Polska powiedziała: weto! Nie zgadzamy się na rozpoczęcie negocjacji w sprawie umowy gospodarczej UE-Rosja, jeśli wcześniej Rosjanie nie spełnią naszych żądań. Muszą znieść embargo na polskie mięso i zliberalizować swój rynek energetyczny. Nasz głos zabrzmiał donośnie, ale właściwie samotnie. Jak wypadnie ostateczny rachunek zysków i strat, zwłaszcza jeśli popatrzymy w przyszłość?
Polską rządzą trójkąty. Wybory samorządowe wyraźnie to potwierdziły. Dopóki tak będzie, nie zaznamy politycznego spokoju.
Na mocy jednego z paragrafów podpisanej właśnie przez prezydenta nowej ustawy lustracyjnej badanie trudnych epizodów z ojczystych dziejów – udziału narodu polskiego w zbrodniach komunistycznych czy nazistowskich – obciążone jest ryzykiem kary trzech lat więzienia. To nie jedyna zasadzka, jaką polityka zastawia dziś na poszukiwania historyczne. Studia nad historią kwitną, ale równocześnie wiele wątków pozostaje nieporuszonych. Białe plamy wciąż istnieją. Historia włączona została w rewolucję moralną, stała się kolejnym odcinkiem do odzyskania w ramach budowania IV RP.
Prawo i Sprawiedliwość przeforsowało tuż przed wyborami zmianę ordynacji, pozwalającą na blokowanie partyjnych list. Blokowanie miało przenieść władzę koalicji w teren, zwłaszcza do sejmików województw. Nie przeniosło. W sejmikach rozdającym jest opozycja.
W Gorzowie sensacja. Wyścig do ratusza wygrał dotychczasowy prezydent Tadeusz Jędrzejczak, mimo że dwa miesiące urzędował za kratami. Zwyciężył w dodatku już w pierwszej turze i będzie rządził w Gorzowie trzecią kadencję. Takiego postępowania wyborców nie potrafią zrozumieć liderzy PiS ani PO.
Areszt to najsurowszy środek zapobiegawczy, powinien być stosowany tylko w wyjątkowych sytuacjach. Ale w Polsce wyjątek staje się normą. Ludzi zamyka się na chybił trafił. Bez jasnych przyczyn, często bez dowodów winy. Przy okazji łamani bywają też prokuratorzy i sędziowie.
Fortuny czołówki polskiego biznesu wypączkowały z firm polonijnych w latach 80. Beton partyjny w tym okrawku rynku widział zagrożenie dla socjalizmu. Dziś z przecieków dowiadujemy się, że środowisko firm polonijnych powiązane było ze służbami specjalnymi.
Cały świat cieszy się, gdy Amerykanie wydają pieniądze, bo w ten sposób utrzymuje się globalna koniunktura. Problem w tym, że Amerykanie wydają pieniądze, których jeszcze nie zarobili. Przeciętny dług amerykańskiej rodziny osiągnął rekordową wysokość. Jak tu się jednak nie zadłużać, kiedy płace realne wróciły do poziomu sprzed 30 lat?
Programy lojalnościowe największych polskich firm przez kilka lat były popularne, ale ostatnio nasz zachwyt słabnie. Marnieją nagrody, rosną limity koniecznych do zdobycia punktów. Klientom wyraźnie potrzeba nowych podniet, a koncernom nowych pomysłów na zdobywanie przywiązania kupujących.
Ponad milion imigrantów z byłego ZSRR pomału, lecz skutecznie, zmienia oblicze Izraela. Inteligencja i artyści podnoszą przeciętny poziom społeczeństwa, dobrze zorganizowane gangi przywiozły przepis na handel kobietami, a wszyscy razem wzmacniają prawicę polityczną oraz konsumpcję alkoholu.
Choć Cypr jest podzielony od ponad 30 lat, cypryjscy Grecy i Turcy nadal mają poczucie wspólnoty. Może nawet odczuwają je silniej niż przed rozpadem wspólnego państwa, bo już nie paraliżuje ich lęk ani nienawiść.
Miła i cywilizowana skądinąd Islandia ma jedną słabość, za którą gotowa jest przecierpieć sankcje i ostracyzm ekologów. To polowanie na wieloryby, uznawane za element narodowej tożsamości. Właśnie zaczął się sezon.
