Polski?

Kartki, oporniki, bimber. Życie codzienne w stanie wojennym

W ursynowskim Megasamie sprzedawczyni zwierza się reporterowi „Trybuny Ludu”: Lubię tę pracę. Szkoda jednak, że muszę także kontrolować klientów. Np. gdy jest śmietana, wydzielam po jednej, a to powoduje protesty, awantury. Dziś, na szczęście, nie ma śmietany...

Dzieje głupoty w PRL

Co prawda Stefan Kisielewski twierdził, że polemika z głupstwem nobilituje je bez potrzeby, jednak sądzę, że książka „Dzieje głupoty w Polsce Ludowej” byłaby potrzebna. Poza interpretacją zjawiska należałoby dać świadectwo peerelowskiego absurdu. Z upływem czasu zapominamy bowiem o eksporcie wewnętrznym, sklepach komercyjnych, głosowaniu bez skreśleń i tajemniczych materiałach poufnych.

Fora ze dwora

Nie należy ulegać sugestiom kronikarzy szlacheckiej przeszłości, a tym bardziej malarzy przedstawiających modelowy dworek szlachecki. „Biały prostokąt wśród kwietnych rabatów, ganek na kolumienkach i wielki grzyb łamanego gontowego dachu” – wszystko to pojawia się dopiero u schyłku dawnej Rzeczypospolitej. Przedtem i potem dwór był niczym ul, do którego dodawano w miarę potrzeb kolejne komórki.

Siódmy zmysł

Rozmowa z prof. Konradem Fiałkowskim, informatykiem, o nowych ludziach w nowym wspaniałym świecie

Ni-cość

Najnowsze badania wykazują, że około 2/3 materii we Wszechświecie stanowi energia o nieznanym pochodzeniu, działająca jak antygrawitacja, 1/3 to egzotyczne, wciąż nie wykryte cząstki elementarne, a to, z czego jesteśmy my, gwiazdy i galaktyki, to tylko niewielka domieszka.

Na czubku języka

Nadchodzi czas wielkiej biesiady. Czy podczas świątecznego ucztowania zastanawiamy się, dzięki czemu odróżniamy smak karpia od zupy grzybowej? Dlaczego makowiec smakuje inaczej niż śledź?

W pogoni za obiadem

Piękna wizja raju według Izajasza, w której wilk mieszka z barankiem, lampart leży z koźlęciem, a lew pożywia się plewami, jest nieskończenie odległa od rzeczywistości. Niemal od zarania jedne organizmy karmią się kosztem drugich. Nie ustają pogonie i ucieczki. Trwa ewolucyjny wyścig zbrojeń, w którym obie strony doskonalą swoje strategie. Śmierć jest warunkiem życia, wpisanym w porządek natury.

Dotykać czy nie dotykać?

Brak nam dotyku, nawet jeśli o tym nie wiemy. Jeśli otrzymamy ten lekceważony dar nawet od obcej osoby, podskórny nurt naszego umysłu dostrzeże go, doceni, zamieni na uśmiech, lepszy humor lub inny przyjazny gest wobec świata.

Nikt nie kocha. Miłość i śluby w Indiach

W Indiach uważa się, że lepiej pokochać kogoś, kogo się poślubiło, niż poślubić kogoś, kogo się pokochało. Ślub jest kontraktem. Uczucie wygasa, kontrakt – nie.

Gen rozumu

Toczący się od dawna spór, czy inteligencję nabywamy po rodzicach wraz z genami, czy też raczej w wyniku odpowiedniego wychowania i wykształcenia, zdaje się zmierzać do rozstrzygnięcia.

Sylwester na orbicie

Co roku nieubłaganie mamy ten sam problem – gdzie spędzić sylwestra? A gdyby tak nadejście Nowego Roku uczcić w kosmosie? Dziś to nierealne marzenie, ale za parę lat... Wtedy problem pozostanie już tylko jeden – dobrze wypchany portfel.

Szacuneczek

Czy Osama ibn Laden zasługuje na tytuł Mister przed nazwiskiem? Media amerykańskie rozstrzygnęły, że nie. Herszt terrorystów spadł w językowej hierarchii poniżej królika i lisa. Casus Osamy przypomniał o zawiłych regułach, ba, labiryntach grzeczności, w których gubią się narody, a przede wszystkim ci studiujący języki obce.

Napary chimeryczne

Obie trafiły do Europy mniej więcej w tym samym czasie – na początku XVII w. Naznaczone pogańskim piętnem były początkowo podejrzewane o właściwości trujące i narkotyzujące. Szybko jednak wrosły w tkankę obyczaju. Stworzono wokół nich instytucje, rytuały i celebrę. Obie – mniej więcej w połowie XX w. – uległy presji postępu i pośpiechu zmieniając się we własne karykatury: herbatę ekspresową i kawę rozpuszczalną.

Karty na stół!

W futbolu powszechnie używanym środkiem płatniczym jest tzw. karta zawodnicza. Polski Związek Piłki Nożnej ustalił, że karty te powinny należeć do macierzystych klubów sportowych zawodników i tylko kluby mogą kartami (czytaj: zawodnikami) handlować. Ale rynek posiadaczy kart działa niezależnie od woli klubów i samych zawodników.

Zaprojektuj polskie euro

Za kilkanaście dni – od Nowego Roku – około 300 mln mieszkańców Unii Europejskiej (z wyjątkiem Danii, Szwecji i Wielkiej Brytanii) znajdzie się w nowej rzeczywistości. Marki i franki, pesety i liry, guldeny i drachmy, słowem: narodowe waluty zostaną zastąpione euro – wspólną walutą. Wspólną, choć nie taką samą: jednakowe będą tylko banknoty, natomiast monety będą się różnić rewersami. Rewersy monet bitych w poszczególnych krajach zdobią podobizny koronowanych głów, narodowe symbole, reprodukcje znanych w świecie dzieł sztuki, motywy architektoniczne i przyrodnicze. Przedstawiliśmy je wszystkie w POLITYCE 36 i zaproponowaliśmy naszym czytelnikom zabawę pod hasłem „Zaprojektuj polskie euro”. Chcieliśmy wysondować, co nasi rodacy chcieliby zobaczyć na rewersach polskich euromonet, gdy znajdziemy się w strefie wspólnej waluty.

Słupecka 6

Przeprowadzając redakcję z ulicy Miedzianej na Słupecką przeżyliśmy nie tylko stres zmiany miejsca, ale też szok kulturowy.

Graj pan dalej

Jak dotąd w Polsce nie było przypadku spektakularnego oszustwa, dokonanego przez uczestnika teleturnieju. Zdarzało się najwyżej, że zawodnicy kwestionowali przygotowane odpowiedzi lub narzekali na opóźnienia w dostarczeniu im obiecanej nagrody.

Feralna „13” w tym jedno małżeństwo, jeden trójkąt, jeden brat i Rada

Pechowcy roku 2001

Sroga zima

Scena z wodewilu

Opinie

Poskramiacz zwierząt

Płeć Michnika

Moje własne inferno

Oprócz kolejnego ataku terrorystycznego, recesji, depresji, bezrobocia, choroby psychicznej, wojny i wąglika, mieszkańcom pionu B, wąskiej kamienicy przy 8 alei w dzielnicy Chelsea na Manhattanie, grozi regularna powódź. Lokator z czwartego lub piątego piętra (według szacunków starszego mieszkańca z trzeciego piętra, to architekt Sherman bądź aktorka Elisabeth) podłączył do instalacji wodnej pralkę, co w budynkach czynszowych jest nielegalne, grozi rozerwaniem starych rur, a w konsekwencji katastrofą. Szczególnie w przypadku ponadstuletniej kamienicy w centrum miasta. Brudne ubrania należy zanosić do pralni.

Polityka i obyczaje