Operacja wojsk USA i NATO przeciwko talibom w Afganistanie nie jest najlepszym pomysłem – twierdzi Ludwik Stomma. Podobnie krytycznie ocenia zapowiadany w niej udział tysiąca polskich żołnierzy. I dodaje, że to, co się dzieje w krajach tak odległych jak Afganistan, „zgoła nie powinno nas obchodzić”.
Dawniej bohater polskiego kina miał wielkie marzenia, chciał naprawiać świat i ludzi; dzisiaj pragnie już tylko udowodnić, że jego życie ma jakikolwiek sens. Nie zawsze mu się to udaje.
Na nasze ekrany wchodzi film „Borat”, który stał się słynny jeszcze przed swoją amerykańską premierą. Jego bohater, fikcyjny dziennikarz telewizyjny z Kazachstanu, przyjeżdża do Stanów, by nakręcić o tym kraju reportaż. Film jest wielką kulturową prowokacją, nie tyle z powodu drastycznego obrazu Kazachstanu, co zastanawiającego portretu Ameryki.
W III RP śpiewaliśmy za Kobranocką „Kocham cię jak Irlandię”, pełnymi kuflami świętowaliśmy dzień patrona Zielonej Wyspy św. Patryka, w IV rozpoczęliśmy inwazję na Dublin i okolice. W odwecie Irlandczycy wzięli szturmem nasz teatr.
Ma dziś 52 lata. Jest jednym z najwybitniejszych polskich kompozytorów. W jego wieku Penderecki był już od niemal dwóch dziesięcioleci narodową ikoną. Czemu więc Szymański pozostaje niedoceniony?
Kościół katolicki miał tylko jednego papieża Polaka, ale kilku papieży miało w swych biografiach wyraziste polskie epizody. Począwszy już od XIII wieku.
Mamy ogromną szansę pozyskać dla Wrocławia instytut europejski, który otworzy nowe perspektywy naszym naukowcom, studentom i gospodarce. Grzechem byłoby tego nie wykorzystać.
Oryginalne leki nie były do tej pory polską specjalnością. To się jednak zmienia i być może wkrótce zadziwimy świat specyfikiem na raka, cukrzycę lub jaskrę.
Proszę napisać, że jestem kobietą po pięćdziesiątce z rozmiarem ubrania 50, nie chudzinka jakaś, i że na emeryturze zaczyna się drugie życie – podkreśla Janina Jackowska, jedna z uczestniczek warsztatów tańca dla seniorów w Bytomiu. Starość może dziś wyglądać inaczej.
Daleki Wschód przywędrował do Warszawy już dawno. Najpierw w latach 50. ubiegłego wieku ulokował się przy Marszałkowskiej. Potem przeniósł się na Hożą, by w końcu wylądować przy Puławskiej w pobliżu Narbutta.
W jesiennej rundzie ligowych rozgrywek piłkarskich mieliśmy do czynienia z istnym najazdem obcokrajowców: w 16, na ogół biednych, klubach polskiej pierwszej ligi wystąpiło 91 zagranicznych piłkarzy. Kosztowali niemal 4 mln euro. A ich zarobki rocznie prawie drugie tyle. Czy to dobry interes?
W sobotę w teatrze rządzili laureaci Paszportów „Polityki”. Premierę miały „Transfer!” w reżyserii Jana Klaty i „Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku”, wyreżyserowana przez Przemysława Wojcieszka debiutancka sztuka Doroty Masłowskiej. Oba spektakle bezbłędnie trafiają w narodowe kompleksy.
25 lat temu w swą pierwszą trasę z Paryża do Lyonu wyruszył, rozpędzając się chwilami do 300 km/h, pociąg TGV. Padła kolejna bariera w trwającym od stuleci wyścigu człowieka z czasem i przestrzenią.
Byli wielcy. Ich występami żyła cała Polska. Zdobywali medale mistrzostw świata, Europy i spartakiad. Zabrakło tego jednego: olimpijskiego krążka gwarantującego dożywotnią państwową emeryturę. Zakopiańscy tytani nart żyją dziś w biedzie i zapomnieniu.
